Επειδή μας ρωτάτε:
Προθεσμία άσκησης αγωγής ασφαλιστικών μέτρων . Τροποποιήσεις του άρθρου 693 του ΚΠολΔ,
N.4335/2015
Από 01-01-2016, αν το ασφαλιστικό μέτρο έχει διαταχθεί πριν την άσκηση της αγωγής για την κύρια υπόθεση, και αν ο δικαστής ορίσει προθεσμία για την άσκηση αγωγής για την κύρια υπόθεση, και αν ο αιτών δεν επιδώσει εντός της προθεσμίας διαταγή πληρωμής, τότε το ασφαλιστικό μέτρο αίρεται αυτοδικαίως 693 παρ.1 , παρ.2 ΚΠολΔ.
Η προθεσμία που θα ορίσει ο δικαστής δεν μπορεί να είναι μικρότερη από 30 ημέρες 693 παρ.1 ΚΠολΔ.
Η άσκηση της κύριας αγωγής εντός προθεσμίας είναι πλέον δυνητική και εξαρτάται από το δικαστή.
N. 4172/2013 άρθρο 105 παρ. 3
1. Αν το ασφαλιστικό μέτρο έχει διαταχθεί πριν από την άσκηση της αγωγής για την κύρια υπόθεση, ο αιτών οφείλει μέσα σε τριάντα (30) ημέρες από τη δημοσίευση της απόφασης, να ασκήσει τη σχετική αγωγή, εκτός αν το δικαστήριο ορίσει επιπλέον προθεσμία μέχρι είκοσι (20) ημερών.
Η διάταξη αυτή δεν εφαρμόζεται στις υποθέσεις που διατάχθηκε ως ασφαλιστικό μέτρο προσημείωση υποθήκης, κατόπιν ομολογίας ή αποδοχής της αίτησης από τον καθ” ου η αίτηση, και στις υποθέσεις ασφαλιστικών μέτρων νομής ή κατοχής. Ειδικώς επί διαφορών για άκυρη απόλυση εργαζομένου με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, αν η αγωγή δεν έχει ασκηθεί μέχρι τη συζήτηση της αίτησης λήψης ασφαλιστικών μέτρων, η τελευταία απορρίπτεται ως απαράδεκτη. 2. Αν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία που έχει οριστεί κατά την παράγραφο 1, αίρεται αυτοδικαίως το ασφαλιστικό μέτρο, εκτός αν ο αιτών, μέσα στην προθεσμία αυτή, πέτυχε την έκδοση διαταγής πληρωμής. Υποβολή νέας αίτησης δεν αποκλείεται».
Ν.3994/2011 άρθρο 49
1. Αν το ασφαλιστικό μέτρο έχει διαταχθεί πριν από την άσκηση της αγωγής για την κύρια υπόθεση, ο δικαστής που το διατάσσειμπορεί να ορίσει,κατά την κρίση του, προθεσμία για την άσκηση της, όχι όμως μικρότερη από τριάντα (30) ημέρες. 2. Αν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία που έχει οριστεί κατά την παράγραφο 1, αίρεται αυτοδικαίως το ασφαλιστικό μέτρο, εκτός αν ο αιτών, μέσα στην προθεσμία αυτή, πέτυχε την έκδοση διαταγής πληρωμής. Υποβολή νέας αίτησης δεν αποκλείεται».
Με τη διάταξη αυτή θεσπιζόταν από τις 25-07-2011 δυνητική πρόβλεψη από τον δικαστή προθεσμίας άσκησης της τακτικής αγωγής, κατόπιν αιτήματος του αιτούντος διαδίκου. Αν όμως, δεν υπήρχε πρόβλεψη στην δικαστική απόφαση περί ασκήσεως της κύριας αγωγής, η ερμηνεία της διάταξης επέβαλε την μη αυτοδίκαιη άρση του ασφαλιστικού μέτρου, ακόμη και αν δεν ασκείτο η αγωγή για την κύρια υπόθεση και τα διάδικα μέρη συνέχιζαν επ” αόριστον στην πράξη να εφαρμόζουν την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων .
Ν.3388/2005 άρθρο 4 παρ.1
Αν το ασφαλιστικό μέτρο έχει διαταχθεί πριν από την άσκηση της αγωγής για την κύρια υπόθεση, ο αιτών οφείλει, μέσα σε τριάντα ημέρες από την έκδοση της απόφασης η οποία διατάσσει το ασφαλιστικό μέτρο, να ασκήσει αγωγή την κύρια υπόθεση, εκτός αν το δικαστήριο όρισε κατά την κρίση του μεγαλύτερη προθεσμία γα την άσκηση της αγωγής. 2. Αν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία της παραγράφου 1 αίρεται αυτοδικαίως το ασφαλιστικό μέτρο, εκτός αν ο αιτών μέσα στην προθεσμία αυτή πέτυχε την έκδοση διαταγής πληρωμής. 3. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου αυτού δεν εφαρμόζονται αν πρόκειται γα τα Ασφαλιστικά μέτρα τα οποία έχουν διαταχθεί με κοινή συναίνεση όλων των διαδίκων
Πριν από το 2005 το άρθρο 693 ΚΠολΔ όριζε:
1. Αν το ασφαλιστικό μέτρο έχει διαταχθεί πριν από την άσκηση της αγωγής για την κύρια υπόθεση, εκείνος που το διατάζει μπορεί να ορίσει, κατά την κρίση του, προθεσμία για την άσκησή της όχι όμως μικρότερη από τριάντα ημέρες. 2. Αν περάσει άπρακτη η προθεσμία που έχει οριστεί κατά την παρ. 1 αίρεται αυτοδικαίως το ασφαλιστικό μέτρο, εκτός αν ο αιτών, μέσα στην προθεσμία αυτή, πέτυχε την έκδοση διαταγής πληρωμής.
Ν. 4335/2015 (άρθρο 729) η προθεσμία άσκησης της αγωγής, σε περίπτωση που η απόφαση των ασφαλιστικών επιδικάζει προσωρινά απαίτηση ή μεταρρυθμίζει προσωρινά απόφαση κατά το άρθρο 728 παρ. 2, είναι 60 ημέρες από την επίδοση (αντί 30 ημέρες από τη δημοσίευση της απόφασης).
Αρθρο 143
Ο δικαστικός πληρεξούσιος που διορίστηκε σύμφωνα με το άρθρο 96 είναι αυτοδικαίως και αντίκλητος για όλες τις επιδόσεις που αναφέρονται στη δίκη στην οποία είναι πληρεξούσιος, έως και την έκδοση αμετάκλητης απόφασης, εκτός αν με δικόγραφο γνωστοποιηθεί στους λοιπούς διαδίκους η αντικατάστασή του.
Το παλαιό άρθρο 143 ανέφερε ότι «είναι αυτοδικαίως και αντίκλητος για όλες τις επιδόσεις που αναφέρονται στη δίκη στην οποία είναι πληρεξούσιος στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και η επίδοση της οριστικής απόφασης.». Επομένως αφού η νέα διατύπωση δεν προβλέπει και την επίδοση της αμετάκλητης απόφασης, έπεται ότι αυτή δεν μπορεί να γίνει στον αντίκλητο.
Με εκτίμηση
Κανέλλος Μιχάλης