Έχει αναφερθεί κατά κόρον η σπουδαιότητα της θέσπισης του πτυχίου Νομικής ως απαραίτητο προσόν για να γίνει πλέον κάποιος Δικαστικός Επιμελητής, καθώς και τα πολλαπλά οφέλη αυτής της σημαντικής για τον κλάδο μας κατάκτησης, ως εκ τούτου δεν θα επεκταθώ περαιτέρω σε αυτό το θέμα.

Θα ήθελα όμως να θίξω το ζήτημα της αναβάθμισης του εκπαιδευτικού επίπεδου των υφιστάμενων Δικαστικών Επιμελητών, που κατά την άποψή μου είναι αντίστοιχα υψίστης σημασίας για μια ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση στον κλάδο μας. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν μια προσέγγιση – πρόταση στον τρόπο που θα μπορούσε αυτή η διαδικασία να υλοποιηθεί, σταχυολογώντας ορισμένα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει:

1. Να βασίζεται – στο μέτρο του δυνατού πάντα – σε υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο. Ίσως να ακούγεται παράξενο, αλλά το «γραφειοκρατικό» κομμάτι είναι το πλέον δύσκολο του εγχειρήματός μας, αφού θα πρέπει να αναλωθεί αρκετός χρόνος σε συζητήσεις με την πολιτεία (Υπουργεία, Πανεπιστήμια κλπ) μέχρι τη λήψη της τελικής απόφασης. Η ύπαρξη μιας ήδη θεσμοθετημένης διαδικασίας αποτελεί τον οδικό χάρτη που θα επιταχύνει την προσπάθειά μας.

2. Να έχει εφαρμοστεί σε άλλους επαγγελματικούς χώρους. Προϋπόθεση χρησιμότατη αφ’ ενός γιατί δημιουργείται δεδικασμένο για το αίτημά μας, αφ’ ετέρου γιατί από την αξιολόγηση των αντίστοιχων δράσεων θα καταλήξουμε σε βέλτιστες πρακτικές για το δικό μας πρόγραμμα.

3. Να έχει ελάχιστο αν όχι μηδενικό κόστος. Τα σχόλια περιττεύουν… (μια μικρή εξαίρεση για αυτό αναφέρω πιο κάτω).

4. Να μπορεί να ενσωματώνει στοιχεία ευέλικτης και διαδικτυακής εκπαίδευσης. Το πρόγραμμα θα απευθύνεται σε: Α) ήδη εργαζόμενους, Β) άτομα με οικογένεια Γ) τους Δικαστικούς Επιμελητές στο σύνολο της επικράτειας και όχι μόνο σε πόλεις που έχουν Νομική Σχολή. Λαμβανομένων υπ’ όψιν των παραπάνω, η ενσωμάτωση εργαλείων όπως e-learning (ηλεκτρονική εκπαίδευση) και distance learning (εκπαίδευση εξ αποστάσεως), αποτελούν αδήριτη ανάγκη προκειμένου οι προαναφερθείσες κατηγορίες συναδέλφων να μπορούν να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα απρόσκοπτα και με τη μικρότερη δυνατή επιβάρυνση. Το δε κόστος (η εξαίρεση που λέγαμε) για την απόκτηση του εξοπλισμού που απαιτείται δεν είναι σε καμία περίπτωση απαγορευτικό, ενώ η κάλυψή του (έστω και μέρος του) από επιχορηγήσεις είναι δυνητική επιλογή.

5. Να έχει εύλογο ορίζοντα ολοκλήρωσης. Είναι αυτονόητο ότι η παρακολούθηση μιας πολυετούς εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι ανέφικτη για την πλειοψηφία των συναδέλφων, ενώ μια υπερβολικά μικρή δεν θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Θα πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή ούτως ώστε το πρόγραμμα να λαμβάνει υπ’ όψιν την πολύτιμη εργασιακή προϋπηρεσία που έχουμε, να την εμπλουτίζει με την απαραίτητη επιστημονικότητα και να καταλήγει στο βέλτιστο αποτέλεσμα.

Τίθεται λοιπόν αυτοδίκαια το ερώτημα, υπάρχει τέτοια διαδικασία που θα μπορέσει να αποτελέσει οδηγό για το πρόγραμμα αναβάθμισης του εκπαιδευτικού επιπέδου στον κλάδο μας;

Η απάντηση είναι ναι, υπάρχει. Με το Προεδρικό Διάταγμα 130 της 30/03/1990 θεσπίστηκαν οι προϋποθέσεις και διαδικασίες εξομοίωσης των αποφοίτων των παλαιού τύπου Παιδαγωγικών Ακαδημιών και Σχολών Νηπιαγωγών διετούς φοίτησης, με τους πτυχιούχους των Παιδαγωγικών Τμημάτων ΑΕΙ (κριτήριο 1, υφιστάμενο πλαίσιο).

Στα τέλη της δεκαετίας του 90, υπήρξε αντίστοιχο πρόγραμμα εξομοίωσης σπουδών, στο οποίο οι απόφοιτοι σχολών μηχανοσυνθετών αεροσκαφών μέσης εκπαίδευσης είχαν τη δυνατότητα με συναφείς διαδικασίες να παρακολουθήσουν το τμήμα τεχνολογίας αεροσκαφών του ΤΕΙ Χαλκίδας και να αποκτήσουν αντίστοιχο τίτλο σπουδών (κριτήριο 2, Δεδικασμένο).

Και στα δύο προγράμματα εξομοίωσης η παρακολούθηση ήταν δωρεάν για τους συμμετέχοντες (κριτήριο 3, κόστος), ενώ το Π. Δ. 103/90 (άρθρο 6) προβλέπει ειδικά τμήματα σπουδών απογευματινής λειτουργίας, Σαββατοκύριακο ή ειδικά τμήματα θερινών διακοπών για τη διευκόλυνση της παρακολούθησης (κριτήριο 5, ευελιξία προγράμματος) διαδικασίες οι οποίες λειτούργησαν και στην πρακτική εφαρμογή τους .

Είναι λοιπόν σαφές ότι η Πολιτεία δεν επιθυμεί επαγγελματίες δύο ταχυτήτων κι έχει δημιουργήσει εκείνα τα εργαλεία που ο κλάδος μας μπορεί να αξιοποιήσει, για την εξομοίωση με τους Δικαστικούς Επιμελητές, πτυχιούχους Νομικής.

Εκτός όμως από το παραπάνω πρόγραμμα, η επένδυση στην εκπαίδευση πρέπει να αποτελεί στρατηγική επιλογή και διαρκή προσπάθεια για τον κλάδο μας. Για αυτό το λόγο θεωρούμε ότι τόσο στους Συλλόγους αλλά και στην Ομοσπονδία πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένο άτομο επιφορτισμένο με την εκπαίδευση, ένας Έφορος Εκπαίδευσης που σκοπό θα έχει να τρέχει το θέματα της εκπαίδευσης στην περιοχή ευθύνης του. Ειδικά στους Συλλόγους, στην Περιφέρεια των οποίων λειτουργεί Νομική Σχολή, ο συγκεκριμένος Έφορος έχει σπουδαίο έργο να επιτελέσει, αφού θα πρέπει να είναι σε συνεχή επαφή με αυτές και να δημιουργούν εκπαιδευτικές δραστηριότητες για τους συναδέλφους.

Επιπλέον δράσεις που οφείλουμε να εξετάσουμε και ενσωματώσουμε στην διαδικασία της εκπαίδευσης, είναι οι παρακάτω:

Α) Χρήση νέας τεχνολογίας (e-learning – distance learning). Περιορίζει τις δαπάνες μετακίνησης των εκπαιδευόμενων, βοηθάει στην ευελιξία της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αυξάνει τις πηγές εκπαιδευτικού υλικού.

Β) Διεκδίκηση Ευρωπαϊκών κονδυλίων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ειδικά το Νομικό τμήμα της, κατά καιρούς εκπονεί προγράμματα ή χρηματοδοτεί δράσεις στον τομέα της Νομικής εκπαίδευσης. Η δημιουργία μιας ομάδας εργασίας στο συγκεκριμένο θέμα, μόνο θετικά θα λειτουργήσει στην εξασφάλιση πόρων, παράγων ιδιαίτερα σημαντικός στους χαλεπούς καιρούς που βιώνουμε.

Γ) Δημιουργία εκπαιδευτικής ομάδας στον κλάδο μας. Είναι μια ιδέα που έχουμε αποκομίσει από τη συμμετοχή μας στη Διεθνή Ένωση και τη συνεργασία με ξένους συναδέλφους. Το πρόγραμμα έχει τίτλο «Εκπαίδευση Εκπαιδευτών», διαρκεί 15 ημέρες (συνήθως 3 πενθήμεροι κύκλοι) οι υποψήφιοι εκπαιδευτές εκπαιδεύονται σε τεχνικές και τακτικές παρουσίασης, στο πώς να στήνουν εκπαιδευτικές ενότητες και στην οργάνωση και υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Στο στάδιο της αξιολόγησης οργανώνουν και παρουσιάζουν μια πλήρη θεματική ενότητα (πχ Διαπιστωτική Πράξη) και εφόσον ολοκληρώσουν επιτυχώς την εκπαίδευση και αξιολόγησή τους, εντάσσονται στο πιστοποιημένο εκπαιδευτικό προσωπικό της Δ.Ε.Δ.Ε. Η παραπάνω διαδικασία είναι εξ ολοκλήρου χρηματοδοτούμενη από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα συγκεκριμένα προγράμματα αυτό τον καιρό τρέχουν σε Αλβανία και Μολδαβία.

Είναι δεδομένο ότι τα οφέλη από την ενσωμάτωση τέτοιων καινοτομιών στο επάγγελμά μας θα είναι τεράστια.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ΠΡΟ.ΣΥ.Δ.Ε. είναι αυτή που εδώ και χρόνια οραματίστηκε κι έκανε πράξη την εκπαιδευτική αναβάθμιση του κλάδου μας, αυτή που θέσπισε το Πτυχίο Νομικής και θεωρήστε δεδομένο ότι θα είναι αυτή που με τις δράσεις της θα καταστήσει τον Δικαστικό Επιμελητή ισότιμο μέλος ης Ελληνικής και Διεθνούς κοινότητας, αυτή που με τις πρωτοβουλίες της θα βελτιώνει το επίπεδό μας σαν επαγγελματίες και θα κερδίζει νέες δραστηριότητες για τον κλάδο μας.

Πριν κάνετε την τελική σας επιλογή, μελετήστε τα προγράμματα των παρατάξεων (όπου υπάρχουν, γιατί η ένδεια θέσεων και στο συγκεκριμένο θέμα είναι δυστυχώς κάτι παραπάνω από εμφανής), συζητήστε, συγκρίνετε και αποφασίστε.

Γεώργιος Α. Γρηγόρης- Γληγόρης
Δικαστικός Επιμελητής Εφετείου Αθηνών
Μέλος Δ.Σ. Διεθνούς Ενώσεως Δικαστικών Επιμελητών
Υποψήφιος Αντιπρόσωπος στην Ομοσπονδία