Φίλες και φίλοι,
όπως παρατηρείτε, ελάχιστα αρθρογραφώ, αν και φορτικά καλούμαι προς τούτο, όχι μόνο από μέλη της παράταξής μας αλλά και από πολλούς άλλους συναδέλφους.
Είναι συνειδητή η επιλογή μου αυτή αφού με αυτόν τον τρόπο θέλω αν δοθεί ο περισσότερος δυνατός τόπος και χρόνος στους νέους συναδέλφους να τοποθετούνται, χωρίς όλοι μαζί να γινόμαστε κουραστικοί.
Αυτό, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως αδυναμία ή αδιαφορία μου και εξηγούμαι.
Με όλους στην ΠΡΟΣΥΔΕ διαφωνώ λέγοντάς τους, πως εχθρός του κλάδου και του αύριο δεν είναι η ιδεολογική επιπολαιότητα και ουτοπία αλλά ο συνδικαλιστικός αμοραλισμός, ο λαϊκισμός, η ιδιοτέλεια, το ψέμα, η συκοφαντία, η μισή αλήθεια, η ρουσφετολογία και άλλα τινά που τύφλωσαν τη χώρα μας συνολικά σε ολόκληρη σχεδόν τη μεταπολίτευση.
Μια μεταπολίτευση που σήμερα καταντήσαμε, αυτοαποκαλούμενοι συνδικαλιστές, να διαφημίζονται λέγοντας πως είμαι καλός και έντιμος επειδή έκανα μόνο 580 επιδόσεις ή γνωστοί μπούφοι-ξερόλες να εμφανίζονται παριστάνοντας τους σοφούς ως κουκουβάγιες.
Από αυτούς (και από κάποιους ακόμα) δεν περίμενα κάτι περισσότερο, μέχρι εκεί φτάνουν – αυτό είναι το ανάστημά τους…. τεράστιοι ως πυγμαίοι !!!
Από κάποιους άλλους όμως περίμενα πολύ περισσότερα…. Ας πούμε ο φίλος μου Γιάννης Χαλκιαδάκης….. κρίμα Γιάννη που επέλεξες να επικοινωνήσεις μαζί μου μέσω της ιστοσελίδας σου και όχι κατευθείαν, όπως συνήθως κάνουμε οι δυο μας τα τελευταία-πολλά χρόνια ….. κρίμα, που «μυριζόμενος» ψηφοθηρικά οφέλη και τυφλωμένος από το κυνήγι αυτό, εκθέτεις πρόσωπα και υπολήψεις, ανοίγοντας το δρόμο σε “έγκριτους” σχολιαστές των κειμένων σου, να λένε όλα αυτά που λένε αλλά αφού έτσι αποφάσισες, καλώς καμωμένο, με αναγκάζεις όμως να χρησιμοποιήσω το ίδιο μέσο για την ανάπτυξη διαλόγου μεταξύ μας ή καλύτερα ανταλλαγής επιχειρημάτων. Continue reading Συνδικαλιστικός Αμοραλισμός – Αλήθειες και Ψέματα