Κ.κ. συνάδελφοι.
Λάβαμε το τελευταίο τεύχος της Ισηγορίας και εκπλαγήκαμε, όχι μόνο από την ένδεια κειμένων, προτάσεων, υλοποιημένων ενεργειών ή έστω προγραμματισμένων, αλλά από ένα κείμενο – “κριτικής νουθεσίας” να το πούμε ;; – του Αντιπροέδρου της ΟΔΕΕ κ. Γιάννη.
Προβληματιστήκαμε πολύ αν θα απαντήσουμε ή όχι αλλά ο τίτλος του κειμένου έγειρε την πλάστιγγα υπέρ του να απαντηθεί το κείμενό του.
Ξεκινά, λοιπόν, με το ερώτημα: «πότε επιτέλους θα ενωθούμε ….;;». Για να ενωθεί ένα σύνολο ανθρώπων, εν προκειμένω ο Κλάδος μας κύριε αντιπρόεδρε, προαπαιτούμενο είναι η ύπαρξη σοβαρής ηγεσίας. Ηγεσίας που βγαίνει μπροστά από τις εξελίξεις, ενημερώνει και ταυτόχρονα προτείνει συγκεκριμένα πράγματα και θεωρητική σύλληψη της ιδέας -ανάλυση αλλά κυρίως και στο πως θα υλοποιηθούν αυτά. Τι θυσίες πρέπει να κάνουμε, τι εφόδια πρέπει να αποκτήσουμε, πόσο ανταγωνιστικοί πρέπει να γίνουμε, πως πρέπει να πείσουμε την κοινωνία για την αναγκαιότητά μας, κυρίως, στο οικονομικό γίγνεσθαι αλλά και στον νομικό πολιτισμό που εφαρμόζεται πλέον σε όλο τον κόσμο. Μια ηγεσία που να πείθει πως αυτό που υποστηρίζει όχι μόνο είναι το σωστό αλλά πως έχει και την ικανότητα, τη γνώση και τη θέληση να το υλοποιήσει. Επίσης, δεν προβληματίζεστε γιατί έχει τόση απήχηση η συγκεκριμένη ιστοσελίδα, μήπως γιατί είναι η μόνη σοβαρή ενημερωτική που υπάρχει (και εννοούμε σε συνάρτηση με τις επίσημες όμοιες) ;;
Σεις αντ’ αυτού κάνοντας “ντεμέκ” αυτοκριτική κατηγορείτε τα συνδικαλιστικά site των Αθηναίων συναδέλφων (ξεκολλήστε επιτέλους από αυτήν την καραμέλα περί κακών Αθηναίων!!) για το ότι δεν έχετε σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Continue reading Ένας χρόνος κι ένας…Τιτανικός…