Πραγματοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες η ημερίδα ενημέρωσης του Συλλόγου …… ο Θεός να την κάνει ….. στην πραγματικότητα κάνεις δεν έβγαλε σίγουρο συμπέρασμα για το μπούσουλα του Συλλόγου για τις αμοιβές. Δυο ώρες σχεδόν μιλούσε ο κ. Μήτσης …….. και που καταλήξαμε;;; Μάλλον στο θολό νεφέλωμα που ήθελε να μας οδηγήσει. Εξ ου και το (μόνιμο) κλακάρισμα του Βλάχου (ποτέ δεν ήξερε κάτι αλλιώτικο να κάνει!!!).

Την επομένη ημέρα πραγματοποιήθηκε και η Εκτελεστική Γραμματεία της Ομοσπονδίας με θέμα συζήτησης τη διαμόρφωση τελικής πρότασης του Κλάδου για τις αμοιβές μας και τον τρόπο τιμολόγησης αυτών.

Δεν θα σταθώ στις απόψεις που κατατέθηκαν επί του συγκεκριμένου θέματος. Ίσως σε κάποια άλλη παρέμβασή μου. Σε αυτό που θέλω να σταθώ είναι σε έναν συνδικαλιστή (προερχόμενο από την ΠΡΟ.ΣΥ.Δ.Ε.) του οποίου ο λαϊκισμός και η ιδιοτέλεια είναι αδύνατον να περάσουν απαρατήρητες και να μην σχολιαστούν.

Αυτός ο κύριος λοιπόν – εκλεγμένος στην Ομοσπονδία – επαναλαμβάνω με τα ψηφοδέλτια της παράταξής μας – ΚΡΙΜΑ…. – για το μόνο που ενδιαφέρεται είναι πως θα κάνει το βλαστάρι του δικαστικό επιμελητή. Το μόνο που για το οποίο κόπτεται είναι πως θα κάνει το παιδί του δικαστικό επιμελητή.

Δε νοιάζεται για το επάγγελμα, δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον του κλάδου, στα παλαιώτερα των υποδημάτων του γράφει αν θα έχει κανείς δουλειά ….. αυτός το χαβά του.

Η ξεφτίλα όμως δεν τελειώνει εδώ. ΑΠΕΙΛΕΙ και ΥΒΡΙΖΕΙ και όποιον άλλο αντιτίθεται στις ορέξεις του. Στις ΧΥΔΑΙΑ ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΣ επιδιώξεις του. Ενώπιον πολλών συναδέλφων αποκαλούσε το Γενικό Γραμματέα της ΟΔΕΕ, το Νίκο Αντωνίου «γαϊδούρι» και τον απειλούσε πως θα του κάνει θα του δείξει αν στην επερχόμενη Ολομέλεια της ΟΔΕΕ αντιταχθεί στις επιβουλές του. Έκανε τόσο μεγάλη έκπληξη η συμπεριφορά του που για λίγο αποφεύχθηκαν τα χειρότερα.

Καθύβριζε τον Κριάρη πως κατέστρεψε τον κλάδο. Τι ακριβώς εννοεί «καταστροφή του κλάδου» ο εν λόγω;; Μήπως την προσπάθεια του κλάδου να αποκτήσει περισσότερη επαγγελματική ύλη;; Μήπως την αναβάθμιση του κλάδου και την περαιτέρω εναρμόνισή του με τα ευρωπαϊκά πρότυπα ώστε να γίνει δυνατή η αυριανή επιβίωση του κλάδου και μέσω αυτού ημών των υπολοίπων;;; O X I για αυτόν καταστροφή είναι η αδυναμία πλέον στον γιό του να γίνει δικαστικός επιμελητής, αφού δεν είναι πτυχιούχος νομικής σχολής.

Πατέρας είναι και μέχρι ενός σημείου (έστω) μπορώ να τον καταλάβω …….. αλλά ξεχνάει πως για να συνεχίζει σήμερα να λέγεται δικαστικός επιμελητής το χρωστάει σ’ αυτούς που βρίζει. Στους αγώνες τους, στη διορατικότητά τους.

Λίγη τσίπα «Αργείε» …. Λίγη τσίπα!!!!!!!

Επίσης, άκου ρε Δημήτρη Ροΐδη και κάτι επιπλέον. Αν, βέβαια, είσαι σε θέση να καταλάβεις λεπτά ζητήματα. Το πρώτο παιδί που «έφαγε πόρτα» στην είσοδο στο επάγγελμα χωρίς πτυχίο νομικής είναι το δικό μου, η κόρη μου!!!!!!! Και ξέρεις γιατί έγινε αυτό;;; Γιατί εγώ έβαλα τον κλάδο πάνω από οτιδήποτε ακόμα και από το παιδί μου. Της είπα λοιπόν, «αν κόρη μου θέλεις να γίνεις δικαστική επιμελήτρια, πήγαινε στη νομική και μετά ο κλάδος σε περιμένει, αν πάλι θέλεις κάτι διαφορετικό καλό ταξίδι στα όνειρά σου. O κλάδος δεν μπορεί να βαλτώνει στο παρελθόν περιμένοντας σε».

Τόσο απλά Ροΐδη, τόσο απλά!!!!

Εσύ εκτός της κακοήθειας, της απρέπειας, της ιδιοτέλειας, των απειλών και των ύβρεων τι άλλο έχεις να μας επιδείξεις;;;

Τέλος σε ότι σε αφορά. Στην Ολομέλεια δεν θα βρεις μόνο τον Αντωνίου εκεί και απέναντί σου. Θα βρεις και εμένα, θα βρεις και πολλούς άλλους. Και σου υπόσχομαι και κάτι άλλο. Θα με βρεις και στα Υπουργεία και στα δικαστήρια και όπου αλλού χρειασθεί να με βρίσκεις.

Δεν θα σου επιτρέψω να καταστρέψεις το αύριο όλων μας ……… επειδή δεν ξέρεις τι να κάνεις το γιό σου.

Επίσης, σε ότι με αφορά, εκ των υστέρων ευγνωμονώ το Θεό όταν το 2010 έπρεπε να επιλέξω μεταξύ εσού και του Παντουβέρη για τη θέση του Ταμία στην Εκτελεστική Γραμματεία, επέλεξα τον Κώστα και όχι εσένα.

Κρίμα μόνο για το όνομα που άφησαν τα αδέρφια σου στον Κλάδο. Όνομα ήθους και αξιοπρέπειας. Κρίμα στο Σεραφείμ, κρίμα στη Σπυριδούλα.

Τέλος, ο κύριος αυτός είπε ευθαρσώς πως πέρυσι έγραψε το γιό του ασκούμενο στο Σύλλογο της Αθήνας. Ο Μήτσης την προφανή παρανομία, σαφώς και τη γνωρίζει. Προφανώς γνωρίζει πως η επιτροπή θα του αρνηθεί τη συμμετοχή. Τότε λοιπόν μεθοδεύουν όλοι μαζί (!!!) να προσφύγουν στο Διοικητικό δικαστήριο προκειμένου να κριθεί το ζήτημα εκεί (ακύρωσης ή αναστολής του νόμου). Αυτός ο λαϊκισμός, ο χυδαίος – ελεεινός και καταστροφικός λαϊκισμός οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή του κλάδου. Όλους αυτούς δεν τους ενδιαφέρει τίποτα άλλο παρά να πάρουν ψήφους τάζοντας στους πάντες τα πάντα.

Σκέφτονται επίσης και κάτι άλλο. Σου λένε: «Αν δεν καταφέρουμε να καταργήσουμε το νόμο …… τότε να ζητήσουμε αναστολή ως εξής: Για όσες θέσεις δεν καλύπτονται από τους πτυχιούχους της νομικής τότε να καλύπτονται από όσους έχουν πιάσει τη βάση μέχρι την εξάντληση της κατάστασης των αποτυχόντων. Ξέρετε στηρίζονται σε αυτό το επονομαζόμενο «δημοκρατικό πέντε». Το πέντε της βάσης.

Να εκφράσω λοιπόν, μια απορία για έναν άλλο συνδικαλιστή, τον κ. Χαλκιαδάκη. (Από τους έτερους συμμάχους δεν περιμένω κάτι καλύτερο – ούτε κι εσείς να περιμένετε).

Απορώ λοιπόν βρε Γιάννη Χαλκιαδάκη, εσύ που υπερασπίζεσαι το πτυχίο της νομικής έλεγξες ποιοι γράφονται ασκούμενοι και με ποια τυπικά προσόντα;;;; ………… ή υπέκυψες κι εσύ στις σειρήνες της κάλπης;;;;; Εσύ Χρήστο Τόλη;;; θα το ψάξεις;;;

Ένας άλλος έγραψε κάπου αναφερόμενος στην αλλαγή των τυπικών προσόντων «Αμ Νιόνιο, δεν κάνουν τα ράσα τον παπά» Απλή ερώτηση: Χρήστο, έχεις ποτέ σκεφτεί να ψάξεις για παπά πριν δεις το ράσο.

Ναι, Χρήστο τα ράσα κάνουν τον παπά. Τον καλό παπά κάνουν οι πράξεις που κάνει όταν φορά τα ράσα. Συμπέρασμα: Το πτυχίο να περιφρουρηθεί με κάθε δύναμη.

Συνάδελφοι, ζούμε ιστορικές στιγμές και οι αλλαγές που εφαρμόζονται, ήδη, είναι τόσο έντονες και μεγάλες που τα πισωγυρίσματα, ο παλιός τύπος συνδικαλισμού των κλακαδόρων και των λαϊκιστών έχει πεθάνει. Οι απαιτήσεις των ημερών επιβάλλουν να είμαστε ευέλικτοι και αποφασισμένοι να επιβιώσουμε. Για να επιβιώσουμε πρέπει να πετάξουμε στα σκουπίδια όλες τα τσιτάτα, τις εύκολες κουβέντες και τις ανάλαφρες. Για όσους δεν το καταλαβαίνουν και απαιτούν εμείς – οι δικαστικοί επιμελητές – να αντιμετωπιζόμαστε σαν το περιούσιο επάγγελμα, ενώ όλη η υπόλοιπη κοινωνία τρέχει με ταχύτητες Ferrari – μία συμβουλή έχω να τους δώσω: “ΛΑΦΑΖΑΝ των 500 mg”

Φίλες και φίλοι συνάδελφοι, όλοι μαζί πρέπει να σηκώσουμε τα μανίκια, να ανοίξουμε τα μάτια και τις καρδιές μας {προς θεού, χωρίς να αποκλείουμε το μυαλό μας}, να συναποφασίσουμε πως πρέπει να ακολουθήσουμε τις επιταγές της νέας εποχής που πλέον ζούμε και εν τέλει να εφαρμόσουμε τις σύγχρονες απόψεις και προτάσεις. Να πράξουμε και όχι να χανόμαστε μέσα σε ιδέες-αντιρρήσεις-κριτική-ιδεοληψίες-κομματικές απαιτήσεις και αναφορές – λαϊκίστικες χυδαιότητες.

Μην ξεχνάμε τι έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης στην “Ασκητική”: “Η στερνή, η πιο ιερή μορφή της θεωρίας είναι η πράξη. Όχι να βλέπεις πώς πηδάει η σπίθα από τη μια γενεά στην άλλη, παρά να πηδάς, να καίγεσαι μαζί της.“

 

Διονύσης Κριάρης