Καλούμαστε σε λίγες ημέρες να επιλέξουμε τη νέα ηγεσία του Κλάδου για την επερχόμενη τριετία. Την ηγεσία που θα αναλάβει το δύσκολο έργο της διασφάλισης, προστασίας των υπαρχόντων και την διεκδίκηση των νέων αλλά απαιτούμενων για τη διασφάλιση της επιβίωσης του Κλάδου.
Όπως παρατηρείτε δεν χρησιμοποιώ τον όρο κεκτημένων αλλά τον όρο υπαρχόντων καθώς επίσης χρησιμοποιώ τον όρο επιβίωση και όχι διαβίωση. Δυστυχώς, αν και δεν μου αρέσουν είμαι υποχρεωμένος να τις χρησιμοποιήσω και τις δύο, αφού η συστημική επίθεση που δέχεται ολόκληρη η κοινωνία δεν μας αφήνει αλώβητους.
Καλούμαστε λοιπόν, όλοι να επιλέξουμε μεταξύ των καλυτέρων και όχι των αρεστών. Η ψήφος δεν είναι καλή ή κακή. Είναι καλύτερη ή χειρότερη. Είναι συγκριτικό μέγεθος. Κανείς δεν είναι τέλειος αλλά κάποιος είναι καλύτερος από τους άλλους.
Με βάση αυτό το δίλλημα πρέπει να δούμε τι προτείνει εις έκαστος αλλά και τι έχει προσφέρει η κάθε παράταξη στο συνδικαλιστικό της βίο.
Αν κοιτάξουμε λίγο την προσφορά στον Κλάδο τα πράγματα είναι μάλλον άδικα για τις αντίπαλες παρατάξεις της ΠΡΟ.ΣΥ.Δ.Ε. Ανεξάρτητα αν φιρφιρίκοι, τσαπερδόνες, περισπούδαστοι και πάνσοφοι παλιοί συνδικαλοπατέρες (έχοντες την απόλυτη και βαθιά ενημέρωση) τιτιβίζουν πολλά και διάφορα, όλοι γνωρίζετε ποιος πέτυχε το Προεδρικό Διάταγμα, το πτυχίο νομικής , την αύξηση της ύλης (καταλογιστικές πράξεις, διοικητικά δικόγραφα) , αποκλειστικότητα της ηλεκτρονικής επίδοσης, θυροκολλήσεις στην εξώθυρα, αμοιβές του ΚΕΔΕ και… και… και… Η ΠΡΟ.ΣΥ.Δ.Ε.!!! Θα αναρωτηθείτε έγιναν όλα καλά;; Η απάντηση είναι προφανής. Όχι. Αυτό όμως δεν μειώνει κατ’ ελάχιστον τις επιτυχίες και την θωράκιση του επαγγέλματος. Continue reading Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμο έξω