Θα μας επιτρέψετε σήμερα να δούμε τα γεγονότα από μία άλλη οπτική. Λίγο εύθυμη. Θα μπορούσαμε βέβαια να δώσουμε και τίτλους όπως:

Χαρμολύπη ή κλαυσίγελως.

Έχουμε και λέμε λοιπόν.

Επετεύχθη η απαρτία μετά από 2 τουλάχιστον ώρες. Είπαμε, απολογιστική συνέλευση.

Απολογείται το Διοικητικό Συμβούλιο δια του Προέδρου. Απολογήθηκε δι’ ακατάσχετης φλυαρίας. Επαναλαμβανόμενες, δίχως ειρμό, φράσεις ακόμη και για ζητήματα που δεν είχαν να κάνουν με πεπραγμένα.

Άλλα, σοβαρά θέματα, τα αποσιώπησε εντελώς. Μίλησαν κατά προτεραιότητα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, δίχως να ζητήσουν τη γνώμη της Γενικής Συνέλευσης.

Αυθαίρετα και κακώς. Διότι, έτσι δείχνεις περιφρονητική ασέβεια προς τα μέλη του Συλλόγου. Στο τέλος τον απολογισμό ψήφισαν 40 με 50 άτομα, αφού οι υπόλοιποι βαρέθηκαν και έφυγαν (θυμίζουμε ότι για να ψηφίζονται τα θέματα πρέπει να υπάρχει απαρτία 276 ατόμων).

Οι τοποθετήσεις των μελών της ΠΡΟΣΥΔΕ με τεκμηριωμένο λόγο είχαν να κάνουν με καίρια ερωτήματα, με προτάσεις και με τη σοβαρότητα που αρμόζει σε συνδικαλιστές, που αύριο θα αναλάβουν την ηγεσία του Συλλόγου.

–

Φταρνίστηκε η … καρέτα–καρέτα

Καταπέλτης από το βήμα, το μέλος της ΠΡΟΣΥΔΕ.

Ερωτά. Γιατί ενώ στέλνει συνεχώς μηνύματα ο «Πρόεδρος» του Συλλόγου ακόμη και για ασήμαντα ζητήματα, δεν ενημέρωσε τους συναδέλφους να πάρουν τις κάρτες δακτυλίου που εξασφάλισε η Ομοσπονδία;

Απάντηση δεν πήρε, ούτε θα πάρει βέβαια. Το σπουδαίο αυτό ζήτημα το έκανε γαργάρα, διότι έτσι θα έδειχνε ότι ο ίδιος δεν είχε καμία συμμετοχή. Όπως και δεν είχε και θα αποδεικνυόταν η ανεπάρκειά του. Τι σοβαρό θα απαντούσε – αν απαντούσε – επειδή τον ξέρουμε; Σου μου του … Σου ξου μου και στο τέλος θα κατέληγε:

Σου – μου – χου (το βρήκατε: τα σύμφωνα της … συμμαχίας).

Και συμπλήρωσε η συνάδελφος. Μόνο για την … καρέτα – καρέτα που … φταρνίστηκε δεν μας έστειλε ακόμα μήνυμα.

Θα μπορούσε – λέμε εμείς τώρα – να τα κάνει πιο περιληπτικά τα μηνύματα (για να μην έχουν μεγάλο κόστος) και στο τέλος ακόμη πιο περιληπτικά και να μην βάζει ολόκληρες τις λέξεις.

Δηλαδή, αντί: Ο Πρόεδρος Γεώργιος Μήτσης, να βάζει μόνο τα αρχικά, όπως: ο πρ. Γάμα μι (ΓΜ).

–

Μαύρα κι άραχνα

Ο «μαύρος Δεκέμβρης» του Συλλόγου μας όπως τον ονόμασε η πλειοψηφία των μελών του Συλλόγου μας, για τις διχαστικές και αλλοπρόσαλλες αποφάσεις περί αποχών και δημοψηφισμάτων μπλέχτηκε:

Με τη μαύρη χήρα ή τη μαύρη χείρ!

Με το μαύρο βελζεβούλη ή τη μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά.

Και επειδή εδώ λένε και για … φρέσκες ιδέες ολοκαίνουργιες, και είναι και των ημερών το βάψιμο των αυγών, μπορεί να σας ρίξουν καμιά τέτοια ιδέα. Δηλαδή:

Με ορδές, αγαπητοί συνάδελφοι, φίλες και φίλοι, βάφονται και παραβάφονται αυγά. (Ζήσε μαύρε μου).

Ενίοτε όμως όπως στην προκειμένη περίπτωση – θα λέγαμε εμείς – βάφονται όχι μόνο κόκκινα αλλά και μαύρα. Κι’ άραχλα.

Όταν η ψυχή σου, ταλαίπωρε, έχει μαυρίσει, τί να σου κάνει το μπλάκ χιούμορ. Το ζήτημα είναι ότι δεν καταγράφηκε ο «Μαύρος Δεκέμβρης» μόνο.

Καταγράφεται ως παρατεταμένη «μαύρη περίοδος» και παρακμή του Συλλόγου μας.

–

Δημοψήφισμα

Αφού δεν απαγορεύεται, λένε οι γνωστοί «ημιμαθείς» (είπαμε: η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμαθείας) μπορεί να το κάνεις και ας μην προβλέπεται από το νόμο.

ΟΚ. Αφού δεν απαγορεύεται μπορούν να λάβουν ακόμη κι άλλες αποφάσεις για δημοψήφισμα όπως:

• Ναι ή όχι στην επιστροφή του βασιλιά!
• Με γλυκάνισο ή δίχως το τσίπουρο!
• Τρίγωνη ή τετράγωνη η τυρόπιτα!
• Ναι ή όχι στην παραβίαση των νόμων!

Μπορείτε να συμπληρώσετε κι άλλα εξ ίσου … σοβαρά.

Παρεμπιπτόντως: Δεν τραβάτε και καμιά ΑΠΟΧΗ; (αποχή λέμε, όχι απόχη!). Θέμα; Θα βρείτε. Εύκολο είναι… από καλαμπούρια ξέρετε. Αφού θα επιδίδετε ούτως ή άλλως και τις ημέρες της αποχής. Θα κάνετε και την πλάκα σας.

 Αργήσατε. Ή μήπως λύσατε τα προβλήματα του Συλλόγου;

–

Πτυχίο Νομικής

Γαργάρα κι αυτό.

Δεν αναφέρθηκε καν ότι η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου αλλά και η Ολομέλεια της Ομοσπονδίας είπαν ΟΧΙ με μεγάλη πλειοψηφία στην παράταση του ισχύοντος καθεστώτος για τον διαγωνισμό.

Κάτι που ήταν γνωστό εκ των προτέρων ότι δεν θα δεχόταν το Υπουργείο και ότι το πτυχίο νομικής θα είναι γεγονός από το 2016.

Και δουλεύουν άγρια τους συναδέλφους, γονείς παιδιών, που είναι ασκούμενοι.

Η λέξη ντροπή, προφανώς, τους είναι άγνωστη.

–

«Κλακαδόροι» ή «αβανταδόροι»!

Είναι αλήθεια ότι αυτή τη φορά στην Γενική Συνέλευση του Συλλόγου δεν ακούστηκαν υστερικές κραυγές.

Στο τέλος περίπου της διαδικασίας, όταν ο ομιλητής και μέλος της ΠΡΟΣΥΔΕ επεσήμανε ότι είναι νόμος του κράτους, ότι το ανώτατο όργανο του κλάδου είναι η Ομοσπονδία, αλλά αναφερόταν ακόμη και στο συνδικαλιστικό τέλος αυτών που κατέβηκαν από το τρένο της ΠΡΟΣΥΔΕ, κάποιος που μέχρι εκείνη τη στιγμή καθόταν στο βάθος και … επόπτευε (και όχι μόνο), πετάχτηκε να τον διακόψει με τη γνωστή μέθοδο παλιών «κουτοπόνηρων» πολιτικών του χθές, θεωρώντας ότι θα οδηγήσει αλλού τη συζήτηση και θα αποπροσανατολίσει τον ομιλητή. Ο ομιλητής όμως δεν είναι απ’ αυτούς που … τσιμπάνε.

Γνωστή αυτή η «άρρωστη» μέθοδος όμως, και πλέον, έχει οριστικά πεθάνει. Οι ακροατές σήμερα καταλαβαίνουν. Δεν είναι… χάπατα. Και κατατάσσουν τον «διακοψία – κλακαδόρο» εκεί που του αξίζει να είναι.

Και για να γίνουμε περισσότερο σαφείς.

Η ΠΡΟΣΥΔΕ το τελευταίο διάστημα πέταξε κλωτσηδόν από το παράθυρο του τρένου της, κάποιους των οποίων οι συμπεριφορές ήταν αντίθετες με τις αρχές της (θα σας αναλύσουμε εκτενέστερα εν καιρώ).

Κάποιοι όμως ξεγελάστηκαν και κατέβηκαν μόνοι τους από το τρένο γιατί τους είπαν ότι θα τους έβαζαν σε… υπερταχεία.

Δυστυχώς όμως μπήκαν και τσουβαλιάστηκαν σε… κάρο. Και το κάρο έχει κολλήσει οριστικά στις… λάσπες.

Ορισμένοι το κατάλαβαν και άρχισαν να πηδάνε πριν βουλιάξουν στη λάσπη.

Τους ενθαρρύνουμε, λέγοντάς τους. Ποτέ δεν είναι αργά!

–

Μείωση εξόδων παραστάσεως

Καταπέλτης κι’ άλλο μέλος της ΠΡΟΣΥΔΕ. Εμείς οι νέοι, τόνισε, δεν θέλουμε καθόλου αποζημιώσεις και έξοδα παράστασης όταν είμαστε στα όργανα.

Ζήτησε να μειωθεί η ασφαλιστική εισφορά (ταυτότητα).

Έτσι είναι. Οι νέοι θέλουν ένα νέο ύφος και ήθος στα συνδικαλιστικά δρώμενα.

Δεν άρεσε καθόλου αυτό στους … γνωστούς. Εμείς μπορούμε να καταλάβουμε γιατί.

(Αλήθεια! Παραβιάστηκαν νόμοι αυτές τις ημέρες και αν ναι, ποιοι;)

–

Τηλεφωνάκια – Μπλα – Μπλα

Πέφτουν και διάφορα τηλεφωνάκια σε μέλη της ΠΡΟΣΥΔΕ και όχι μόνο.

Όπως: Ποτέ δεν το περίμενε αυτό από σένα ο κύριος…, γιατί – μπλά – μπλά – σε εκτιμούσε. Ή όταν θα χρειαστείς τον κύριο… δεν θα σε βοηθήσει και άλλα μπλά – μπλά και όχι μόνο, χαζοχαρούμενα. Νομίζουν ότι θα τους προσεταιριστούν.

Δεν καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος νοιώθει βαθειά περιφρόνηση για όλους αυτούς. Προς το παρόν τους αντιμετωπίζουν με κατανόηση και με λύπηση. Στο άμεσο μέλλον όμως ας προσέξουν. Πολύ σοβαρά!

–

Η… κίσσα

(Κίσσα έκραξε – ω φωνή στριγγιά)

Μας ρωτάτε – επειδή αναφέραμε τη λέξη σε προηγούμενα κείμενα – τί είναι η κίσσα.

 Απαντάμε. Η κίσσα είναι ένα πτηνό από το γένος ξηροβατικών πουλιών που ανήκει στην οικογένεια των κορακιδών και μοιάζει με καρακάξα.

 Αν ακούσετε τη στριγγιά της, μην σκιαχτήτε. Μπορεί να της κλέβουν τ’ αυγά.

 Αν ακούσετε κι εσείς κάποια στιγμή μία τέτοια στριγγιά – οξύ διαπεραστικό ήχο – σε κάποιο τηλέφωνό σας ή σε κάποιο περιστύλιο και να σας … κακαρίζει διάφορα, ενημερώστε μας. Θα ζητήσουμε να υποβληθεί σε … θεοκρισία.

–

Το δευτεροβάθμιο είναι κατώτερο από το πρωτοβάθμιο !

Το ακούσαμε και αυτό. Η Ομοσπονδία μπορεί να είναι το ανώτατο σε εθνικό επίπεδο όργανο των Δικαστικών Επιμελητών της χώρας, αλλά είναι … δευτεροβάθμιο. Κατά συνέπεια το πρωτοβάθμιο που είναι ο Σύλλογος είναι … ανώτερο.

Δεν θα πούμε ότι και μόνο που αυτό ακούγεται είναι θλιβερό. Αλλά θα αναρωτηθούμε. Είναι «εμπάθεια»; Είναι «αίσθημα κατωτερότητας»; Είναι «αγραμματοσύνη»; Είναι «κακότητα»; Σε κάθε περίπτωση θα μπορούσε να πει κανείς ότι όσοι κουβαλούν τέτοιου είδους απόψεις – τερατουργήματα – είναι πλέον «επικίνδυνοι» όχι μόνο για τον κλάδο, αλλά και για τον διπλανό τους.

Και έχουμε μεγάλο μερίδιο ευθύνης, διότι δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε όχι μόνο το ποιόν των ανθρώπων που είχαμε δίπλα μας αλλά αντίθετα τους κάναμε και γνωστούς συνδικαλιστικά. Δυστυχώς το καταλάβαμε αργά. Τέτοιου είδους απόψεις δεν υπήρχαν ποτέ μέχρι σήμερα στον κλάδο μας. Ακόμα και στην περίοδο που Πρόεδρος της Ομοσπονδίας ήταν ο Αβραάμ Πάσογλου και Πρόεδρος του Συλλόγου της Αθήνας ήταν ο Κώστας Λίτσιος, και υπήρχε σφοδρή συνδικαλιστική αντιπαράθεση.

Ποτέ μα ποτέ ο Σύλλογος της Αθήνας δεν είχε πάρει καμία απόφαση που να ήταν αντίθετη με απόφαση της Ομοσπονδίας.

Θα θυμίσουμε στους πιο πάνω:

Η καθιέρωση της Ομοσπονδίας ως ανωτάτου πανελλαδικού οργάνου, εκτός απ’ ότι το προβλέπει ο νόμος, τείνει:

Α) Στη δυνατότητα εγκυρότερης και αποτελεσματικότερης παρέμβασης του κλάδου των Δικαστικών Επιμελητών στις εξελίξεις.

Β) Στην εναρμόνιση προς τα ισχύοντα στις λοιπές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Γ) Στην ενιαία αντιμετώπιση των προβλημάτων των Δικαστικών Επιμελητών σε όλη τη χώρα.

Δ) Στην αρμονική και απρόσκοπτη συνεργασία όλων των πρωτοβάθμιων οργάνων ανεξάρτητα από την αριθμητική δύναμή τους.

Ε) Στην ενιαία παρουσία του κλάδου σε ό,τι αφορά τις σχέσεις του με την κεντρική εξουσία.

ΣΤ) Στη συγκροτημένη αντιπροσώπευση των Δικαστικών Επιμελητών στα διάφορα φόρα, εθνικά ή διεθνή.

–

Στις επιτροπές πρέπει να είναι οι καλύτεροι

Άλλο φαιδρό που ακούσαμε.

Με αφορμή τη συμμετοχή του Διονύση του Κριάρη σε επιτροπές, κάποιοι «κομπλεξικοί» ή «εμπαθείς» τραύλιζαν ή έσκουζαν: Γιατί να είναι αυτός στην επιτροπή που δεν είναι και αντιπρόσωπος της Ομοσπονδίας και να μην είναι κάποιος άλλος που συμμετέχει στα όργανα;

Η απάντηση στους «αγράμματους»:

Πρώτον σε επιτροπές, ακόμη και σ’ αυτή της εξεταστικής επιτροπής για το διαγωνισμό των δικαστικών επιμελητών, μπορεί να είναι οποιοσδήποτε δικαστικός επιμελητής και δεν είναι απαραίτητο να είναι εκλεγμένος στα όργανα.

Δεύτερον ο Διονύσης ο Κριάρης είναι σήμερα Αντιπρόεδρος της ΔΕΔΕ και πρώην Πρόεδρος της ΟΔΕΕ και τρίτον η Εκτελεστική Γραμματεία της Ομοσπονδίας έχει τη δυνατότητα, κατά την κρίση της, να προτείνει σε επιτροπές – και αυτό όπως αντιλαμβάνονται όλοι είναι το σωστό – αυτούς που έχουν τα ανάλογα προσόντα και διακρίνονται για την επιστημονική τους συγκρότηση και τη διαλεκτική τους ικανότητα.

Δεν θα προτείνει ποτέ εκείνους που δεν διαθέτουν τα ανάλογα προσόντα. Έγινε κατανοητό από τον οποιοδήποτε «φιρφιρίκο»;

–

Παιχνίδια … χαπαχούπας

Υπάρχει σύμπνοια λέει, και συνεννοούνται. Που να ήξεραν τί γίνεται μεταξύ τους. Αφού είναι θιασώτες της άποψης «… οι νόμοι υπάρχουν για να παραβιάζονται …».

Να δουν πως «δίνει» ο ένας τον άλλο, ή η μία την άλλη.

Τί καταμαρτυρά ο ένας, εναντίον του άλλου.

Δυστυχώς, δεν επιδίδονται μόνο σε παιγνίδια … χαπαχούπας.

Τέσπα (χάριν συντομίας, το τέλος πάντων) που λένε και οι νέοι, μπορεί να σας τα πούμε, προσεχώς.

–

Νεκροί … συνδικαλιστικά

Είναι εύκολο να κάνεις τον καλό, πουλώντας λαϊκισμό και να ρίχνεις το βάρος σε άλλον, ακόμα και από το τηλέφωνο όταν σε ρωτούν συνάδελφοι, γονείς παιδιών που θα δώσουν εξετάσεις και να κατηγορείς: Ότι ο τάδε δεν ήθελε την παράταση στον ισχύοντα διαγωνισμό.

Είναι εύκολο να βγαίνεις στους δρόμους τα περιστύλια και τις ατραπούς ή κάνοντας και τηλέφωνα, και να λες ότι αυτός ή εκείνος, λυμαίνονται πηγές εργασίας και έχουν πολλή δουλειά.

Άρρωστα ψεύδη (από άρρωστους;) που εύκολα αποδεικνύεται ότι είναι ψεύδη όταν γίνει ένας μικρός έλεγχος στις εκθέσεις επιθεωρήσεως.

Πώς θα τους λέγαμε, αν υπήρχαν;

«Φθηνά, θλιβερά, τιποτένια ανθρωπάκια, συνδικαλιστικά νεκρά».

–

Το έντυπο της ΠΡΟΣΥΔΕ

Άρεσε το έντυπό μας. Και όχι μόνο για την καλαισθησία του.
Κυρίως για τις προτάσεις του.

Σε πέντε – έξι δεν περιμέναμε να αρέσει ούτε θέλαμε να τους αρέσει.

Αυτοί είναι που διακρίνονται για την μικρότητά τους, τη μοχθηρία τους τη συνδικαλιστική τους ανεπάρκεια. Έχουν όμως επάρκεια από … χολή. Ας την καταπίνουν ή να την ξερνούν, αρκεί να μην είσαστε κοντά τους.

Η ΠΡΟΣΥΔΕ μπροστάρης πάντα για το μέλλον του κλάδου μας.

Με τα 70 τακτικά μέλη της και τους πάνω από 200 καταγεγραμμένους φίλους της που την κάνουν πανίσχυρη.

Χαράσσει τις κατευθυντήριες γραμμές σε δύσκολες εποχές για τη σωτηρία του κλάδου μας.

Η σημερινή ζοφερή πραγματικότητα του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου μας με τα πρόσωπα της πλειοψηφίας που την απαρτίζουν, φθάνει στο τέλος της. Οι νέοι της ΠΡΟΣΥΔΕ με τις νέες καινοτόμες αγωνιστικές ιδέες έρχονται.