Συναδέλφισες & συνάδελφοι, αυτό που συμβαίνει πλέον στα γραφεία του Συλλόγου μας ξεπερνάει κάθε όριο ανοχής και υπομονής.. Η συνδικαλιστική δυσοσμία και η ανοίκεια συμπεριφορά ατελείωτη και αχαλίνωτη…….
Η δυσοσμία συνάδελφοι δεν έρχεται (όπως ισχυρίζονται αμήχανα όλα τα συνδικαλιστικά παιδάκια – εντολοδόχοι του Μήτση) από την Καλλιθέα και το δύστυχο άνθρωπο που βρέθηκε στον ψυγειοκαταψύκτη ……. αλλά κάπου πιο κεντρικά……. και εξηγούμεθα. Η εξήγηση γίνεται για να μην παρεξηγούμεθα αλλά και για να σας αποδείξουμε πως εμείς στην ΠΡΟΣΥΔΕ και τα ξέραμε και τα περιμέναμε αλλά και τα ξεπετάξαμε από πάνω μας……. ”σαν την τρίχα από το προζύμι” πολύ καιρό πριν σε ανύποπτο χρόνο και εξηγούμεθα:
Τον Μάϊο του 2014 αποστείλαμε σαν ΠΡΟΣΥΔΕ επίσημο έγγραφο στο Σύλλογο (πρωτοκολλήθηκε επίσημα) σύμφωνα με το οποίο δηλώναμε ευθέως και χωρίς περιστροφές πως δεν ανήκει στην παράταξή μας και δεν έχουμε καμία σχέση με τον κ. Δανίκα Χαράλαμπο επειδή η συνδικαλιστική του συμπεριφορά είναι ανάρμοστη και δεν μας εκφράζει ή δεν μας αντιπροσωπεύει.
Αμέσως ο μέγας προστάτης τους στην έγγραφη αίτηση – δήλωσή του (έτσι ονομάζεται πλέον η παραίτηση!!!!) δηλώνει μεταξύ άλλων (τα αναφέρουμε επί λέξει για να μην υπάρξουν παρερμηνείες {αφήνουμε δε, όλα τα γραμματικά-συντακτικά μαργαριτάρια του καταρτισμένου προέδρου Μήτση……} :
«…..Ακολούθως στέλνει έγγραφο η Ε.Γ. γραμματεία της παράταξης, το οποίο εν αγνοία μου ως Προέδρου του Συλλόγου και ως μέλους της παράταξης, απευθύνεται στο Δ.Σ. του Συλλόγου (πρωτοφανές) για να γνωστοποιήσει στο Δ.Σ. του Συλλόγου, ότι ο εκλεγείς με το ψηφοδέλτιο που μου είχατε κάνει την τιμή και ήμουν επικεφαλής του, ο κ. Δανίκας δεν είναι μέλος της ΠΡΟΣΥΔΕ και ότι οι συνδικαλιστικές θέσεις του είναι αντίθετες με τις αρχές, τις θέσεις και τους στόχους της παράταξης και ότι οι όποιες αποφάσεις του και συμπεριφορές στο Δ.Σ. του Συλλόγου δεν εκφράζουν την ΠΡΟ.ΣΥ.ΔΕ..,,, αναρωτιέμαι αυτό το κείμενο το γνωρίζει το σύνολο της Ε.Γ.;;;;; αλλά και σε κάθε περίπτωση θέλω επισήμως να σας γνωρίσω από την πλευρά μου, ότι όλες τις αποφάσεις του Δ.Σ. ο κ. Δανίκας τις έχει υπερψηφίσει … επομένως τι σκοπούς εξυπηρετεί αυτή η απόφαση;;; και σε κάθε περίπτωση αυτός ήταν ο πρόσφορος τρόπος να ενημερωθώ ως Πρόεδρος του Συλλόγου;;;; …………»
Αυτό το έγγραφο το απέστειλε ενυπόγραφο στην ΠΡΟΣΥΔΕ ο Μήτσης τον Ιούνιο του 2014 ΤΟΝΊΖΟΥΜΕ 2014 δηλώνοντας ότι παραιτείται γιατί του πείραξε η παράταξη τα καμάρια του. Τα καμάρια της συνδικαλιστικής συμπεριφοράς… Βεβαίως αφορμές ήταν όλα αυτά και όχι αιτίες. Οι αιτίες σιγά-σιγά αποκαλύπτονται μπροστά στα μάτια όλων. Ο καραγκιόζ-μπερντές που σας πουλήθηκε πριν δύο περίπου χρόνια (και συνεχίζει να σας πωλείται!!!) «ξεβρακώνεται» και ο «βασιλιάς εμφανίζεται μπροστά σας γυμνός» και τότε φαίνεται (ή “βρωμάει” ???) η γύμνια του σε συνδικαλιστική αξιοπρέπεια και ήθος.
Γιατί σας τα καταθέτουμε όλα αυτά??? Απλά για να ξέρετε πέραν πάσης αμφιβολίας, σπέκουλας, ψέματος, τσουβαλιάσματος και λοιπών απρεπών συμπεριφορών και πρακτικών (και δι’ εγγράφων) του .… ΠΟΙΟΣ ΕΊΝΑΙ ΠΟΙΟΣ!!!!
Εμείς τους καταλάβαμε…. Καθυστερημένα θα πει κάποιος, πιθανόν και να έχετε δίκιο …. και για αυτό απολογούμαστε ενώπιόν σας. Αλλά τους καταλάβαμε και σε ανύποπτο χρόνο είτε τους εκδιώξαμε ευθέως είτε του ωθήσαμε προς την έξοδο.
Βέβαια δεν θα σας κουράσουμε με πολλές λεπτομέρειες, περιγράφοντας πραγματικά γεγονότα, όπως ότι ο Δανίκας είναι μπατζανάκης του Ντινόπουλου, ΕΙΝΑΙ. Ούτε πως ενώ το διαμέρισμα της Καλλιθέας είναι κλειστό για τουλάχιστον 1 ½ χρόνο, ο συνδικαλιστής – μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου και ιδρυτικό στέλεχος της “Συμμαχίας ΔΕ” αμέσως και χωρίς χρονοτριβή δίνει άδεια για αποβολή σε συνάδελφο του γραφείου Ντινόπουλου, λες και αν καθυστερούσε 10-20 ημέρες θα έσταζε η ουρά του αλόγου. Ούτε πως το παραδεχόταν δημόσια, προκλητικά και ειρωνικά γελώντας ενώπιον συναδέλφων, όπως γράφει η κ. Τσιρογιάννη σε άλλη ιστοσελίδα. Ούτε πως ενώ έδινε τέτοια απαράδεκτη και συνδικαλιστικά προσχηματική άδεια στο μπατζανάκη του αλλά και φίλο-σύμμαχο του Μήτση και της “Συμμαχία ΔΕ” καλούσε σε δυναμική και καθολική συμμετοχή στην αποχή και στις πορείες. Που καλούσε ο Μήτσης??? Σε πορείες.!!! Ποιους καλούσε ο Μήτσης σε συμμετοχή??? Τους αξιοπρεπείς και μαχόμενους δικαστικούς επιμελητές ενώ πίσω από την πλάτη όλων μας οι άδειες μοιράζονται αφειδώς στους φίλους και συμμάχους. Ακόμα και ανταλλαγές αδειών μεταξύ των γραφείων των μελών του Δ.Σ. καταγγέλεται. Ούτε πως το συνδικαλιστικό θράσος και η αναίδειά τους περίσσεψε, ξεχείλισε και πλέον «βρωμάει» όταν ο ίδιος και άλλοι ακόμα κραδαίνουν το πανό του Συλλόγου ως γνήσιοι αγωνιστές υπέρ της προστασίας και προάσπισης των συμφερόντων των συναδέλφων.!!! (Το οποίο πανό έγραφε ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΜΑΣ)
Συνάδελφοι, μην αυταπατάσθε ο Δανίκας δεν είναι μόνος του και δεν αυτενεργεί. Ο συνδικαλιστικός αρχηγός του είναι υπεύθυνος και μέντορας όλων αυτών των πρακτικών και μεθοδεύσεων. Ο Μήτσης είναι ο εμπνευστής της προσπάθειας διάσπασης της ΠΡΟ.ΣΥ.Δ.Ε. όπως και εμπνευστής της διάσπασης του Κλάδου. Πως αλλιώς εξηγείται η κάθοδος στο πρόσφατο συλλαλητήριο ξεχωριστά από το μπλόκ της Ομοσπονδίας που βρισκόταν σχεδόν στην κεφαλή της πορείας. Αυτή – ολόκληρη – η παράταξη είναι συνυπεύθυνη αφού τον ακολουθούν. Ή μήπως είναι συνένοχη για ιδιοτέλεια αφού τον ακολουθούν??? Αρνούμεθα να πιστέψουμε όλες αυτές τις φήμες που κυκλοφορούν σε όλα τα γραφεία των συναδέλφων. Εμείς θα συνεχίσουμε να μην δεχόμαστε να τα πιστεύουμε (ρομαντικοί??? Μπορεί!!!) και να καλούμε όλους να αντιπαρατεθούν μαζί μας με θέσεις, απόψεις, στρατηγούς στόχους και αξίες που κατεύθυνση έχουν την μεταστροφή του Κλάδου, την μεταρρύθμισή του σε έναν κλάδο ισάξιο του αντίστοιχου Κλάδου των δικαστικών επιμελητών της Ευρώπης. Θέσεις, όμως, συγκεκριμένες, απτές, στηριζόμενες σε αντικειμενικά στοιχεία (οικονομικά, νομικά, κ.ά. και όχι αερολογίες, γενικολογίες και αφορισμούς). Μόνο έτσι μπορούμε να διεκδικήσουμε την επιβίωσή μας. Μόνο με ριζικές μεταρρυθμίσεις θα μπορέσει ο κλάδος των δικαστικών επιμελητών να παραμείνει όρθιος. Μόνο αν μείνει όρθιος ο κλάδος έχουμε ελπίδα να επιβιώσουμε προσωπικά. Μόνο αν αποβάλλουμε (με άδεια ή χωρίς από τον Δανίκα..!!!!) τις αγκυλώσεις του παρελθόντος των ιδεοληψιών, της συνδικαλιστικής συνδιαλλαγής και συνενοχής και αποδείξουμε στην οικονομική δραστηριότητα του τόπου πως είμαστε χρήσιμοι. Πως μπορούμε να τους βοηθήσουμε στην οικονομική τους δράση, πως μπορούμε να συμβάλλουμε στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας και πως σαν επάγγελμα είμαστε θετικοί στις επενδύσεις που θα αναστρέψουν τη θανατηφόρα περιδίνηση της οικονομίας και δεν δημιουργούμε εμπόδια στην υλοποίηση της αναστροφής της οικονομικής ζωής της χώρας τότε και μόνο τότε έχουμε ελπίδα να δούμε το φως στο βάθος του τούνελ.
Η ΠΡΟ.ΣΥ.Δ.Ε. είχε και σταθερά έχει νέες ιδέες, εφαρμοσμένες από πολλών ετών στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. (Βλέπετε εμείς όταν πηγαίνουμε στο εξωτερικό δεν πάμε για να “μεθάμε” ούτε να κόβουμε βόλτες να μάθουμε τη γεωγραφία της κάθε χώρας). Αυτές τις εφαρμοσμένες ευρωπαϊκές επαγγελματικές πρακτικές τις έχει αναλυτικά επεξεργασθεί, τις έχει μεταφέρει στην Ελληνική κοινωνία και πραγματικότητα και σας καλεί σε διάλογο και ανταλλαγή σκέψεων προκειμένου να γίνετε κοινωνοί υγειών απόψεων – δύσκολων και επίπονων – αλλά υγειών και αναγκαίων.
ΑΝΑΓΚΑ ΚΑΙ ΘΕΟΙ ΠΕΙΘΟΝΤΑΙ έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι….. μάλλον κάτι ήξεραν
Αγαπητοι Συνάδελφοι
Μεσούσης της απεργίας του κλάδου μας και άλλων συναφών κλάδων, θέλω να καταθέσω μερικές σκέψεις και προβληματισμούς που αφορούν αυτή καθ’ αυτή την απεργία, όπως και την πορεία μας στο παρόν και στο μέλλον.
Είναι γεγονός πως στον χρόνο που πέρασε, με συντονισμένες και μεθοδευμένες κινήσεις, έγιναν πολλά και αξιόλογα βήματα για τον εξορθολογισμό των αμοιβών μας και τον τρόπο είσπραξής τους. Η ενιαία αμοιβή κατά ζώνη, βάζει στην άκρη το μπακαλοτέφτερο του υπολογισμού των αμοιβών μας, και προχωρά με πιο γρήγορα βήματα στην καθιέρωση ενιαίας πλέον αμοιβής για κάθε πράξη επίδοσης. Τότε και μόνο τότε πιστεύω πως θα απεμπλακούμε από την διαδικασία οικονομικής συνάφειας με τους εντολείς μας και θα αφοσιωθούμε αποκλειστικά στα δύσκολα καθήκοντα και συνθήκες που απαιτεί το λειτούργημά μας. Όπως με ειλικρίνεια και επιχειρήματα οι συνάδελφοι κατόρθωσαν να πείσουν τους παράγοντες των υπουργείων, οι οποίοι κατάλαβαν και προχώρησαν με τόλμη στην αναμόρφωση των αμοιβών μας με την σημερινή μορφή τους, έτσι νομίζω πως στο άμεσο μέλλον θα προχωρήσουμε στην τελική μορφή της καθιέρωσης δίκαιης και οικονομικά βιώσιμης θέσπισης της ενιαίας αμοιβής των πράξεων επιδόσεών μας πανελλαδικά.
Το δεύτερο θέμα που θα ήθελα να θίξω, είναι αυτό της πρόσφατης πανελλαδικής κινητοποίησής μας, για την οικονομική αφαίμαξη του κλάδου μας που επιχειρείται μέσω και του λεγόμενου ασφαλιστικού συστήματος και των ανάλογων εισφορών.
Είναι γεγονός πως ο κλάδος μας, είναι πρώτος πανελλαδικά στην φορολογική ειλικρίνεια των εισοδημάτων του. Δεν μπορεί βέβαια να είναι διαφορετικά, καθ’ ότι στις πράξεις μας υπάρχει μητρώο και δεν μπορούμε να αποκρύψουμε οποιοδήποτε έσοδο. Βέβαια κανένας πολίτης δεν θα έπρεπε να επιδίδεται στο πλέον αγαπημένο σπορ των σύγχρονων Ελλήνων, αυτό της φοροδιαφυγής. Είναι η σύγχρονη μάστιγα και καταστροφή της ύπαρξής μας, και το κακό είναι πως εμείς οι ίδιοι, όλοι οι Ελληνες πολίτες εννοώ, βγάζουμε τα μάτια μας χωρίς να υπολογίζουμε πως η φοροδιαφυγή του καθ’ ενός ατομικά, πλήτει συνανθρώπους μας αβάστακτα. Παράλληλα, τα έξοδα που μας επιτρέπει ο νόμος να καταχωρίζουμε είναι μηδαμινά.
Συμπορευόμαστε στον απεργιακό αγώνα με άλλους συναφείς κλάδους που πλήτει το ασφαλιστικό, όπως γιατροί δικηγόροι μηχανικοί κ.λ.π. Η απορία μου γι αυτή την συμπόρευση είναι πως εμείς σαν κλάδος, δεν έχουμε καμιά μα καμιά σχέση με αυτούς τους κλάδους. Αν εξαιρέσουμε τον κλάδο των Συμβολαιογράφων, που και αυτοί έχουν την αμέσως επόμενη από εμας φορολογική ειλικρίνεια, όλοι οι υπόλοιποι κλάδοι συστηματικά δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που λέμε φορολογική ειλικρίνεια. Όταν όλοι ξέρουν πως και οι δικηγόροι και οι γιατρί και οι μηχανικοί και τόσοι άλλοι κλάδοι τα νόμιμα παραστατικά τους απέχουν παρασάγγας από τις απολαβές τους, τότε προς τι η απεργιακή συμπόρευση μαζί τους. Όλοι αυτοί αγωνίζονται, από το ελάχιστο, ελαχιστότατο παραστατικό τους (παράσταση κ.λ.π.) να εκπέσουν φορολογικά και ασφαλιστικά, αποκρύπτοντας συστηματικά τις πραγματικές αμοιβές τους, τότε για ποια συμπόρευση μιλάμε; Γιατί κάθε φορά που εξαγγέλουν απεργιακές κινητοποιήσεις τρέχουμε να συμπορευθούμε μαζί τους; Μήπως μπερδεύουμε τη σχέση εντολέα – εντολοδόχου με τη σχέση φοροδιαφεύγοντα και συνεπή φορολογούμενου; Μπορώ να καταλάβω τον νέο επαγγελματία δικηγόρο, γιατρό μηχανικό, που δηλώνει τα εισοδήματά του, γιατί πιέζεται οικονομικά στο ξεκίνημα της καριέρας του και δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Μόλις όμως αποκτήσει και αυτός οικονομική και επαγγελματική οντότητα, θα ακολουθήσει και αυτός την πεπατημένη και θα φοροδιαφεύγει σε βάρος όλων μας.
Εκείνο που θέλω να καταλήξω είναι το εξής. Η ηγεσία του συνδικαλιστικού μας κινήματος πρέπει να καταστήσει σαφές στην κυβέρνηση, πως πρέπει να αντιμετωπίζει με άλλα κριτήρια τους κλάδους που η φορολογική τους ειλικρίνεια αγγίζει σχεδόν το εκατό τοις εκατό. Δεν μπορεί τα πραγματικά μας εισοδήματα να εξανεμίζονται στους φόρους και στην ασφάλεια, και συγχρόνως να μας κατατάσουν στην κατηγορία των ανειλικρινών φορολογούμενων.
Συνάδελφοι, αν θέλετε πραγματικά να μας ακούσουν, αν θέλετε πραγματικά να γίνουμε παράδειγμα προς μίμηση για όλες τις κατηγορίες φορολογουμένων, αν θέλετε πραγματικά να ακουστεί η φωνή μας, σταματήστε αυτή την συνδικαλιστική συμπόρευση με άλλους κλάδους και ειδικά με τους δικηγόρους. Ο απεργιακός αγώνας πρέπει να γίνει μόνο από εμάς για εμάς. Να κλείσουμε, και όχι μόνο να κλείσουμε, να κλειδώσουμε τα γραφεία μας, και μάλιστα σε χρόνο όχι παράλληλο των απεργιακών κινητοποιήσεων των παραπάνω κλάδων, αλλά μόνοι μας, για να ακουστούν επί τέλους τα αιτήματά μας και να καταλάβουν όλοι ποιοι είμαστε και τι φορολογική και ασφαλιστική αφαίμαξη έχουμε υποστεί στα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ εισοδήματά μας. Δεν ξέρω αν το παράδειγμα είναι επιτυχές, αλλά όταν κάποιος απελπισμένος ανεβαίνει σε ένα κτίριο και απειλεί να αυτοκτονήσει, όλοι σπεύδουν και ρωτάνε και μαθαίνουν την αιτία και προσπαθούν να βρουν λύση προκειμένου να αποτρέψουν το μοιραίο. Σ αυτήν την κατάσταση βρισκόμαστε συνάδελφοι. ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ. Αν δεν τους κάνουμε να αντιληφθούν την παρουσία μας, αλλά και την απουσία μας, το άλμα στο κενό της απελπισίας θα γίνει. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.
Σε όλη την διάρκεια της απεργίας, γίνομαι αποδέκτης, σαν μέλος Δ.Σ. Συλλόγου, αιτημάτων για χορήγηση αδειών για πράξεις επίδοσης διαφόρων υποθέσεων όπως παραγραφής, ακόμα και ασφαλιστικών μέτρων “κατεπείγοντος” χαρακτήρα, τις οποίες χορηγώ. Όμως συνάδελφοι, αν δεν βάλουμε το μαχαίρι βαθιά στο κόκκαλο, αν συννενούμε στην δια πλαγίου τρόπου αλλοίωση του χαρακτήρα μιας απεργιακής κινητοποίησης, τότε δεν κάνουμε απολύτως τίποτα. Κάνουμε “απεργία” για να λέμε πως κάναμε και μια “απεργία….” Η εποχή, η χρονική συγκυρία απαιτεί λύσεις, εξορθολογισμούς και επανάσταση… Ναι λέω και επανάσταση, αν και διάγω ήδη το τριακοστό τέταρτο της επαγγελματικής μου δραστηριότητας, καθότι η επανάπαυση και ο εφησυχασμός δεν παράγουν απολύτως τίποτα. Δεν ζητάμε το παράδοξο το αδύνατο το ακατόρθωτο. Ζητάμε η πολιτεία να σκύψει πάνω στον πολίτη, τον επαγγελματία που είναι συνεπής και ειλικρινής, να τον κρίνει σύμφωνα με τις δυνατότητες και την ειλικρίνειά του και όχι να μπαίνουμε όλοι στο ίδιο τσουβάλι. Στις εννοούμενα προηγμένες χώρες, αυτό είναι θεσπισμένο, δεν μπορεί ο διπλανός μας επαγγελματίας να παράγει ατομικό πλούτο σε βάρος μας.
Ίσως σας κούρασε η μακροσκελής μου επιστολή, δεν συνηθίζω να γράφω συχνά, όμως πλέον έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι. Δεν πάει άλλο. Κινηθείτε με γνώμονα το συμφέρον του κλάδου μας και μη συμπορεύεστε με άλλους… Εχουμε φωνή, αρκεί να την βγάλουμε δυνατά και καθαρά από μέσα μας.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Στέλιος Μουντριανάκης
Πεδίον δόξης λαμπρό για τους αυτόκλητους τιμητές των ηθικών αξιών και των δεοντολογικών κανόνων, με τους ηθικούς κανόνες συρρικνωμένους υπό το βάρος της μείωσης της επαγγελματικής ύλης αλλά ας μην γελιόμαστε και του ατομικού συμφέροντος, η «Συμμαχία των Προθύμων για τα συμφέροντα των -Οπουλων» με όχημα την εξουσία, αγκαλιασμένοι μεταξύ τους, έχουν χωρίσει τα…φαγώσιμα σε δυο κατηγορίες που η μια θυμίζει τη μερίδα του λέοντος, της λέαινας και των παιδιών τους, και ό,τι περισσέψει πάει στους μικρούς και ταπεινούς , όσο οι παμφάγοι της κορυφής το επιτρέπουν. Και η ψήφος των συναδέλφων ; Είναι το στήριγμα, το μέσον και η «εξουσιοδότηση». Η ανταλλακτική σταθερά για την ισορροπία και τη συνύπαρξη εκάστου «εφ’ ω ετάχθη». Και επειδή ο κλάδος έχει γεμίσει πεφτωσυννεφάκηδες, η ΠΡΟ.ΣΥ.Δ.Ε. επανειλημμένα είχε προειδοποιήσει για το ήθος και τις πρακτικές αυτών που σε ανύποπτο χρόνο εκδιώχθηκαν από την παράταξη και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να επιβεβαιώσει τις υποψίες μας για την ”Συμμαχία των προθύμων” η οποία όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος συμφωνήθηκε αρκετό χρόνο πριν.
“Τίποτε δεν ζωντανεύει το παρελθόν πιο αποτελεσματικά από μια μυρωδιά που έχει συσχετισθεί μ’ αυτό”.
Vladimir Nabokov, 1899-1977, Ρωσοαμερικανός συγγραφέας
Και στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η “δυσωδία” από απολιθώματα συνδικαλιστών – δεινοσαύρων που χρησιμοποιούν μεθόδους και πρακτικές που οι ίδιοι έχουν διδάξει και που εμείς θέλουμε να θάψουμε για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο Κλάδος. Γιατί ΑΥΤΟΙ θέλουν να μας κρατήσουν πίσω στο βρωμερό τους παρελθόν!
Γιατί ΑΥΤΟΙ θα είναι η αιτία για ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΜΑΣ, όπως έγραφε και το πανό τους.
Στο πρόσφατο συλλαλητήριο ο Σύλλογος όχι μόνο κατέβηκε ξεχωριστά από την ΟΔΕΕ, αλλά η κατρακύλα του επιπέδου τους δεν είχε σταματημό όταν έστελναν συναδέλφους (από τη Χαλκίδα) να παίρνουν γνωστούς τους που ήταν στην κορυφή της πορείας με την ΟΔΕΕ και να τους πηγαίνουν πίσω στο Σύλλογο για να φαίνονται περισσότεροι!!!
Α! Και μην ξεχνάτε ότι τo πτώμα του άτυχου αυτού ανθρώπου βρώμαγε(!!!) τόσο πολύ που ο ιατροδικαστής δήλωσε ότι χρειάζεται τουλάχιστον δύο μέρες(!!!) να ξεπαγώσει προκειμένου να μπορέσει να κάνει νεκροψία!!!