Τα πράγματα είναι σοβαρά.

Ετσιθελικά φερόμενοι, κάποιοι αυθαιρετούχοι λογοτέχνες άνευ λόγου που μάλλον δεν είχαν ονειρευτεί ποτέ πως μια μέρα θα ξυπνήσουν και θα δουν τη δουλειά που, νόμιζαν ότι, είχαν εξασφαλίσει με την «ευελιξία» και την «προοδευτικότητα» τους στον τρόπο τιμολόγησης (αφού κατ’ αυτούς το ΦΕΚ ορίζει μια ελάχιστη αμοιβή, όχι με ακαμψία και αποτελεί σημαία του συντηρητισμού) θα έχει χαθεί, πιθανότατα από κάποιον που έχει την ίδια αντίληψη για το ΦΕΚ, αλλά “έτυχε ή πέτυχε” να είναι πιο «ευέλικτος» και πιο «προοδευτικός», προσπαθούν τώρα με όπλο την πένα τους και όχημα την ιστοσελίδα της πλειοψηφούσας στις πρόσφατες εκλογές παράταξης (τυχαίο;) να εντρυφήσουν στους συναδέλφους μια αντίληψη δήθεν εκσυγχρονισμού, προοδευτικότητας και λαϊκότητας για τους μειοδότες σε αντίθεση με τους αναχρονιστικούς, μίζερους και λαϊκιστές συναδέλφους που έχουν πάθει «αγκύλωση» και δεν δουλεύουν με ενιαίες αμοιβές, κατά τι διαφοροποιημένες (λογικώς!) από το ισχύον ΦΕΚ, με αποκλειστικό σκοπό την αποδοχή τέτοιων πρακτικών και αντιλήψεων από το σύνολο των συναδέλφων .

Ας βάλουμε λοιπόν τα πράγματα στη θέση τους

Οι αμοιβές των δικαστικών επιμελητών έχουν καθορισθεί με την υπ’ αριθμ. 21798/11.3.2016 Κ.Υ.Α. (ΦΕΚ Β’ 709/16-03-2016) κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 49-50 ν. 2318/1995 (Κώδικας Δικαστικών Επιμελητών) και συνιστούν «νόμιμες» και όχι ελάχιστες αμοιβές δεδομένου ότι δεν υφίσταται δυνατότητα σχετικής διαπραγμάτευσης μεταξύ εντολέων και εντολοδόχων. Είναι αμοιβές πάγια καθοριζόμενες με κανονιστική διοικητική πράξη, κατ’ εξουσιοδότηση του νόμου και δεν καταλείπεται περιθώριο καταστρατήγησης του νόμου μέσω συμφωνιών, που παρακάμπτουν την αυτοτέλεια των νόμιμων αμοιβών για κάθε επιμέρους εργασία και προσφέρουν αμοιβές υπό όρους διεκπεραίωσης πακέτου εντολών ή διάρκειας αναθέσεων. Κάθε συμφωνία -ακόμα και η αβίαστη- μεταξύ των μερών, περί διαφορετικής αμοιβής, αντίκειται προφανώς στο νόμο και μπορεί να προσβάλλεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 174 του ΑΚ. Δημιουργείται επιπλέον θέμα αισχροκερδούς συμπεριφοράς (αισχροκέρδεια) (ΑΚ 178, 179 και ΠΚ 405) για το μέρος, που εκμεταλλευόμενο την ανάγκη του άλλου, συμφωνεί ή λαμβάνει αμοιβές διαφορετικές από τις νόμιμες. Επιπροσθέτως τίθενται θέματα της διάπραξης του αδικήματος της παράβασης καθήκοντος καθώς και συμπεριφοράς αντίθετης στο νόμο τόσον των εντολέων, όσο και των ίδιων των δικαστικών επιμελητών (ν. 146/1914).

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 49 του ν. 2318/1995 ο δικαστικός επιμελητής «δικαιούται» να λάβει από τον εντολέα του, όχι την οποιαδήποτε αμοιβή συμφωνήσει μαζί του, αλλά αποκλειστικά και μόνον τη «νόμιμη αμοιβή», όπως αυτή καθορίζεται με υπουργική απόφαση.

Επιπροσθέτως με τις διατάξεις των άρθρων 53 και 54 του ν. 2318/1995 συνιστούν πειθαρχικά παραπτώματα, τόσο ο «… ο αθέμιτος επαγγελματικός ανταγωνισμός που επιδιώκεται με την είσπραξη αμοιβών μικρότερων από τις οριζόμενες με τις αντίστοιχες υπουργικές αποφάσεις…», όσο και «…η είσπραξη αμοιβών ουσιωδώς μεγαλυτέρων από τις νόμιμες….». Οι δε υπουργικές αποφάσεις ευθέως και ρητώς διακηρύσσουν εξαρχής ότι «Καθορίζουμε τις αμοιβές των δικαστικών επιμελητών για τις πράξεις που ενεργούν, όπως παρακάτω:». O καθορισμός νομίμων αμοιβών δικαιολογείται και επιβάλλεται από την ίδια τη φύση του δημοσίου λειτουργήματος του δικαστικού επιμελητή, ως αρωγού, οργάνου, της δικαιοσύνης και έχει ληφθεί υπόψη από το νομοθέτη όπως αποτυπώνεται στις διατάξεις που ρυθμίζουν το επάγγελμα του δικαστικού επιμελητή.

Γνωμοδοτήσεις σε σχέση με τις αμοιβές των Δικαστικών Επιμελητών

 Την συμβατότητα των προβλεπομένων στο νόμο για τους δικαστικούς επιμελητές νόμιμων περιορισμών με τις διατάξεις των μνημονίων και των σχετικών εφαρμοστικών τους νόμων επιβεβαιώνουν και τα ακόλουθα:

α) Με βάση τις διατάξεις του παραρτήματος V 1 του ν. 4046/2012 περί Μνημονίου (ΦΕΚ Α΄ 28/14.2.2012, σελ. 714επ.), η Ελληνική Κυβέρνηση έχει μεν δεσμευθεί να καταργήσει τους τυχόν υφιστάμενους περιορισμούς σε 20 «κλειστά», μεγάλα, όμως, και με σημαντική συνεισφορά στην εθνική οικονομία, επαγγέλματα από σχετικό κατάλογο έκθεσης του ΚΕΠΕ, έχει όμως ρητά επιφυλαχθεί να διατηρήσει περιορισμούς «με βάση τις αρχές της αναγκαιότητας, της αναλογικότητας και του δημοσίου συμφέροντος». Επειδή, όμως, το λειτούργημα του δικαστικού επιμελητή, ούτε επάγγελμα είναι, πολύ δε περισσότερο μεγάλο, ούτε συνεισφέρει στην εθνική οικονομία και σε κάθε περιπτώσει, δε διαθέτει τα χαρακτηριστικά εκείνα στοιχεία, που κατά το μνημόνιο δικαιολογούν την διατήρηση των περιορισμών, δεν μπορεί να ενταχθεί στα προς κατάργηση 20 μεγάλα κλειστά επαγγέλματα και για το λόγο άλλωστε αυτό διατηρείται εισέτι η νομοθεσία περί νομίμων αμοιβών.

β) Ο νόμος 3919/2011 «Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας, κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων» ορίζει μεν στο άρθρο 2 ότι καταργούνται γενικώς οι προβλεπόμενοι στη νομοθεσία μας περιορισμοί στην άσκηση επαγγελμάτων, μεταξύ αυτών και «…η επιβολή υποχρεωτικών κατώτατων τιμών και αμοιβών…». Ρητά, όμως, και με πλήρη επίγνωση της ιδιαιτερότητας του, το π.δ. 68/2011 (έργο και αυτό των προδοτών του κλάδου !!), που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του νόμου διατήρησε, σαφώς και επαρκώς αιτιολογημένα, τους θεσπισθέντες για τους δικαστικούς επιμελητές επαγγελματικούς περιορισμούς, ορίζοντας τούτο ότι «το επάγγελμα του δικαστικού επιμελητή εξαιρείται από τη ρύθμιση του άρθρου 2» του ν. 3919/2011. Κατά συνέπεια, οι προβλεπόμενες «νόμιμες» αμοιβές για τους δικαστικούς επιμελητές εξακολουθούν να ισχύουν. Επισημαίνεται ότι οι διατάξεις του εν λόγω π. δ/τος στηρίχθηκαν –αναφέρεται τούτο ρητά στο προοίμιο του π.δ.- και σε σχετική γνωμοδότηση του ΣτΕ (αρ.126/2011) μετά από πρόταση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Οικονομικών. Ας προσεχθεί, εξάλλου, ότι ο νόμος 3919/2011 καταργεί «την επιβολή υποχρεωτικών κατώτατων…αμοιβών». Δεν καταργεί, αντίθετα, τις «νόμιμες» αμοιβές, που δεν προβλέπονται ως «κατώτερες», αλλά αδιαπραγμάτευτες, πάγιες αμοιβές.

γ) Το επιβεβλημένο της εξαιρετικής επαγγελματικής νομικής μεταχείρισης των δικαστικών επιμελητών και στο θέμα των αμοιβών τους έχει επιβεβαιώσει και η επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης για την αποτελεσματικότητα της δικαιοσύνης (CEPEJ). Οι εκδοθείσες, πράγματι, την 17.12.2009 «κατευθυντήριες γραμμές» της επιτροπής αυτής για την καλύτερη υλοποίηση της υπάρχουσας σύστασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων (CEPEJ / 2009/11 ANA), επικαλούμενες, ιδίως, την αρχή (αναγκαιότητα) της οικονομικής ισότητας όλων απέναντι στη δικαιοσύνη και τις αρχές ακόμα της οικονομικής ανεξαρτησίας ενός δημόσιου λειτουργού και της αποφυγής ευτελισμού του λειτουργήματός του από τις αγοραίες πρακτικές της εκμετάλλευσης και του ανταγωνισμού, διακηρύσσουν εμφατικά την αναγκαιότητα και χρησιμότητα του νόμιμου προκαθορισμού των αμοιβών των δικαστικών επιμελητών, ως βασική υποχρέωση των κρατών μελών της ΕΕ. Στις εν λόγω «κατευθυντήριες γραμμές» υπογραμμίζεται ότι το κράτος θα πρέπει να διασφαλίζει τη λήψη ενός οικονομικού αντισταθμίσματος, το οποίο θα πρέπει να είναι κατάλληλο, λαμβανομένων υπόψη των εγγενών δυσκολιών του έργου τους, του επιπέδου εκπαίδευσής τους και της εμπειρίας τους. Το αντιστάθμισμα αυτό, θα πρέπει να καθορίζεται από το νόμο όσο το δυνατόν απλούστερα και σαφέστερα, να δημοσιεύεται και να είναι σε δίκαιη αναλογία με το μέτρο που αναλήφθηκε.

 

Τα ανωτέρω περιγραφόμενα, μεταξύ άλλων , είχαν περιέλθει σε υπόμνημα της ΟΔΕΕ για την αναθεώρηση των απαιτήσεων προκαθορισμένων αμοιβών και αποκλειστικών δραστηριοτήτων για τους Δικαστικούς Επιμελητές προκειμένου να ευθυγραμμιστούν με τις βέλτιστες πρακτικές στην Ευρωπαϊκή Ένωση στις διαπραγματεύσεις του Ιουλίου 2015 με το «κουαρτέτο», όπου για μία ακόμα φόρα (ελπίζουμε τελευταία) επιβεβαιώθηκε η αναγκαιότητα των προκαθορισμένων νόμιμων αμοιβών για τους δικαστικούς επιμελητές.

Γραμματικοί εξ Αγράφων, προφέσορες και νέο – ιδεολογικοί ινστρούχτορες δολίως προσπαθούν να περάσουν ξανά τις παλιές προτάσεις των εκμεταλλευτών χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα το ποσόν των 25 € ανά επίδοση ενώ είναι σαφές το 35 €. Μήπως πρέπει να θυμίσουμε ποίου πρόταση ήταν τα 25 €; είναι τυχαία η ταύτιση;;; Όλοι αυτοί λοιπόν που νομίζουν ότι η παράταξη μετά την ήττα της στις πρόσφατες εκλογές θα πέσει σε λήθη και θα έχει διακοσμητικό ρόλο στα όργανα του κλάδου, πλανώνται πλάνην οικτράν. Σε πείσμα αυτών που περήφανα έλεγαν -οι νόμοι είναι για να παραβιάζονται- και εκείνων που πήραν τοις μετρητοίς αυτή την «προτροπή», προς μεγάλη τους απογοήτευση δηλώνουμε και προειδοποιούμε ότι, η ΠΡΟ.ΣΥ.Δ.Ε. σε κάθε περίπτωση, θέλει δεν θέλει η πλειοψηφία του ΔΣ, δεν θα ανεχτεί παράνομες ή αντιδεοντολογικές συμπεριφορές από μέλη του Συλλόγου και θα υπερασπίσει με κάθε νόμιμο μέσο τα συμφέροντα των συναδέλφων και του κλάδου, όπως αυτά έχουν θεσμοθετηθεί από την Πολιτεία.