Συνάδελφοι,
Στην ομιλία μου στην πρόσφατη συγκέντρωση της ΠΡΟ.ΣΥ.Δ.Ε. είχα αναφερθεί στις μεγάλες εκπτώσεις στις οποίες επιδίδονται πολλοί από τους σύγχρονους αστέρες του συνδικαλιστικού μας στερεώματος.
Είχα κάνει μια αναφορά για πράγματα και γεγονότα που λαμβάνουν χώρα το τελευταίο διάστημα και κυρίως τον τελευταίο χρόνο γύρω από τις βάρβαρες παρεμβάσεις πρωτοκλασσάτων συνδικαλιστών σε ό,τι αφορά τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται να γίνουν προκειμένου της επιβιώσεως και είχα επίσης πει πως, κατά την άποψή μου, οι βαρβαρότητες αυτές έχουν ιδιοτελές υπόβαθρο.
Αρνιόμουν, όμως, να πιστέψω το μέγεθος της κατρακύλας και της κατάπτωσης που έχει περιέλθει συγκεκριμένη συνδικαλιστική ομάδα. Αρνιόμουν να δεχτώ πως μετά από τόσα χρόνια που είχαμε αφήσει πίσω μας – σαν Κλάδος – την ανηθικότητα, τους άμεσους ή έμμεσους εκβιασμούς, το προβοκάρισμα, τη χυδαία συκοφαντία, το ανελέητο και πρόστυχο ψιθύρισμα στα κρασοπουλιά και καταγώγια γύρω από το πρόσωπο ενός εκάστου εξ ημών μέχρι προ ολίγων ημερών…..δυστυχώς.
Επιτρέψτε μου να σας μεταφέρω τη συζήτηση που είχα με μια συνάδελφο από τον Πειραιά, η οποία δουλεύει – κυρίως – με τον ΚΕΔΕ.
Πριν από το οτιδήποτε να τονίσω πως η συνάδελφος δεν ήταν και δεν είναι ψηφοφόρος της ΠΡΟΣΥΔΕ αφού ανοιχτά και δημόσια έχει δηλώσει την υποστήριξή της δε άλλη συνδικαλιστική παράταξη. Απόλυτο και αδιαπραγμάτευτο δικαίωμά της. Αν όμως, κάποιος ήθελε να βάλει έναν χαρακτηρισμό σε αυτήν, ο χαρακτηρισμός είναι μία λέξη: “ΚΥΡΙΑ” και σαν άνθρωπος και σαν συνάδελφος, βάζω δε όλα τα γράμματα κεφαλαία. Αυτήν την επισήμανση την κάνω για να προλάβω τα ελεεινά και κακόβουλα σχόλια του τύπου: «Είναι δικιά σου και την υπερασπίζεσαι»
Πριν λίγες ημέρες λοιπόν, η συνάδελφος ούσα στην Πανελλήνια Τράπεζα για να επιδώσει δέχθηκε μια φραστική επίθεση από τη Γενική Γραμματέα του Συλλόγου η οποία της επιτέθηκε για το ασύλληπτης βαρβαρότητας και αδηφαγίας ατόπημα της υποβολής αίτησης στις Δ.Ο.Υ. και ΙΚΑ του Πειραιά, σε επήκοο κι άλλων παρευρισκομένων, για να πάρει δουλειά. Είναι, της είπε, απαράδεκτη η συμπεριφορά της να κάνει τέτοια πράγματα όταν η ίδια ….κοτζάμ Γενική Γραμματέας δεν τα κάνει για να αφήσει – τάχα – δουλειά και για άλλους συναδέλφους. Είναι, της είπε, ντροπή και διάφορα τέτοια άλλα απείρου κάλλους τσιτάτα..
Βεβαίως η Πειραιώτισσα συνάδελφος την έβαλε στη θέση της, όπως αρμόζει σε μια κυρία. Το ερώτημα είναι η γραμματέας την ξέρει τη θέση της ;
Αυτό, όμως, έχει και ουρά, διότι αυτή η χυδαία και πρόστυχη επίθεση σε μια αξιοπρεπέστατη συνάδελφο δεν έμεινε στην κατά μέτωπο επίθεση αλλά συνεχίστηκε και στα πηγαδάκια. Πως αλλιώς εξηγείται ότι ο Χαλκιαδάκης δέχτηκε με τη σειρά του επίθεση από άλλη συνάδελφο με τη φράση: «έβαλες τη δικιά σου να λυμαίνεται τις Δ.Ο.Υ. του Πειραιά». Από όσο ξέρω την έβαλε στη θέση της. Αν, όμως, οι πληροφορίες μου είναι σωστές, έχω να κάνω ένα κύριο ερώτημα στον κ. Χαλκιαδάκη. Πέραν όλων των βαθυστόχαστων και επαναστατικών που γράφεις στην ιστοσελίδα σου, δεν όφειλες κ. Χαλκιαδάκη να καυτηριάσεις και κατακεραυνώσεις αυτές τις πρακτικές και μεθοδεύσεις που το τελευταίο διάστημα κοντεύουν να πνίξουν ακόμα και τη συνύπαρξη των δικαστικών επιμελητών μεταξύ μας. Τόσα μικρά και ασήμαντα σου φαίνονται όλα αυτά;; Εγώ πίστευα πως η αριστερά προέβαλλε την αξιοπρέπεια και το ήθος και τις υπερασπιζόταν με κάθε κόστος. Εσύ δεν πρέπει να αναδείξεις ένα τέτοιο ζήτημα ηθικού ξεπεσμού, αρχών και αξιών, κόβοντας τις γέφυρες της πρόσκαιρης ριζοσπαστικής συμμαχίας σου μαζί τους;;
Το ερώτημα παρόλα αυτά παραμένει αμείλικτο και περιμένει απάντηση: Με ποιους κώδικες τιμής και κανόνες αξιοπρεπείας θα πάει ο Κλάδος στις επόμενες αρχαιρεσίες και μάλιστα σε τέτοια τεράστια κρίση επιβίωσης;; θα φάει ο ένας τις σάρκες του άλλου;; To ψέμα, η συνδικαλιστική μικρότητα, η ανυπαρξία ιδεών και απόψεων, η καπηλεία επιτυχιών τρίτων, η συκοφαντία, η διαβολή, ο εκμαυλισμός συνειδήσεων, προκειμένου 5-10 επιδόσεων, το μικρορουσφέτι όπως: “πήγαινε στη Δ.Ο.Υ. ΦΑΕ Πειραιά“ θα σου δώσει δουλειά, η χυδαία εκμετάλλευση της ανάγκης προκειμένου της υφαρπαγής της ψήφου;; Στηριζόμενοι στις βαρύγδουπες δηλώσεις: «Για οτιδήποτε θα ακούω την άποψη της βάσης…!!!» Η βάση ΟΜΟΦΩΝΑ ψήφισε να μην παραταθεί το καθεστώς του πτυχίου νομικής ούτε μία ώρα και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις ο Μήτσης ψηφίζει στην ολομέλεια της ΟΔΕΕ παράταση των εξετάσεων με το παλιό καθεστώς για ένα χρόνο;; Το άηθες ψέμα: «που να βρεις δουλειά αφού ο Κριάρης κι ο Πρεκετές σάρωσαν όλες τις Δ.Ο.Υ.;;
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ……..
Ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος (Πολ Αρκάς) είπε: Μην εμπιστεύεσαι ποτέ εις τα ανθρώπινα μάτια, σπανίως ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται όπως βλέπει, συνήθως βλέπει όπως αντιλαμβάνεται». Μην τους ακούτε, μην τους πιστεύετε, απομακρύνετέ τους από κοντά σας, κακό θα σας κάνουν. Αυτό που θα βοηθήσει όλους μας είναι η ρεαλιστική σκέψη, όχι το τι θα ονειρευόμουνα να γίνει αλλά τι είναι δυνατόν να γίνει με τις υπάρχουσες συνθήκες. Επίσης ιδίας σημασίας και αναγκαιότητας είναι : τι πρέπει να κάνω εγώ προκειμένου να επιτύχω στις επιδιώξεις μου;;
Αν κύριοι ο Κλάδος με αυτά βαδίσει ως μπούσουλα και οι υγιώς σκεπτόμενοι συνδικαλιστές δεν αντιδράσουν, ακόμα και με κόστος ψηφοθηρικό, τότε λυπάμαι αλλά το μέλλον δεν θα είναι μακρύ.
Αν δεν σκύψουμε στην εξεύρεση νέας επαγγελματικής ύλης, το ποτάμι των εξελίξεων θα μας παρασύρει και θα μας πνίξει στις λάσπες του.
Πρωτίστως όμως, αυτό που οφείλουν όλοι οι έντιμοι και καθαροί στη σκέψη συνδικαλιστές να πράξουν, ανεξάρτητα κομματικών εντάξεων ή πολιτικών θεωρήσεων, είναι να αγωνιστούν για τη βάση της δημοκρατίας, τα θεμέλιά της που δεν είναι άλλα από την αξιοπρέπεια, το ήθος και το σεβασμό μεταξύ των μελών μιας ομάδας. Είναι παγερά αδιάφορη η διαφορετική προσέγγιση π.χ. για το πώς θα πληρωνόμαστε με το ισχύον ΦΕΚ ή με ενιαίες αμοιβές. Αν χάσουμε, και κινδυνεύουμε άμεσα να το χάσουμε, την αλληλοεκτίμηση και σεβασμό μεταξύ μας, αν δεν απομονώσουμε – σαν χολέρα – τις πρακτικές που εφαρμόζει συγκεκριμένη συνδικαλιστική ομάδα το τελευταίο διάστημα μέσω των μελών της και βεβαίως με τις ευλογίες ή την καθοδήγηση του αρχηγού τους τότε, φοβούμαι πως το επάγγελμα αυτό δεν έχει μέλλον, δεν έχει αύριο.
Προσωπικά ξέρω και αριστερούς (πολλούς) και δεξιούς (πολλούς) που πρώτα βάζουν την αξιοπρέπειά τους και το «καθαρό μέτωπό τους» και μετά όλα τα άλλα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι για να επιβιώσουμε πρέπει να πάψουμε να κοιτάμε τον πάτο του βαρελιού, πρέπει να σταματήσουμε να κονταίνουμε τον πήχη. Πρέπει να πάψουμε να είμαστε «απατεωνίσκοι» εξαπατώντας, εμμέσως απειλώντας και καθυβρίζοντας. Πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας – εμείς για εμάς, όλοι μαζί και ο καθένας χώρια – πρέπει να πούμε την αλήθεια μακριά από τη σαπίλα του συνδικαλιστικού παρελθόντος, το χτύπημα της πλάτης, την εξαπάτηση, τη λάσπη, την προστυχιά.
Φίλες και φίλοι, όλα τα πράγματα είναι χρήσιμα σ’ αυτή τη ζήση είτε αυτά είναι ιδέες είτε πράγματα είτε ΜΠΑΧΑΡΙΚΑ !!!! ………..η μεγάλη δόση όμως φέρνει καούρα και τάση προς έμετο…….. και με αυτόν τον τρόπο δεν θα δεις ποτέ χαΐρι και προκοπή ούτε στα βλάχικα ούτε σ6τα γουναράδικα.
Διονύσης Κριάρης
Απαράδεκτη συμπεριφορά !!!!! υπέδειξε η συνάδελφος που αξιοπρεπώς, χωρίς συνδικαλιστικούς μεσάζοντες και αυτόκλητους σωτήρες των συναδέλφων, χωρίς να πάρει έστω την προφορική έγκριση της Γραμματέα του Συλλόγου, τόλμησε να απευθυνθεί σε Δ.Ο.Υ. και Ι.Κ.Α. προκειμένου να πάρει δουλειά. Απαράδεκτη και η δική σου απορία Διονύση, που ψάχνεις κώδικες τιμής και κανόνες αξιοπρέπειας σε γυρολόγους και κόλακες της εξουσίας, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια. Απαράδεκτη επίσης και η προτροπή σου προς τον Γιάννη, τον οποίο καλείς να καυτηριάσει και να κατακεραυνώσει πρακτικές και συμπεριφορές συμμαχικών συναδέλφων, όταν ο ίδιος, ελπίζει τουλάχιστον, στην στήριξή τους για την προεδρία του Συλλόγου, (να προσέχει όμως, γιατί ο καιροσκοπισμός δεν είναι κάτι που ασκείται à la carte).
Για το τέλος, μια συμβουλή για την Γραμματέα, που όπως η ίδια περηφανεύεται τόσα πολλά έχει προσφέρει στον κλάδο. Την επόμενη φορά που θα μπεις στον πειρασμό να κομπάσεις, βάλε τη γροθιά σου μέσα σε έναν κουβά με νερό, και η τρύπα που θα μείνει όταν τη βγάλεις, θα σου δείξει το μέτρο της σπουδαιότητάς σου.
Διονύση, την τσίπα την αναζητάς από λάθος άτομα και σε λάθος χρόνο, γιατί αυτό που αποκλειστικά τους απασχολεί σήμερα είναι «τα ψηφαλάκια». Για να είναι ίδιον του χαρακτήρα σου το φιλότιμο πρέπει να έχεις την ανάλογη παιδεία και να έχεις εισπράξει αξίες από το περιβάλλον στο οποίο έχεις αναπτύξει χαρακτήρα και αυτό προκύπτει και κρίνεται από την πίστη σε άτομα, ιδέες και παρατάξεις που σε χαρακτηρίζουν σε κάθε έκφανση της ζωής σου και αυτής ακόμα της συνδικαλιστικής. Όταν έχεις μέντορες άτομα που πρέσβευαν το ρουσφέτι, τη λάσπη, την εξαπάτηση, την προσωπική προβολή και έχεις γυρίσει σχεδόν όλες τις παρατάξεις καθαρά και μόνο για το προσωπικό σου όφελος, που να την βρεις την τσίπα?
Αν αληθεύουν αυτά, πρέπει να φοβόμαστε πλέον (αν δεν έχουμε εγγραφεί στη νέα αυτή παράταξη) να αιτούμαστε συνεργασία με τον ΚΕΔΕ χωρίς την έγκριση της Γ.Γ. του Συλλόγου! Μάλλον για να υπάρχει χώρος μόνο γι’ αυτούς που θα τους ψηφίσουν και έτσι να ξεπληρωθεί το γραμμάτιο το οποίο ζητούν με τόση επιμονή ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ! Aν κάποιος συνάδελφος αργεί να πληρωθεί από το Δημόσιο απαγορεύεται να απευθυνθεί προσωπικά στην αρμόδια για την πληρωμή Υ.Δ.Ε. γιατί κι αυτό ανήκει στα καθήκοντα της Γ.Γ.! Επίσης αν π.χ. κάποια Δ.Ο.Υ στείλει fax στο Σύλλογο και ζητήσει συνεργασία με δικαστικούς επιμελητές που αποδεδειγμένα την έχουν ανάγκη, η Γ.Γ. θα μεριμνήσει και γι’ αυτό! (Έτσι δεν είναι Πρόεδρε?) Μήπως πρέπει να πάρει απόφαση το Δ.Σ. για μία κατ’ εξαίρεση αύξηση μισθού μετά από τόση κούραση? (Άλλωστε οι νόμοι υπάρχουν για να παραβιάζονται!)
Ανάρμοστες συμπεριφορές σαν κι αυτές, η έλλειψη σεβασμού και η λάσπη σε συνδικαλιστές που έχουν προσφέρει, τουλάχιστον, την ψυχή τους για να διασφαλίσουν για τον Κλάδο αυτά που σήμερα θεωρούμε “δεδομένα”, αλλά και το μεγάλο ΚΑΒΑΛΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΛΑΜΙΟΥ, αυτή η αλαζονεία της εξουσίας πολλών πρώην μελών μας, τα οποία κακώς είχαν γίνει δεκτά από την Παράταξή μας, μας οδήγησαν στην απόφαση να διαχωρίσουμε τη θέση μας και να συνεχίσουμε στις εξής διαφορετικές κατευθύνσεις: ΟΙ ΜΕΝ στο δύσκολο δρόμο της ανάληψης ευθυνών, της αλήθειας, των στόχων για το καλό όλων και την συνεχή προσπάθεια καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις για την επίτευξή τους και ΟΙ ΔΕ στο δρόμο του ρουσφετιού, της συγκάλυψης, του “χτυπήματος” στην πλάτη λέγοντας στο νέο, κυρίως, συνάδελφο “ΘΕΣ ΔΟΥΛΙΤΣΑ ΑΠΟ Δ.Ο.Υ?” εκμαυλίζοντας έτσι τη συνείδησή του και πιστεύοντας πως πάντα θα «τον κρατούν στο χέρι», αλλά ΠΛΑΝΩΝΤΑΙ ΠΛΑΝΗΝ ΟΙΚΤΡΑΝ γιατί στις εκλογές ο κάθε ψηφοφόρος που είναι μόνος του στην κάλπη και σέβεται τον εαυτό του δεν θα αισθάνεται δέσμιος κανενός, το μόνο που θα αναρωτηθεί πριν ψηφίσει είναι ποιός είναι ικανότερος να λύσει τα σοβαρά προβλήματα που άρχισαν να μας σφιχταγκαλιάζουν ΟΛΟΥΣ και όχι αυτόν που προσωπικά και προσωρινά θα του ικανοποιήσει το «ρουσφετάκι» του!
Κι αν το περιλάλητο φιλότιμο ήταν κάτι συγκεκριμένο, μετρήσιμο, σχεδόν χειροπιαστό? Κι αν δεν μπορούσαμε να το ταιριάξουμε σε εμάς κατά πώς μας βολεύει, αλλά χρειαζόταν οι ίδιοι να το προσεγγίσουμε? Κι αν το φιλότιμο ξέφευγε απ’ το ιδανικό και διέπνεε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας? ΤΟΤΕ ΘΑ ΗΤΑΝ Ο ΜΟΧΛΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΗ ΓΗ.
Ο μέσος <> (σε εισαγωγικά γιατι στα ματιά τα δικά μου ο Έλληνας ειναι ο ορθολογιστής, ο δημοκράτης, ο δημιουργικός, το ανοιχτό μυαλό,αυτά δίδαξαμε σ όλο το δυτικό κόσμο-αυτόν τον κακό τον καπιταλιστικό ντέ-και η δύση αγκάλιασε την ιδέα <> και την υπηρετεί επάξια στο σύγχρονο κόσμο,αντίθετα με αρκετούς <> που κατάντησαν να δυσφημούν τόσο πολυ την ιδέα αυτή) μοιάζει με έναν υπέρβαρο,μεσήλικο, αμόρφωτο σε σημείο βλακείας, μανιώδη καπνιστή και επιρρεπή προς κάθε κατάχρηση, που ζει με τη σύνταξη των γονιών του, ή σιτίζεται σε κάποια αργομισθία στο δημόσιο , χρωστάει δεξιά και αριστερά , ζεί σ ένα βρώμικο σπίτι πετώντας τα σκουπίδια στο πάτωμα του και με ελάχιστη προσωπική υγιεινή, αρνούμενος να κάνει μπάνιο και να περιποιηθεί τον εαυτό του.
Όταν επισκέπτεται το γιατρό αυτός τον συμβουλεύει να χάσει κιλά, να κόψει το κάπνισμα και τις καταχρήσεις, να ασκείται περισσότερο, να μαζεύει τα σκουπίδια απο το πάτωμα για να μην τον φάνε τα τρωκτικά, να ενημερώνεται περισσότερο για θέματα που αφορούν την προληπτική ιατρική, την καλή διατροφή, την προσωπική υγιεινή κτλ , αν δε θέλει να πεθάνει πρόωρα απο καρδιακό επεισόδιο και άλλες παρεμφερείς καταστάσεις και ασθένειες, εκείνος κατηγορεί το γιατρό ως :
(α) φασίστα που θέλει να εξοντώσει τον ελληνικό πληθυσμό δια της πείνας
(β) προσκυνημένο που κάθεται και τον κάνουν οτι θέλουν οι μεγάλες πολυεθνικές των φαρμάκων που του υπαγορεύουν τη διάγνωση
(γ) νεοφιλελεύθερο καραγκιόζη που νομίζει οτι με τη δίαιτα, την άσκηση, την καθαριότητα και τον περιορισμό των καταχρήσεων θα λύσει όλα τα προβλήματα
(δ) Λακέ του καπιταλισμού που θέλει να του κόψει το φαί του
(ε) φασίστα ρατσιστή που τα λέει όλα αυτά γιατι δεν παει τους χοντρούς, αμόρφωτους, άπλυτους καπνιστές
(στ) δεξιόυλη κρυπτοχρυσαυγίτη που θέλει να του πλασάρει την ελληνική παιδεία και τροπο ζωής για να τον σπρώξει στα σαγόνια του ναζισμού
…αυτός ο άνθρωπος πάει και ψηφίζει στις όποιες εκλογές αυτόν που τον παραμυθιάζει οτι ειναι ο ωραίος του χωριού, οτι οι ωραίοι έχουν χρέη, οτι το να είσαι υπέρβαρος ειναι της μόδας, οτι κανείς δεν πέθανε απο υπερβολική ανάπαυση, οτι οι καταχρήσεις και το τσιγάρο απελευθερώνουν, οτι η λύση για να απαλλαγεί απο τα σκουπίδια στο σπίτι του ειναι να τα πετάει στις αυλές των γειτόνων του κτλ κτλ κτλ κτλ.
Άσχετο ίσως με το άρθρο του κυρίου Διονύση -μπορεί και όχι-, αλλά γενικώς σχετικότατο. Γιατι πολλοί περίεργοι τελευταία νομίζουν οτι με τσιτάτα και κουτοπονηριες του περασμένου αιώνα θα βαδίσουμε και στο μέλλον.