Την ποιότητα των μελών της ΠΡΟΣΥΔΕ και όχι μόνο για νομικά ζητήματα την γνωρίζετε.
Το επίπεδό τους και η συμπεριφορά τους απέναντι σε συναδέλφους και πολίτες σας είναι γνωστά.
Την μόρφωσή τους που συνοδεύεται με κατάθεση προτάσεων, τον προβληματισμό τους καθώς και την αγωνία τους για το αύριο του κλάδου την εισπράττετε και απ’ αυτή την ιστοσελίδα.
Το τελευταίο διάστημα μέσα από τον διάλογο – απαραίτητο στοιχείο της δημοκρατίας – που διακρίνει τα μέλη της παράταξής μας, γίνεται μία πλατιά συζήτηση για την ηλεκτρονική επίδοση και γενικότερα τις ηλεκτρονικές εφαρμογές.
Θέλω να σας θυμίσω – ιστορικά πλέον – κάποια στοιχεία για την ηλεκτρονική επίδοση και την συνεχή μας προσπάθεια να ανταποκριθούμε ως δικαστικοί επιμελητές στα αιτήματα των καιρών και την καρποφόρα επιστημονική συνεργασία – και μάλιστα όπως αποδείχθηκε όχι μόνο με τη μορφή διαλεκτικής συζήτησης – που είχε ο υπογράφων μαζί με τον Διονύση Κριάρη, γι’ αυτό το ζήτημα, με τον καθηγητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρόεδρο της τότε νομοπαρασκευαστικής επιτροπής για τον ΚΠολΔ, Νικόλαο Κλαμαρή.
Η επιτροπή αυτή μάλιστα το 2008 εξέφρασε προς εμάς μέσα από τις σελίδες βιβλίου που εκδόθηκε τότε, τις ευχαριστίες της, για την υποβολή από την Ομοσπονδία μας προτάσεων νομοθετικών τροποποιήσεων, οι οποίες βοήθησαν σε μεγάλο βαθμό την Επιτροπή στο έργο της, και πολλές απ’ αυτές μάλιστα η Επιτροπή εκείνη ως και η μεταγενέστερη υιοθέτησαν, και σήμερα αποτελούν άρθρα του ΚΠολΔ.
Η ηλεκτρονική επίδοση προβλέπεται από το 2004 σε ευρωπαϊκό κανονισμό.
Η ηλεκτρονική επίδοση, δηλαδή η επίδοση με ηλεκτρονικά μέσα (λ.χ. τηλεομοιοτυπία ή ηλεκτρονικό ταχυδρομείο) προβλέπεται από τον Κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αριθμ. 0805/21.4.2004 (κωδ. L-143) «για τη θέσπιση ευρωπαϊκού εκτελεστού τίτλου για μη αμφισβητούμενες αξιώσεις», ο οποίος τέθηκε σε ισχύ την 21.01.2005 και σε εφαρμογή την 21.10.2005. Ειδικότερα, η διάταξη του άρθρου 13 Ι δ του ως άνω Κανονισμού προβλέπει και την ηλεκτρονική επίδοση, η οποία θα βεβαιώνεται με αποδεικτικό παραλαβής, στο οποίο θα αναγράφεται η ημερομηνία παραλαβής και το οποίο θα υπογράφεται και θα επιστρέφεται από τον παραλήπτη στον αποστολέα του εγγράφου. Με την επόμενη διάταξη του άρθρου 14 Ι στ και η ηλεκτρονική επίδοση που θα πιστοποιείται με αυτόματη βεβαίωση παραλαβής, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση με την προϋπόθεση, ότι ο οφειλέτης έχει αποδεχθεί ρητά από πριν αυτή την ηλεκτρονική μέθοδο ως προσήκουσα μέθοδο επίδοσης ή κοινοποίησης εγγράφου. Θα πρέπει επίσης να επισημανθεί, ότι στην αιτιολογική έκθεση για τον Κανονισμό αυτό (δηλαδή τον Κανονισμό 0805/21.4.2001) χαρακτηρίζονται (και ειδικότερα στην παράγραφο 14 αυτής) αυτοί οι τρόποι επιδόσεως, ότι παρέχουν πλήρη βεβαιότητα (τούτο αφορά τους τρόπους επίδοσης ή κοινοποίησης του άρθρου 13) ή πολύ μεγάλη πιθανότητα (ως λ.χ. οι τρόποι επίδοσης ή κοινοποίησης του άρθρου 14), ότι το συγκεκριμένο έγγραφο που επιδόθηκε ή κοινοποιήθηκε έφτασε πραγματικά στα χέρια του προσώπου, στο οποίο απευθυνόταν και στο οποίο φέρεται, ότι επιδόθηκε ή κοινοποιήθηκε. Οπωσδήποτε αυτή η διαφοροποίηση ήδη στο προοίμιο/σκεπτικό του ως άνω Κανονισμού μεταξύ τρόπων επίδοσης που διασφαλίζουν την πλήρη βεβαιότητα και τρόπων επίδοσης που διασφαλίζουν απλώς μία πολύ μεγάλη πιθανότητα, ότι έλαβε χώρα επίδοση, προβληματίζει (Σημείωση: Πουθενά στον κανονισμό αυτό δεν προβλέπεται η παρουσία – παρέμβαση του δικαστικού επιμελητή για την ηλεκτρονική επίδοση, κάτι το οποίο μας προβλημάτισε έντονα). Continue reading ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΠΙΔΟΣΗ