Τώρα που ξεσκεπάστηκαν και δεν μπορούν πια να κρυφτούν.

Τώρα που όλα άρχισαν να γίνονται εμφανή και για τον πλέον δύσπιστο.

Τώρα που καταλάβατε όλοι ποιος ή ποιοι κρύβονται πίσω τους.

Τώρα που η συνδικαλιστική γύμνια γίνεται ορατή δια γυμνού οφθαλμού.

Τώρα που οι Δανίκας, Μήτσης και οι «σύμμαχοί τους» εν όψει των εκλογών του Μαρτίου δίνουν την τελευταία τους μάχη μέσα από το συνεχές νοσηρό κλίμα κακογουστιάς και ευτελισμού που επικρατεί το τελευταίο διάστημα με τη χορήγηση των αδειών ακόμη και για έξωση, αλλά και τις μεθόδους σπίλωσης προσώπων άλλων παρατάξεων, που χρησιμοποιούν ξεδιάντροπα μέσα στα γραφεία του Συλλόγου όπου χορηγούν τις άδειες.

Τώρα ξέρετε και δεν θα πρέπει να συμπράξετε με την ψήφο σας σ’ ότι χειρότερο συνδικαλιστικά για το Σύλλογό μας, για τον κλάδο μας. Γιατί θα φέρετε ακέραια την ευθύνη.

Αλλά επειδή έχουμε και Δημοκρατία για όσους … πιστούς και ομοίους προς αυτούς, δεν θα σας αποτρέψουμε.

Μπορείτε να ψηφίσετε τους Δανίκα – Μήτση και τους … γνωστούς συμμάχους τους.

Ας σοβαρολογήσουμε όμως.

Μία περίοδος (η χειρότερη περίοδος για το Σύλλογό μας) τόσο τραγική, τόσο εξωφρενική, τόσο θλιβερή, τόσο παράλογη και ανησυχητική, όσο αυτή των τελευταίων 20 μηνών, ήλθε η ώρα να κλείσει με την αποπομπή – δια της ψήφου σας πάντα – των Δανίκα – Μήτση και των συμμάχων τους.

Για την ιστορία και μόνο σας δημοσιεύουμε αποσπάσματα της επιστολής (από 25-7-2014) όπου σας είχαμε κάνει γνωστά τα γεγονότα της αποπομπής και της αποχώρησής τους και που στη συνέχεια σφετερίστηκαν την ψήφο της ΠΡΟΣΥΔΕ και «διοικούν» ακόμη τον Σύλλογο, για να βγάλετε τα τελικά συμπεράσματά σας.

« … προωθήσαμε διαδικασίες για να αλλάξουμε κυρίως το αρνητικό κλίμα και να βάλουμε επιτέλους, τέλος στο ζήτημα των αμοιβών μας και την παρανομία που διαπράττεται από ορισμένους που υπογράφουν συμβάσεις με τις Τράπεζες και αναλαμβάνουν την επίδοση δικογράφων με ενιαίες αμοιβές.

Για το ζήτημα των αμοιβών μας είχαμε ήδη γνωμοδότηση από νομικό επιστήμονα ότι οι αμοιβές μας δεν υπόκεινται σε δυνατότητα διαπραγμάτευσης εντολέων και δικαστικών επιμελητών και στη συνέχεια προτείναμε τροποποίηση του Κώδικα Δικαστικών Επιμελητών δίνοντας βαρύτητα στις πειθαρχικές ποινές με μεγάλα πρόστιμα αλλά και της οριστικής παύσης για το αδίκημα του αθέμιτου ανταγωνισμού και με επιπλέον διατάξεις αυστηρών ελέγχων με επιθεωρήσεις.

Στη φάση αυτή διαπιστώνουμε ότι κάποιοι «δικοί μας» «συγχρωτίζονται» με αυτούς που προηγουμένως περιγράψαμε.

Αντί εμείς να τους έχουμε απέναντι, τους φέρνουμε δίπλα μας με αποτέλεσμα να κατηγορούμαστε – και δικαίως – ότι ενώ διώκουμε την παρανομία από την άλλη την «υποθάλπουμε».

Παράλληλα αποφασίζουμε την αποστολή εξωδίκων προς τις Τράπεζες όπου τις καλούμε να συμμορφώνονται με το νόμο και να καταβάλλουν στους δικαστικούς επιμελητές τις νόμιμες πάντα αμοιβές τους, και στη συνέχεια την κοινοποίηση εξωδίκων στους δικαστικούς επιμελητές όπου τους καλούμε να συμμορφωθούν με τη νομιμότητα.

Σε διαφορετική περίπτωση η Ομοσπονδία είναι υποχρεωμένη – σημειώνουμε – να κινήσει κάθε νόμιμη, πειθαρχική, ποινική, διοικητική και αστική εναντίον τους διαδικασία προς εξαναγκασμό τους σε συμμόρφωση χάριν του γενικού συμφέροντος.

Όπως αντιλαμβάνεστε όλοι, ανοίξαμε έναν πόλεμο κατά των «συμφερόντων» ξέροντας ότι η σύγκρουση θα είναι σκληρή αλλά μας ενδιέφερε αφ’ ενός η νομιμότητα αλλά κυρίως να έχει πρόσβαση στην τραπεζική ύλη το σύνολο των συναδέλφων.

Ξαφνικά παρατηρούμε αντιδράσεις από τον Αντιπρόεδρο της ΟΔΕΕ και Πρόεδρο του Συλλόγου Γεώργιο Μήτση με πλάγιο τρόπο (τον οποίο εμείς ως παράταξη έχουμε εκλέξει Πρόεδρο του Συλλόγου και Αντιπρόεδρο στην Ομοσπονδία) η δε στάση του απέναντι στο σοβαρό αυτό ζήτημα δεν είναι ξεκάθαρη, όπως επίσης δεν ήταν ξεκάθαρη με την ψήφιση του άρθρου 51.

Σε ολομέλεια της ΠΡΟΣΥΔΕ τον Μάρτιο μήνα, ορίζουμε ημερομηνία για την εκλογή νέας γραμματείας και την προώθηση νέων συναδέλφων, για το μήνα Σεπτέμβριο και προειδοποιούμε ότι η πόρτα της ΠΡΟΣΥΔΕ είναι ανοικτή γι’ αυτούς που δεν συμβαδίζουν με τις αρχές της παράταξης. Δύσκολα μπαίνει κανείς σ’ αυτή γιατί αξιολογείται, αλλά ευκολότερα μπορεί να φύγει.

Στη συνέχεια η Γραμματεία της ΠΡΟΣΥΔΕ (αφού δεν είχε ενημερωθεί καν από τον ίδιο τον Πρόεδρο Γεώργιο Μήτση για τον έλεγχο που γινόταν στο Σύλλογο για συγκεκριμένο συνάδελφο που διακινεί δικόγραφα τραπεζών, ώστε για ένα τόσο σοβαρό θέμα να ενημερωθεί η ολομέλεια και να διατυπώσει απόψεις) καλεί τα μέλη που ήταν στο Δ.Σ. του Συλλόγου και ανακοινώνει ότι αυτού του είδους οι πρακτικές ελέγχου, δεν συνάδουν με το ύφος και τα έργα της ΠΡΟΣΥΔΕ. Ο έλεγχος – είπαμε – πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο και διαφάνεια, ώστε να μην υπάρχουν υποψίες για συγκάλυψη και κατηγορίες γι’ αυτό από άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις.

Επίσης, η Γραμματεία της ΠΡΟΣΥΔΕ με δημοκρατικές διαδικασίες και ομόφωνες αποφάσεις, για να κατοχυρώσει και να περιφρουρήσει το κύρος της παράταξης, με πρόσφατες αποφάσεις της, απομακρύνει τον Χαράλαμπο Δανίκα (ο οποίος ήταν συνεργαζόμενος) «διότι οι συνδικαλιστικές του θέσεις είναι αντίθετες με τις αρχές, τις θέσεις και τους στόχους της παράταξής μας και ως εκ τούτου, από τούδε και στο εξής, οι όποιες αποφάσεις και συμπεριφορές του στο Δ.Σ. του Συλλόγου μας, δεν εκφράζουν την ΠΡΟΣΥΔΕ».

… Παράλληλα, στον Κώδικά μας προωθούμε την τήρηση ηλεκτρονικού βιβλίου και την υποχρεωτική αναγραφή της αμοιβής μας πλέον στις εκθέσεις και στο ηλεκτρονικό πρωτόκολλο, ώστε να λυθεί το πρόβλημα οριστικά και το μέλλον των νέων συναδέλφων να μην προβλέπεται σκοτεινό από την σημερινή ακαταστασία όπου κάνουν πάρτυ τα συμφέροντα των ολίγων.

Ενώ φθάνουμε σ’ αυτό το κομβικό σημείο λύσης των προβλημάτων (με τον εξορθολογισμό των αμοιβών, την υποχρεωτική αναγραφή της αμοιβής μας στις εκθέσεις, την τήρηση ηλεκτρονικού βιβλίου και ενώ προγραμματίζεται ολομέλεια της παράταξης για συζήτηση όλων των προβλημάτων και των εκλογών), ο Γεώργιος Μήτσης δίχως να έχει το θάρρος να εμφανιστεί ενώπιον της Ολομέλειας της ΠΡΟΣΥΔΕ (ενώ έχει κληθεί) αποστέλλει μία… Αίτηση – δήλωση (!) όπου… αποποιείται (!) την ιδιότητα του μέλους της ΠΡΟΣΥΔΕ και με ψευδείς, έως και φαιδρές δικαιολογίες προσπαθεί να δικαιολογήσει τη φυγή του … ταυτόχρονα κάνει επαφές με ΕΝΤΙΜΟΥΣ συνδικαλιστές της παράταξής μας για να τους προσηλυτίσει – εκμαυλίσει, χρησιμοποιώντας παλαιοκομματικές μεθόδους και πρακτικές άλλων εποχών. Οι έντιμοι συνδικαλιστές δεν ενδίδουν και τον αποπέμπουν, λέγοντας ότι δεν γίνονται προδότες της παράταξης. Σημειώνουμε ότι λίγο πριν είχε καλέσει στο σύλλογο τα μέλη της ΠΡΟΣΥΔΕ που είναι στο ΔΣ και τους ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από την παράταξη και τους προσκάλεσε να τον ακολουθήσουν.

… Είναι τυχαία λοιπόν η χρονική στιγμή που γίνεται αυτό χωρίς κανένα – μα κανένα – σοβαρό λόγο; Προφανώς – θα παρατηρήσουμε μόνο – ότι κάτι συμβαίνει. Ας βγάλουμε όλοι τα συμπεράσματά μας.

Συνάδελφοι,

Ο Γεώργιος Μήτσης με τη στάση και τις ενέργειές του καταχράστηκε την εμπιστοσύνη που έδειξε σ’ αυτόν, όχι μόνο η παράταξη, αλλά και ο Πρόεδρος της παράταξης, Ευθύμιος Πρεκετές, και ο τότε Γραμματέας της ΠΡΟΣΥΔΕ και σημερινός αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης, Διονύσης Κριάρης, και επιπλέον πρόδωσε και τη φιλία τους, διαλέγοντας άλλο στρατόπεδο. Για τις πρακτικές, τις μεθοδεύσεις και τις εν γένει ενέργειες και συμπεριφορές του, που είναι σαφώς αντίθετες με τις αρχές και τους σκοπούς της παράταξης θα μιλήσουμε σύντομα.

Προς το παρόν θα σας πούμε ότι αυτοί που προδίδουν συντρόφους, φίλους, παρατάξεις, ιστορικά έχει αποδειχθεί, κάποιο σκοπό και προφανώς σκοτεινό έχουν.

Είναι αλήθεια ότι η ΠΡΟΣΥΔΕ και κυρίως ο Πρόεδρός της, ο οποίος τον προώθησε για Πρόεδρο του Συλλόγου (ενώ σχεδόν το σύνολο των μελών της ΠΡΟΣΥΔΕ είχε αντιρρήσεις) έκανε γνωστό τον κ. Μήτση στον κλάδο και τον ανέδειξε.

Ο ίδιος όμως δεν είχε την ανάλογη προσφορά αλλά επέδειξε και αχαριστία στην παράταξη που τον «στέγασε», μετά την προηγούμενη φυγή του από άλλη παράταξη στο παρελθόν.

Ο κ. Μήτσης «λάκισε» νύκτωρ. Δείλιασε και δεν μπόρεσε να αντικρύσει κατάματα στην ολομέλεια της παράταξης την αλήθεια, τους έντιμους συναδέλφους και την ετυμηγορία τους. Θλιβόμαστε όμως, διότι στην ένοχη φυγή του συμπαρέσυρε και συναδέλφους που επέδειξαν χαμηλούς δείκτες αντίστασης στο να εναντιωθούν και να δουν κατάματα το τραγικό λάθος τους, οι οποίοι παραιτούνται από μέλη της παράταξης (κάποιοι εξ αυτών θεωρούν ότι χρωστούν υποχρέωση στον Μήτση, διότι τους βοήθησε – λένε – … να εκλεγούν στο Σύλλογο !).

Η προδοσία, θα θυμίσουμε, στην παράταξη, στους φίλους, στην πολιτική, χωρίς λόγο, η αποστασία εν τέλει, είναι χαρακτηριστικά που σημαδεύουν κάποιον για πάντα. Με ανεξίτηλο στίγμα. Έτσι έχει δείξει η ιστορία του τόπου μας …»

Αυτά γράφαμε τον Ιούλιο του 2014 (όχι τον Ιούλιο της αποστασίας του 1965 !). Δείτε πως επαληθευόμαστε.

Καλούμε λοιπόν τους έντιμους συναδέλφους – και κυρίως κάποιους συναδέλφους που είχαν ξεγελαστεί και εγκλωβίστηκαν – να δούν την αλήθεια κατάματα και να αποστρέψουν το πρόσωπό τους απ’ αυτούς τους … συνδικαλιστές.

Η συμπόρευσή τους και η συμμετοχή τους στην πολυετή, έντιμη και με έργο διαδρομή της ΠΡΟΣΥΔΕ δεν πρέπει να πάει χαμένη. Γιατί αυτή η όμορφη διαδρομή πρέπει – και έτσι θα γίνει – να συνεχιστεί από έντιμα και φωτεινά πρόσωπα.

Η ηθική στην ΠΡΟΣΥΔΕ – τονίζουμε – αποτελεί προστιθέμενη αξία.

. . .

Υ.Γ. Για το «δούλεμα» με το μέρισμα (δύο φορές, επιταγές κ.λ.π.) προφανώς και οι συνάδελφοι, οι οποίοι ταλαιπωρούνται, δεν είναι «χάπατα». Καταλαβαίνουν τις πρακτικές που ακολουθούν οι … «μαυρογιαλούροι» και θα τους στείλουν κανονικά στις εκλογές.

Θα τους θυμίσουμε τον τρόπο που είχαμε θεσπίσει ως παράταξη όταν στον Σύλλογο ήταν Πρόεδρος ο Πρεκετές και ταμίας ο Κριάρης από το 2007. Να τα εισπράττει ο συνάδελφος απευθείας από την Εθνική Τράπεζα χωρίς καμία ταλαιπωρία ή «πούλημα» εξυπηρέτησης.

Σας επισημαίνουμε:

• Οι ελπίδες (δούλεμα) που δίνονται για τα παιδιά συναδέλφων που δεν έχουν πτυχίο νομικής – ότι τάχα μου θα δώσουν εξετάσεις – για να πάρουν την ψήφο των γονέων δικαστικών επιμελητών.
• Το αίμα από την Τράπεζα του Συλλόγου, και το βοήθημα που δίνεται από τον Σύλλογο σε συναδέλφους που το έχουν ανάγκη δεν είναι εμπορεύσιμα προϊόντα, ούτε προσφέρονται προς άγραν ψήφων ή υποψηφιοτήτων και κυρίως για εξαχρείωση συνειδήσεων.
• Σαφώς επίσης, υποχρέωση δεν έχει κάποιος που τον υπερασπίζεται ο Πρόεδρος Συλλόγου, δικαίως, στα δικαστήρια και δεν του οφείλει χάριτες, ώστε να είναι αυτός υποψήφιος. Αντίθετα, ο Πρόεδρος του κάθε Συλλόγου έχει υποχρέωση να υπερασπίζεται, δικαίως φυσικά, τον οποιοδήποτε συνάδελφο στα δικαστήρια από στρεψόδικο μηνύοντα.

(Για κάθε είδους ρουσφετολογία και ρουσφετολαγνεία, αλλά για τις παντός είδους «υποχρεώσεις» θα επανέλθουμε).