Δικαιώματα εκθέσεων επίσκεψης από υποψήφιους πλειοδότες

(δικαστικού επιμελητή και μάρτυρα)

 Σε άρθρο μας στην ιστοσελίδα της ΠΡΟΣΥΔΕ τον Ιανουάριο του 2017 αναπτύξαμε με επιχειρήματα, πώς συντάσσεται η έκθεση επίσκεψης σε ακίνητο από υποψήφιους πλειοδότες καθώς και τα δικαιώματα για τις εκθέσεις επίσκεψης του δικαστικού επιμελητή και του μάρτυρα.

Σε πρόσφατη ανακοπή (από 23-3-2017) της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.) κατά του πίνακα δικαστικού επιμελητού, ο οποίος είχε χρεώσει σε δύο συνεχόμενες ημέρες επίσκεψης το συνολικό ποσό των 700 ευρώ (300+300 δικαιώματα δικαστικού επιμελητή και 50+50 δικαιώματα του μάρτυρα), η δικαστική πληρεξούσια του Ν.Σ.Κ. υιοετεί αυτούσια την άποψη που είχαμε εμείς διατυπώσει.

Σας θυμίζουμε το άρθρο μας και στη συνέχεια το σκεπτικό της δικαστικής πληρεξούσιας του Ν.Σ.Κ. Continue reading Δικαιώματα εκθέσεων επίσκεψης από υποψήφιους πλειοδότες

Λάθη, σκόπιμα ή όχι;

Στην ΠΡΟΣΥΔΕ υπάρχει, εκτός των άλλων, και μία ακόμη αρχή. Η παραδοχή του οποιουδήποτε λάθους (και πόσο μάλλον όταν αυτό δεν γίνεται σκόπιμα) καθώς και η συγγνώμη γι’ αυτό είναι δείγμα πολιτισμού.

Το λάθος μας συγκεκριμένα, έχει να κάνει με δημοσίευμα στην ιστοσελίδα μας μετά την δημοσίευση του νόμου για την ετήσια εισφορά και τα έξοδα παραστάσεως Προέδρου κ.λ.π. που δημοσιεύθηκε στη 1-3-2017 ενώ το ζήτημα θα έπρεπε – όπως έχουμε γράψει – να είχε τελειώσει από τον Σεπτέμβριο του 2016. Η πρόταση είχε σταλεί στο Υπουργείο από τον Νοέμβριο του 2015 από την προηγούμενη διοίκηση και πράγματι στο έγγραφο που εστάλη αναφέρει τον αριθμό 750 για τις επιδόσεις που αφορούν παράσταση του Προέδρου κ.λ.π., αλλά στην Ισηγορία του Οκτωβρίου 2015 (Τεύχος 45) εκ παραδρομής έχει αναγραφεί ο αριθμός 700 αντί 750 και εμείς τα στοιχεία που χρησιμοποιήσαμε τα πήραμε από την Ισηγορία, διότι δεν είχαμε στα χέρια μας το έγγραφο που είχε πάει τότε στο Υπουργείο. Κάτι το οποίο αποδεικνύει ότι η αναγραφή του αριθμού 700 δεν έγινε σκόπιμα, όπως αναφέραμε στην αρχή. Κατά συνέπεια, ο Πρόεδρος της ΟΔΕΕ δεν έχει καμία εμπλοκή σ’ αυτό και αυτονόητο είναι η αποδοχή του λάθους εκ μέρους μας και ως εκ τούτου και η συγγνώμη μας γι’ αυτό.

Παρ’ όλα αυτά τα ερωτήματα που είχαμε θέσει να απαντηθούν στη Γενική Συνέλευση δεν απαντήθηκαν παρά μόνο στο ότι ο Πρόεδρος αναφέρθηκε αόριστα σε «λάθη» και «παραλείψεις» που γίνονται.

Γιατί όμως δεν προέβη ονομαστικά στα «λάθη» και τις «παραλείψεις» της διοίκησής του και εν τέλει στην παραδοχή τους;

Και βεβαίως να επισημάνουμε ότι τα σοβαρά θέματα δεν εστιάζονται στο «λάθος» περί «αεροπαγίτου». Continue reading Λάθη, σκόπιμα ή όχι;

Ενημέρωση

Σύμφωνα με τα άρθρα 943 παρ. 5 (β), 941 εδ. 2 και 1049 παρ. 2 (ε), δεν επιτρέπεται από Μεγάλη Δευτέρα μέχρι την Κυριακή του Θωμά, αναγκαστική εκτέλεση για απόδοση ακινήτου, αφαίρεση κινητού, και σύλληψη εκείνου που καταδικάστηκε σε προσωπική κράτηση.

Συντακτική Επιτροπή

«Έπεα πτερόεντα»

Κ.κ συνάδελφοι,

Μου ζητάτε να σχολιάσω τα τεκταινόμενα τις γενικής συνέλευσης και πραγματικά έρχομαι σε δύσκολη θέση, γιατί ως επικεφαλής της αντιπολίτευσης δεν βρίσκω λόγια που να αντανακλούν την «αστραφτερή επιτυχία» της διοίκησης του κ. Μήτση και της συμμαχίας του…

Με τι λόγια, λοιπόν, να σχολιάσω το τεράστιο έργο του…..

Αδυνατώ πραγματικά να ασκήσω κριτική για τα όνειρα που φύτεψε ανάμεσα στον 20ο και 35ο βόρειο και 30ο και 75ο παράλληλο, εκεί στο τρίγωνο των Βερμούδων για τους ασκούμενους και το πτυχίο νομικής, για την εφαρμογή των νέων καινοτομιών στο περιβόλι της επιβίωσης κάπου στην Νότια Αμερική, για το όργωμα των συνειδήσεων που έκανε τάζοντας τον ουρανό με τ’ άστρα και δίνοντας ελπίδες για καλύτερο μέλλον στους νέους κυρίως συναδέλφους ή την φοβερή ανακάλυψη της διοίκησης του κλάδου χρησιμοποιώντας τον ‘αυτόματο πιλότο’.

Και κάπως έτσι, με αυτές τις απατηλές υποσχέσεις, κερδήθηκαν οι περσινές κρίσιμες εκλογές για τον κλάδο….

Όχι, εγώ δεν θα μπορούσα να σχολιάσω επί της ουσίας, πεπραγμένα, να κρίνω, να υπερθεματίσω ή να αντιπολιτευτώ, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι το σημερινό διοικητικό συμβούλιο μοιάζει μια τεράστια μπάλα που στο πέρασμα της κατρακύλας της αφήνει τόσο βαθειά σημάδια παρουσίας που θα χρειαστούν πολλά- πολλά χρόνια να σβήσουν από τις μνήμες μας. Continue reading «Έπεα πτερόεντα»

Δεν έβρεχε όταν ο Νώε έχτισε την κιβωτό

Το 2016 – 2017 σηματοδοτεί μία σειρά από σημαντικά γεγονότα στον κλάδο μας, εκτός από τα θετικά Π.Χ χοροί, θέατρα, πίτες, “ντιριντάχτα” …αμέτρητα SMS για ψύλλου πήδημα!!! και τα άνευ νοήματος επικοινωνιακά τερτίπια, υπάρχουν και πολλά αρνητικά, και όχι με ευθύνη τρίτων, όπως έχουμε πάντα συνηθίσει να καθαγιάζουμε τις μικρότητες και αποτυχίες μας. Και αυτό είναι ένας από τους σοβαρούς κινδύνους της λειτουργίας μας, δηλαδή ο μύθος της αθωότητας και της ανευθυνότητάς μας. Ότι δηλαδή είμαστε άμεμπτοι, για τα πάντα αθώοι και ότι για όλα, μα για όλα που συνέβησαν και συμβαίνουν σε βάρος μας ή κατάληξαν να είναι αρνητικά, φταίνε αποκλειστικά κάποιοι άλλοι.

Δόθηκε μια λαϊκή εντολή κατά πλειοψηφία στην παράταξη του κ. Μήτση για να διαχειριστή τον κλάδο τα επόμενα χρόνια.

Διαψεύδεται όμως το αποτέλεσμα και καταλογίζεται από πολλούς ως μεγάλο λάθος.

Δυστυχώς ο κλάδος δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων περνώντας ένα θλιβερό μήνυμα ότι βρίσκεται με διοίκηση μικρότερη των περιστάσεων, ικανοτήτων και αναγνωρίσεως. Απόλυτα ασταθής και χωρίς στρατηγική. Αν σε όλη τη διάρκεια της θητείας της συνεχίσει με αυτό τον τρόπο διοίκησης θα πάμε σε ολική καταστροφή χωρίς αμφιβολία.

Παιχνίδια τακτικής ‘δεν παίζονται’ όταν πιεζόμαστε από παντού και πρέπει να εξελιχτούμε.

Είναι αυτονόητο ότι η νέα διοίκηση δεν έλαβε υπόψη τις προτάσεις μας, τις προβλέψεις μας και να ζητήσει τη συνδρομή μας με όλα τα μέσα και να επιδιώξει πάση θυσία τον σκοπό.

Αντί αυτού απωλέσθη σχεδόν ένα ολόκληρος χρόνος, που επιτρέπει να ισχυροποιηθούν και να είναι σε πλεονεκτικότερη θέση, οι τράπεζες, το Δημόσιο, οι εταιρείες κ.λ.π.

Με την τεχνολογία να μας ξεπερνάει κάνοντας μας παρελθόν και εμάς να φαινόμαστε ανεπαρκής

Βέβαια η αποτυχημένη αυτή επιλογή δεν έχει μόνο σχέση με την επάρκεια των Διοικούντων, αλλά και τον τρόπο διοίκησης που εφαρμόζεται στο κλάδο.

Ένα από τα παράδοξα είναι ότι ο κλάδος παραμένει «εκτός πραγματικού χρόνου» με αποτέλεσμα και αν οι πληροφορίες που αποκτούμε ήσαν σωστές, τις περισσότερες φορές ήσαν εκτός χρόνου. Δεν είναι λοιπόν απορίας άξιο πως οι δικές μας παραλήψεις προσωπικές αντιπαραθέσεις και φιλοδοξίες, σε συνδυασμό με τη στάση συμφερόντων, συντελούν στην καταστροφή μας.

Δυστυχώς, η συμπεριφορά του σημερινού διοικητικού συμβουλίου της Αθήνας χαρακτηρίζεται από έλλειψη αλληλεγγύης. Φυσικά, ευθύνες υπάρχουν. Πριν από ένα χρόνο έγραφα τα ίδια. Το Διοικητικό Συμβούλιο είναι ανύπαρκτο, το είδαμε, το διαπιστώνουμε κάθε μέρα, υπάρχει έλλειμμα λογοδοσίας απέναντι στους συναδέλφους.

Πιστεύουν άραγε πως οι συνάδελφοι δεν έχουν καταλάβει ότι φοβούνται και να αναφερθούν στη λέξη “ΕΡΓΟ”?

Προτείνουμε συγκέντρωση σε ξεκάθαρους στόχους με μείωση των ανισοτήτων και την αναγέννηση των δημοκρατικών θεσμών.

Χρειάζεται σχέδιο λύσεων και αξιοπιστία με γνώση της κοινωνικής πρακτικότητας και των συσχετισμών.

Επίσης χρειάζονται τα πρόσωπα που το συνδικαλιστικό τους κεφάλαιο προκύπτει από τις ιδέες που εκφράζουν και όχι από το ρουσφέτι, τα οφίτσια και πράξεις που υπονομεύουν το μέλλον του κλάδου μας και των νεώτερων γενεών.

Με ερώτημα: ΠΟΙΟΙ ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΜΕ ΑΙΣΘΗΜΑ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΙΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΝ ΕΤΩΝ?