Συνάδελφοι,

Το σημερινό άρθρο φιλοδοξεί να οδηγήσει σε ένα προβληματισμό σε μια εποχή δύσκολη. Στην εποχή που βιώνουμε μια πολυεπίπεδη κρίση. Εξάλλου, αν θέλουμε να βγούμε από τα ποικίλα αδιέξοδά μας ο διάλογος, η αυτοκριτική, η αυτογνωσία, οι ιδέες, το όραμα, ο ρεαλισμός, ο πλουραλισμός, η σύνθεση διαφορετικών (ακόμα) απόψεων αποτελούν πια… μονόδρομο!

Οι συνδικαλιστές του σήμερα δεν έχουν ως μοναδική αρμοδιότητα να συγκρούονται με την κυβέρνηση και να διεκδικούν από αυτήν με μοναδικό όπλο το «αμπέχονο» και την «κουτοπονηριά». Οι συνδικαλιστές πρέπει επίσης να σκέφτονται, να προτείνουν, να συνδιαλέγονται, να έχουν όραμα, να διέπονται από ρεαλισμό, να διακατέχονται από ευελιξία, να σέβονται και να κατανοούν τις ανάγκες του κλάδου τους αλλά και αυτές τις κοινωνίας, και τέλος -και κατά τη γνώμη μου κυριότερο- να μπορούν να επικοινωνήσουν επιτυχώς τις θέσεις τους (τουλάχιστον σε ό, τι αφορά την συνδικαλιστική ηγεσία…).

Η ανάγκη για μια συνδικαλιστική ηγεσία με δομημένο λόγο, πλούσια επιχειρηματολογία αλλά και επικοινωνιακά χαρίσματα είναι πλέον αναντίρρητη. Τα ιδεολογήματα και οι ιδεοληψίες παρελθόν. Η αλλαγή νοοτροπίας αναγκαία. Οι «δικοί μας» και οι «άλλοι» φαυλότητα του χθες. Η μιζέρια, η στασιμότητα και κυρίως τα πισωγυρίσματα οδηγούν στην αυτοκαταστροφή. Κάποιος καχύποπτος, βέβαια, θα πει: «Μα υπάρχει «παρθενογένεση»; Η απάντηση αυτονόητη, το ερώτημα ρητορικό, όσο και να μυρίσεις τον κρίνο δεν πρόκειται να «συλλάβεις» .

Εμείς στην ΠΡΟ.ΣΥ.Δ.Ε., όχι μόνο δεν αποτάσσουμε το παρελθόν μας άλλα είμαστε περήφανοι για τα επιτεύγματα της, όπως αυτά 25 χρόνια τώρα έχουν, σιγά-σιγά και μεθοδικά, οδηγήσει τον κλάδο από την εποχή του κλητήρα στην εποχή του δικαστικού επιμελητή πτυχιούχου νομικής. Που το έργο, η ηγετική προσωπικότητα και η συνδικαλιστική παρακαταθήκη του Μανώλη Γραμματόπουλου βρήκε άξιους συνεχιστές στα πρόσωπα των Διονύση Κριάρη Θύμιου Πρεκετέ και Μιχάλη Κανέλλου, με συμπαραστάτες όλους εμάς που πιστεύουμε ότι η ενασχόληση με τα συνδικαλιστικά δεν αποτελεί διαβατήριο επαγγελματικής αποκατάστασης ή κοινωνικής καταξίωσης, που δεν επέτρεψε εκφυλισμούς και εκπτώσεις στις καταστατικές της αξίες και που απομόνωσε, εκδίωξε ή ανάγκασε σε άτακτη φυγή εκείνους που κατά καιρούς το προσπάθησαν. Υπάρχει, όμως, αυτοκριτική, αυτογνωσία, εξέλιξη, προσαρμογή, ουσιαστική αλλαγή στάσης, όραμα-ιδέες-απόψεις που πιθανόν αξίζει να συζητηθούν… γιατί με ταμπέλες, εξορκισμούς και καπελώματα (χωρίς ουσία, αυτογνωσία και ουσιαστική διάθεση αυτοκριτικής και αλλαγής) οδηγούμαστε σε ένα αύριο χειρότερο από το χθες!

Πιστεύω ακράδαντα πως η επιλογή στις επόμενες εκλογές του κλάδου, μακριά από ταμπού και ιδεοληψίες θα πρέπει να γίνει μεταξύ εκείνων, που εκφράζουν περισσότερο τις παραπάνω περιγραφόμενες απόψεις και έχουν τις περισσότερες δυνατότητες-ικανότητες να λειτουργήσουν στις σημερινές συνθήκες με ιδέες-όραμα και ρεαλισμό, να φύγουμε από τα στεγανά των κομματικών και παρεΐστικων ψηφοδελτίων που έχουν ταχθεί στην υπηρεσία της εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων, υποστηρίζοντας ευρύτερης αντίληψης και φιλοσοφίας κινήσεις. Ο πλουραλισμός των απόψεων είναι… πλούτος! Η σύνθεση διαφορετικών απόψεων απαραίτητη, το πάντρεμα της γνώσης και της εμπειρίας των παλαιοτέρων, με την φρεσκάδα και την δυναμική των νεότερων συναδέλφων επιτακτική. Πάνω σ’ αυτήν την φιλοσοφία καταρτίστηκε το ψηφοδέλτιο της ΠΡΟ.ΣΥ.Δ.Ε. και πάνω στην ίδια φιλοσοφία οραματιζόμαστε την διοίκηση του κλάδου.

Αναρωτηθείτε αν θέλετε να ανήκετε σε ένα Σύλλογο που δεν σέβεται την ύπαρξη διαφορετικών απόψεων, που η συναδελφικότητα σημαίνει «παρεοκρατία» που η συμπαράσταση και τα κεκτημένα δικαιώματα εξαρτώνται από το αν είσαι «μαζί μας» που ο πόλεμος και οι απειλές με απομόνωση και ρεβανσισμό σε όσους δεν τους «ακολουθήσουν» είναι πια καθημερινό φαινόμενο, ένα Σύλλογο χωρίς προτάσεις και όραμα .

Όσοι από σας θέλουν ένα συνδικαλισμό που θα διεκδικεί με δομημένες προτάσεις τεκμηριωμένες και κοστολογημένες, με ρεαλιστικό όραμα, με αποτελεσματικές παρεμβάσεις, πέρα από ιδιοτελείς πολιτικές, που αποζητά την επαγγελματική, επιστημονική και κοινωνική αξιοπρέπεια των δικαστικών επιμελητών, έχετε επιλογή, δώστε δύναμη με την ψήφο σας στην ΠΡΟ.ΣΥ.Δ.Ε.

Υ.Γ. H τελευταία ενημερωτική εγκύκλιος που στάλθηκε από τον σύλλογο καταλήγει με την εξής φράση «Ολοκληρώνοντας αυτή την επικοινωνία μας δεν θα αναφερθώ σε επιτεύγματα του κλάδου και αυτό γιατί ωχριούν μπροστά στα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε και στις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουμε».

Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο το δεύτερο σκέλος της παραπάνω παραγράφου αφού είναι γεγονός ότι οι πιέσεις, οι αμφισβητήσεις και οι υπονομεύσεις δεν έχουν τέλος, επειδή όμως στις εκλογές κρίνεται και το έργο, πέρα από τις εξαγγελίες και τις προθέσεις, καλό θα ήταν να μας αναφέρει ο Πρόεδρος, όχι πολλά αλλά ΕΝΑ επίτευγμα της απελθούσας διοίκησης του Συλλόγου, και όχι του κλάδου γενικά, που πρόσθεσε σε αξιοπιστία, κύρος και πρακτικό όφελος ή διευκόλυνε την καθημερινότητα των συναδέλφων.