Το άρθρο αυτό θα μπορούσε να το «υπογράψει» η Συντακτική Επιτροπή της ΠΡΟΣΥΔΕ, της οποίας τα πρόσωπα είναι γνωστά με διευθύνσεις και τηλέφωνα.

Να θυμίσω όμως ότι η ΠΡΟΣΥΔΕ είναι γνωστή στο Πανελλήνιο με το όνομά της και όχι με το όνομα του εκάστοτε επικεφαλής της ή τα ονόματα της Γραμματείας ή των μελών της ή της Συντακτικής Επιτροπής.

Είναι λοιπόν γνωστό το πρόσωπό της και οι αρχές της, αφού είναι αυτή που εδώ και πολλά χρόνια έβαλε τις υγιείς βάσεις για τη λειτουργία με κανόνες μιας συνδικαλιστικής παράταξης.

Είναι, επίσης, γνωστή η αταλάντευτη προσήλωσή της στην αλήθεια και το ρεαλισμό.

Το άρθρο αυτό όμως, το υπογράφει ο μέχρι σήμερα Πρόεδρος αυτής της παράταξης (ο οποίος στο τέλος του χρόνου αποχωρεί), αφού απευθύνεται κυρίως στον Αντιπρόεδρο της ΟΔΕΕ και Πρόεδρο του Συλλόγου Δικαστικών Επιμελητών Εφετείου Θεσσαλονίκης.

Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα με τη σειρά.

Αρθρογράφησε ο Αντιπρόεδρος της ΟΔΕΕ και Πρόεδρος του Συλλόγου Θεσσαλονίκης στην Ισηγορία. Να δεχθώ ότι το έκανε με καλή προαίρεση. Ερωτώ. Πότε στην Ισηγορία – που είναι κλαδικό όργανο – όταν ήταν και ο ίδιος στην προηγούμενη Γραμματεία, δημοσιεύθηκε άρθρο που έχει αιχμές για συνδικαλιστική ιστοσελίδα και εμφανώς εδώ φωτογραφίζει την ΠΡΟΣΥΔΕ;

Πάμε πιο κάτω και θα ρωτήσω πάλι. Πότε στην Ισηγορία – μέχρι την προηγούμενη διοίκηση – δημοσιεύθηκε άρθρο που υπογράφει αντιπρόσωπος και αρθρογραφεί λέγοντας ότι «στις πρόσφατες αρχαιρεσίες, με τιμήσατε με την ψήφο σας και εμένα και εξελέγην συνεργαζόμενος με την παράταξη του νυν Προέδρου μας του κ. Γεωργίου Μήτση»;

Πότε στην Ισηγορία – μέχρι και την προηγούμενη διοίκηση – δημοσιεύθηκε άρθρο αναφερόμενο σε «κόκκινο στρατό» σε κυβέρνηση «αριστεράς» σε «αριστερό δάκρυ» που σε κάθε περίπτωση πολλοί θα προσυπέγραφαν;

Ερώτημα μεγάλο. Θα έπρεπε να δημοσιεύονται άρθρα με τέτοιου είδους αναφορές ή «αιχμές» σε κλαδικό έντυπο;

Τί θα γινόταν αν ερχόταν έτερος αντιπρόσωπος και θα αρθρογραφούσε λέγοντας ότι εγώ έχω εκλεγεί με την Α ή Β παράταξη του τάδε Συλλόγου και στη συνέχεια άλλος θα έκανε αναφορές περί «δεξιάς» ή «ναζισμού» ή «φασισμού»;

Θα έλθω όμως, στο δικό σου άρθρο και τις επικρίσεις σου στα συνδικαλιστικά site. (Είμαι βέβαιος ότι σίγουρα δεν εννοείς εκείνα τα site όπου κάποιος μπαίνει σήμερα και διαβάζει «Καλά Χριστούγεννα» και «Καλό Πάσχα»!!).

Η ιστοσελίδα της ΠΡΟΣΥΔΕ που έχει αντικαταστήσει σε πανελλαδικό επίπεδο το κενό της ενημέρωσης του κλάδου – και αυτό πρέπει πολλούς να προβληματίσει – και διαβάζεται από εκατοντάδες συναδέλφους κάθε ημέρα, -οι οποίοι μας τηλεφωνούν οποιαδήποτε ώρα και ημέρα επίσης – στο μεγαλύτερο ποσοστό της είναι ενημερωτική και με αναφορές σε νομικά θέματα, τα οποία «υπογράφει» πολλές φορές η Συντακτική Επιτροπή. Βεβαίως, ως παραταξιακή ιστοσελίδα προφανώς και θα πρέπει να καυτηριάζει τα κακώς κείμενα και δεν θα πρέπει να διστάζει να βάζει το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων.

Και αυτό έκανε και κάνει, έντιμα όμως.

Μίλησε και γράφει για την απραξία της διοίκησης και την επερχόμενη παρακμή του κλάδου, μίλησε για διοίκηση που και εσύ αναφέρεις «δεν δείχνει ότι μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων» και αναφέρεις, επίσης, ότι φέρεις και εσύ μεγάλο μερίδιο ευθύνης!

Θα κάνω μία παρένθεση και θα σου πώ. Όταν ο επικεφαλής του κλάδου δεν μπορεί να κάνει τους κατάλληλους «χειρισμούς», όπως λες, αυτό αντανακλά και σε σένα και θα εισπράττεις τα «επίχειρα» των πράξεών σου. Πρέπει, λοιπόν, εκωφαντικά να διαχωρίζεις τη θέση σου.

Φαντάσου στην προηγούμενη (που ήσουν κι εσύ) και παραπροηγούμενη διοίκηση, με συνθήκες που δεν είχε ποτέ αντιμετωπίσει ο κλάδος, να ήταν επικεφαλής του κλάδου ο σημερινός πρόεδρος. Πού θα είχαμε οδηγηθεί! Να σου θυμίσω όμως και κάτι άλλο, αφού έκανες το «λάθος» ή το «ατόπημα» να αναφερθείς σε συναδέλφους της «επαρχίας».

Τους συναδέλφους της περιφέρειας εμείς έχουμε μάθει – και αυτό θα γίνεται πάντα από την ΠΡΟΣΥΔΕ – να τους τιμούμε. Και να θυμάσαι ότι ο υπογράφων μαζί με το Διονύση τον Κριάρη σε προέτρεψαν να είσαι στη Γραμματεία της ΟΔΕΕ. Γιατί έτσι τιμούμε την περιφέρεια. Σε αντίθεση με άλλους και ο νοών νοείτω.

Είμαι βέβαιος ότι βαθειά μέσα σου αυτά που έγραψες δεν τα πιστεύεις. Διότι, αν είναι έτσι αλλοίμονο!

Και θα έχεις διαπιστώσει, όχι τώρα που όλα γίνονται πιο ξεκάθαρα από την απραξία της διοίκησης, ότι τα μέλη της ΠΡΟΣΥΔΕ και οι εκλεγμένοι στα όργανα και της Συντακτικής επιτροπής, τα λένε όπως πρέπει να ειπωθούν. Δεν έχουν δύο πρόσωπα. Γιατί δεν αλλάζουν ούτε οι ίδιοι, ούτε τα πιστεύω τους. Και δεν πρέπει να αφήνετε κανένα υπονοούμενο – το οποίο είναι και προσβλητικό – για την ειλικρίνεια των προθέσεών τους, όταν δεν αναφέρεται κάποιο – τάχα μου – όνομα σε άρθρο που «υπογράφει» η Συντακτική Επιτροπή. Την προηγούμενη τριετία, την εισήγησή σου στη Θεσσαλονίκη και τη δική σου πρόταση ψήφισαν. Την πρότασή σου, επίσης, για μέλος από την περιφέρεια στο Ταμείο Νομικών ψήφισαν. Δεν έλεγαν άλλα σήμερα και άλλα λίγο αργότερα για να τα έχουν καλά με όλους.

Να ποιά είναι η ειδοποιός διαφορά των μελών της ΠΡΟΣΥΔΕ. Δεν υπολογίζουν το συνδικαλιστικό κόστος και κυρίως δεν χαϊδεύουν αυτιά. Και αυτό πρέπει να είναι το προτέρημα των συνδικαλιστών, και έτσι πάει ο κλάδος, με σιγουριά, μπροστά.

Για φαντάσου να λέγαμε από τη μια στους γονείς – συναδέλφους των παιδιών που δεν έχουν πτυχίο νομικής ότι θα βοηθήσουμε τα παιδιά τους να δώσουν εξετάσεις (για να υφαρπάξουμε την ψήφο τους) και από την άλλη στους άλλους, που έχουν αντίθετη άποψη, που θα μας έλεγαν «αλλοίμονο, τί πάτε να κάνετε;» θα τους απαντούσαμε ότι «τί να κάνουμε, τους τα λέμε έτσι για να τους τα λέμε».

Πόσα ψήγματα αξιοπρέπειας και όχι μόνο συνδικαλιστικής θα μας είχαν απομείνει;

Ίσως γι’ αυτό να γινόμαστε «αντιπαθείς» σε κάποιους για τη σταθερή και ειλικρινή θέση μας. Αλλά αυτό είναι έπαινος και χαιρόμαστε γι’ αυτό.

Και κάτι άλλο. Έχω γράψει και παλαιότερα ότι σεβασμός στο παρελθόν σημαίνει πολιτισμός. Και γι’ αυτούς που αγωνίστηκαν κυριολεκτικά για το κοινό καλό του κλάδου – και τους αναφέρεις και ονομαστικά – ακόμη περισσότερος σεβασμός. Αυτό θα μπορούσε να το πεί κάποιος και «μαγκιά». Και θα σου αναφέρω, για να μην αναφερθώ και σε άλλους, για τον προηγούμενο Πρόεδρο του Συλλόγου σας, τον Σταμάτη Χαρατσή.

Υπήρχαν συνδικαλιστικές διαφορές μεταξύ μας. Σε αρκετά σημεία. Ποτέ δεν θα μπορέσω να πώ ότι η παρουσία του στο συνδικαλιστικό μας στίβο δεν ήταν θετική.

Είχε λοιπόν θετικό πρόσημο η διαδρομή του και ο σεβασμός προς πρόσωπα σαν αυτόν (υπάρχουν και άλλα) έχει να κάνει, εκτός από την προσφορά του στο ότι δεν ήταν «διπρόσωπος». Έλεγε αυτό που πίστευε και γι’ αυτό το λόγο μπορούσες να τον εμπιστευθείς. Μεγάλη υπόθεση!

Γι’ αυτό κρατήσαμε τον κλάδο, όχι μόνο όρθιο τα προηγούμενα χρόνια, αλλά τον ανεβάσαμε εκεί που του αρμόζει. Γιατί τα πρόσωπα και οι ηγεσίες που ακουμπά κάποιος και εμπιστεύεται, είναι το κυρίαρχο για να πετύχεις οπουδήποτε.

Κλείνω, θυμίζοντας, κάτι για το οποίο (υπάρχουν και άλλα) έχετε ιερή υποχρέωση να κλείσετε. Για ένα ζήτημα – που και αυτό – ανέδειξαν τα μέλη της ΠΡΟΣΥΔΕ στα όργανα και το έκανε γνωστό η ιστοσελίδα που επικρίνεις. Διαφορετικά, ούτε εσύ θα το γνώριζες. Μιλώ για τη γνωμοδότηση που πήρατε στο ερώτημα «Άν Δικαστικός Επιμελητής παράλληλα με την άσκηση των καθηκόντων του μπορεί να συμμετέχει σε Ανώνυμη Εταιρεία με ποσοστό 97%». Απαντήστε, λοιπόν, αν θα μπορούν όλοι οι δικαστικοί επιμελητές να ασκούν επιχειρηματικές δραστηριότητες, όποιες κι αν είναι αυτές! Και αν αυτό δεν γίνει σύντομα, τότε αλλοίμονο. Η λέξη κλητήρας (!) και ό,τι υποτιμητικό γύρω απ’ αυτή τη λέξη, είναι προ των πυλών.

Υ.Γ. 1. Να θυμόμαστε:

Ανεξάρτητα από το αν η ΠΡΟΣΥΔΕ βρίσκεται ή όχι στην πλειοψηφούσα διοίκηση των οργάνων, ποτέ δεν θα πάψει να αγωνίζεται για την καταξίωση των συναδέλφων. Είτε κοινωνική, είτε οικονομική, με τεκμηριωμένες προτάσεις, με καλλιέργεια κλίματος σεβασμού και εκτίμησης μεταξύ των εντίμων συναδέλφων, ερεθίζοντας το πνεύμα και όχι χαϊδεύοντας αυτιά. Και αυτό γιατί αυτή η παράταξη δεν είναι μιας χρήσεως όπως συνέβη με άλλα ευκαιριακά σχήματα, και θα συμβεί και στο μέλλον.

Υ.Γ. 2.

Το άρθρο «Ένας χρόνος κι ένας … Τιτανικός …» διάβασέ το ξανά με προσοχή. Επισημάνσεις για το καλό του κλάδου κάνει.

Συνέχισε – γιατί έτσι πρέπει – την προσπάθειά σου για ομόνοια και σύμπνοια όπως σου γράφει και συνάδελφος της περιφέρειας. Κάνε τη όμως με τρόπο που δεν θα αμφισβητείται η ειλικρίνεια των προθέσεών σου, και που θα κάνουν τον άλλο καχύποπτο. Και τότε μπορεί να διαπιστώσεις ότι η φιλία είναι πολύ μεγάλο πράγμα και όχι μία απλή λέξη. Διαφορετικά δεν θα είχε κανένα νόημα.

Υ.Γ. 3.

Ο τίτλος του άρθρου (απόφθεγμα του Σοφοκλή) είναι για προβληματισμό.

Ευθύμιος Πρεκετές