Αγαπητέ συνάδελφε, αναγνώστη μου μοναδικέ!

Επίτρεψέ μου κατ’ αρχήν την οικειότητα αφού το Σάββατο ζητώ την ψήφο σου εκτιθέμενος με τα ψηφοδέλτια της ΠΡΟΣΥΔΕ. Διά της οικειότητας προσπαθώ να σου εμπεδώσω το συναίσθημα ότι αν τη Δευτέρα κληθώ να σε εκπροσωπήσω θεσμικά, θα το κάνω παραμένοντας ο Άκης (για όσους με ξέρουν καλά) ή έστω ο Ιγνάτιος για όσους με ξέρουν λιγότερο (τουτέστιν όχι ο κύριος κύριος Σύμβουλος που θα σου δίνει άδεια σε περίοδο πολύμηνης αποχής, χτυπώντας σου φιλικά την πλάτη, κατανοώντας ασφαλώς το δίκαιο αίτημά σου να επιδώσεις ΑΠΛΟ εξώδικο)

Το Σάββατο καλείσαι να ασκήσεις το εκλογικό σου δικαίωμα. ΄Εχεις να επιλέξεις ανάμεσα σε μία πλειάδα προσώπων που κατέρχονται υποψήφιοι με παρατάξεις που διεκδικούν την ψήφο σου στο όνομα αρχών, ιδεών και αλλά και πρακτικών διαχείρισης. Ξέρω βέβαια ότι εμένα θα επιλέξεις, μοναδικέ μου αναγνώστη! Αλλά θέλω να έχω ήσυχη τη συνείδησή μου ότι κατέβαλα κάθε προσπάθεια να σου μεταδώσω τι κατά τη γνώμη μου σημαίνει το να μη με επιλέξεις (εμένα και κυρίως την  παράταξη που επί δεκαετία και πλέον με τιμά με την εμπιστοσύνη της: την ΠΡΟΣΥΔΕ).

Παρακάτω θα επιχειρήσω να κάνω κάτι που διδάχθηκα από έφηβος (έχοντας τοποθετηθεί πολιτικά, ήδη προ 30ετίας περίπου, στα αριστερά της αριστεράς και πέραν ίσως των θεσμικών και political correct άκρων της). Θα αποφύγω την προσωπική κριτική, δηλαδή την ονομαστική αναφορά σε πρόσωπα. ΄Οχι ότι τα πρόσωπα δεν έχουν τη σημασία τους. Αλλά θεωρώ αφενός ότι και άπαντες γνωστοί είμαστε οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ και, αφετέρου, εσύ δεν είσαι απλώς και μόνο ο μοναδικός μου αναγνώστης ~και ψηφοφόρος θέλω να ελπίζω. Είσαι και ένας έξυπνος άνθρωπος (οπότε θα καταλάβεις ~δεν είναι δα και δύσκολο να πάει το μυαλό σου!!!)

Επομένως δεν θα δεις γραμμένο πιο κάτω ούτε ένα όνομα. Θα δεις όμως κριτική στις ιδέες, τις θέσεις και την εν γένει στάση των άλλων παρατάξεων. Συνοπτική και συμπυκνωμένη για τις δύο παρατάξεις της Αριστεράς (διότι έχω κι εγώ τις αδυναμίες μου ~αν και από άλλη αριστερά αυτοί, με άλλα θεωρητικά αναγνώσματα και ερεθίσματα εγώ. Και επίσης διότι όπως και να το κάνουμε 30 έτη είναι αυτά!) Και κάπως εκτενέστερη βέβαια αναφορά για τη Συμμαχία Δικαστικών Επιμελητών. (Το αξίζουν! σε βεβαιώνω και θα το αποδείξω…)

Την κριτική στις θέσεις και τις ιδέες της ΠΡΟΣΥΔΕ την κάνουν οι αντίπαλοί της (Θα έλεγα μάλιστα κατά κανόνα όχι με ιδιαίτερα έντιμο τρόπο αλλά κυρίως καταφεύγοντας στους ψιθύρους κατά των ηγετών της. Ψιθύρους βασικά που διακινούνται στους διαδρόμους του Συλλόγου των Αθηνών από τους κ.κ. Συμβούλους όταν αυτοί ~οι κ.κ. Σύμβουλοι~ ταυτόχρονα εγκρίνουν άδειες επίδοσης για κατασχετήρια…)

Εγώ θα θυμηθώ στα γρήγορα ~και μαζί μου κι εσύ μοναδικέ μου αναγνώστη~ τι πέτυχε η ΠΡΟΣΥΔΕ: το Προεδρικό Διάταγμα 68/2011 (δηλαδή το ΠΔ που εξαίρεσε από την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων ονομαστικά το λειτούργημά μας), το πτυχίο νομικής (νόμος 4072/2012) ως προαπαιτούμενο για την είσοδο νέων στελεχών στον κλάδο, την αναγνώριση της άσκησης ως συντάξιμου χρόνου για το Ταμείο Νομικών, την αύξηση της επαγγελματικής ύλης (καταλογιστικές πράξεις, διοικητικά δικόγραφα κλπ), την αποκλειστικότητα της διενέργειας ηλεκτρονικής επίδοσης από τους δικαστικούς επιμελητές και μόνο (νόμος 3994/2011), το σχήμα «έκθεση = φορολογικό παραστατικό» (νόμος 4335/2015) με ταυτόχρονη υποχρεωτική αναγραφή των αμοιβών στην κάθε συντασσόμενη Πράξη, τις θυροκολλήσεις στην εξώθυρα,  την καταβολή μερίσματος απρόσωπα και μέσω τράπεζας, τη μείωση οργανικών θέσεων. Πολλά ή λίγα αυτά θυμάμαι…

Και όλα αυτά η ΠΡΟΣΥΔΕ τα πέτυχε ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΧΕ ΙΔΕΕΣ, ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΘΕΣΕΙΣ που μετουσίωσε σε αποτελεσματική διοίκηση όποτε εκλήθη να διαχειριστεί τα κοινά του Κλάδου.

Και πάμε τώρα στους άλλους:

Α. Η ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ

Στις δύο παρατάξεις που ομιλούν εξ ονόματος της Αριστεράς θέλω να κάνω μία και μόνη ~αλλά καίρια~ υπόμνηση: Οι ανήκοντες σ’ αυτές τις παρατάξεις συνάδελφοι επέλεξαν να υπηρετούν τον ~από αριστερή σκοπιά~ πλέον ειδεχθή (μαζί με την αστυνομία) θεσμό της εκτελεστικής εξουσίας: Διορίσθηκαν δικαστικοί επιμελητές! ΄Ητοι φοροεισπράκτορες του βαθέως Κράτους και θεματοφύλακες των συμφερόντων του Τραπεζικού Συστήματος. «Σκύθες κλητήρες» που συλλέγουν τόκους και κάνουν κατασχέσεις ακόμα και σε χαλάκια εξώθυρας και γλάστρες προκειμένου  να μην παραγραφούν «οι αξιώσεις της Δ0Υ»!!! Οι λιγότερο μυημένοι από αυτούς τους δύο όμορους χώρους πιθανώς και να με εμφανίσουν ενώπιόν σου μοναδικέ μου αναγνώστη ως αντικομμουνιστή ή προβοκάτορα. Οι πιο μυημένοι περί την αριστερά θα μου απαντήσουν ενδεχομένως πως είναι ό,τι είναι και κάνουν ό,τι κάνουν επειδή πολεμούν το σύστημα εκ των ένδον. Στους πρώτους, τους αμύητους,  δεν θα απαντούσα καν για ευνόητους λόγους ~ούτε κάνω προσωπικούς χαρακτηρισμούς ούτε όμως απαντώ σε τέτοιους. Στους δεύτερους θα έλεγα και άκουσέ το κι εσύ αναγνώστη και πιθανέ ψηφοφόρε μου: «Σύντροφοι αν είναι έτσι κι εγώ ΜΑΖΙ ΣΑΣ· πλην όμως μέχρι να καταρρεύσει (είτε από τα μέσα ή έστω ως σεσηπός φρούτο) ο καπιταλισμός, πράγμα απολύτως ζητούμενο (για μένα, αλλά και για κάποιους από σας ευελπιστώ…) ας πράξουμε και κάτι που να είναι άμεσα εφαρμόσιμο και ταυτόχρονα να κινείται στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης του επαγγελματικού μας βίου…» (Και τουλάχιστον, θα συμπλήρωνα, ας μην κάνουμε εμείς οι αριστεροί κάθε ιδεολογικής εκδοχής συνεργασίες με Τράπεζες και Εφορίες. Δεν μας ταιριάζει ~ως αριστερούς εννοώ… Υποτίθεται ότι έχουμε και ένα ηθικό πλεονέκτημα! Επίσης ~θα συμπλήρωνα~ όταν ξανακάνει ο κλάδος πορεία για το ασφαλιστικό, καλό θα ήταν να μην αναφερθούν τα συνθήματα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» και «ΝΑΤΟ σημαίνει Πρόσφυγες Πολέμοι». Πρώτον και βασικότερο γιατί είναι άσχετα με το αντικείμενο της πορείας. Δεύτερον διότι το σωστό είναι «καμία πατρίδα στην Παλαιστίνη καμία πατρίδα σε όλη τη γη». Και τρίτο διότι όχι μόνο το ΝΑΤΟ αλλά ΟΛΟΙ έξω από το Αιγαίο· «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του»)    

Β. ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ ~ Πομφóλυγες ἦσαν καὶ διερράγησαν!

Ως γνωστόν, οι Σύμμαχοι ήταν κάποτε συνεργαζόμενοι με την ΠΡΟΣΥΔΕ. Θα έπρεπε λοιπόν εφόσον διαφώνησαν σε κάποια στιγμή με αυτήν την παράταξη (στο όνομα, με τις θέσεις, με το παραχθέν έργο αλλά και με τις ψήφους της οποίας εξελέγησαν) να αποχωρήσουν παραδίδοντας και την έδρα εις έκαστος. Αλλιώς και εφόσον έκριναν ότι έπρεπε να μείνουν στις θεσμικές τους θέσεις θα έπρεπε επίσης και να εξηγήσουν δημόσια ποιες είναι οι αρχές και οι θέσεις που εγκατέλειψε η παράταξη (ΠΡΟΣΥΔΕ) την οποία εν συνεχεία αυτοί εγκατέλειψαν.  Δεν το έκαναν ευθέως ΠΟΤΕ και θα κριθούν. Το έκαναν όμως εμμέσως φτιάχνοντας καταστατικό για την «Παράταξη – Οργάνωση» (!!!) τους. ΄Ενα τμήμα του καταστατικού (ΑΡΘΡΟ 2 – ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ) θα σχολιάσω ενώπιόν σου μοναδικέ μου αναγνώστη… ΄Ενα αριστούργημα που παραθέτω αυτούσιο· ούτε την δομή (γραμματική~συντακτικό) δεν μου πήγε η καρδιά να πειράξω. Λίγες πινελιές θα βάλω μόνο. Επίσης (υποβαλλοντάς σου κάποια ερωτήματα) θα σε θέσω  προ της μέγιστης ευθύνης σου να σκεφτείς τι εννοεί ο ποιητής (διότι είναι ποιητής αυτός) ο οποίος εμπνεύστηκε και έγραψε αυτά που υπογράμμισα! Πάμε λοιπόν να δούμε μαζί, μοναδικέ μου αναγνώστη, τους ιδεολογικούς και θεωρητικούς λόγους που όχι μόνο έκαναν τους Συμμάχους να διαφοροποιηθούν από τις αρχές και αξίες της ΠΡΟΣΥΔΕ, αλλά και να κρατήσουν τις θεσμικές θέσεις ευθύνης τους προκειμένου, ασκώντας διοίκηση, να υλοποιήσουν αυτή την ιδεολογία τους.

(ΑΡΘΡΟ 1) «Ιδρύεται Συνδικαλιστική παράταξη – Οργάνωση με την επωνυμία «ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΜΑΧΙΜΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ» και με δ. τ «ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ» …

ΑΡΘΡΟ 2 – ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

Η συνδικαλιστική παράταξη – οργάνωση ως βασική ιδεολογική αρχή της, έχει τις πανανθρώπινες αξίες και πιστεύει :

Στον ανεξάρτητο, ακηδεμόνευτο, ακομμάτιστο δημοκρατικό, διεκδικητικό και μαχόμενο συνδικαλισμό.

Στις αρχές της πολυκομματικής, κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, ηθικές και εθνικές αξίες, όπως αυτές διαμορφώθηκαν μέσα από την μακραίωνη ιστορία και παράδοση του έθνους μας.

Στην αξία του ανθρώπου, στην ατομική κοινωνική οντότητα και θεωρεί τον Δικαστικό Επιμελητή σημείο αναφοράς κάθε στόχου και επιδίωξης του συνδικαλιστικού κινήματος.

Στην ισότιμη συμμετοχή και συνεργασία όλων των κοινωνικών ομάδων με προοπτική και κατεύθυνση την ανάπτυξη, τη πρόοδο και την προκοπή του λαού του τόπου μας και των συναδέλφων μας.

Στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, σκέψη, έκφραση και δράση.

Στη συμμετοχική δημοκρατία και τη λήψη των αποφάσεων.»

Μοναδικέ μου αναγνώστη από τότε που διάβασα τις ιδεολογικές αρχές της «Συμμαχίας ΔΕ» (αυτές για τις οποίες εγκατέλειψαν οι Σύμμαχοι την ΠΡΟΣΥΔΕ) με βασανίζουν ερωτήματα. Εξηγούμαι! Πόσο πανανθρώπινη αξία είναι ο δημοκρατικός συνδικαλισμός? Και ωστόσο τι είναι ο δημοκρατικός και τι ο μη δημοκρατικός συνδικαλισμός? Τι είναι η αξία του ανθρώπου και πώς μετράται? Τι να είναι άραγε η ατομική κοινωνική οντότητα? Πώς συνεργάζονται συμμετέχοντας ισότιμα οι κοινωνικές ομάδες? Θ’ αργήσει να φανεί η προκοπή του λαού του τόπου μετά από την ισότιμη αυτή συνεργασία? Πόσο πανανθρώπινη αξία είναι η συμμετοχική δημοκρατία και η λήψη αποφάσεων? Τι όμως είναι η συμμετοχική δημοκρατία? Ποια η διαφορά της από τη μη συμμετοχική δημοκρατία? Η πίστη στις ηθικές και εθνικές αξίες (άλλη μεγάλη πανανθρώπινη αξία αναμφίβολα) προϋποθέτει τον Στυλιανό Πατακό με τη μεγάλη του στολή ή με πολιτική περιβολή? ΄Ενας λοχίας άραγε θα μας σώσει? Κι αν ναι γιατί αργεί? Είναι οι δημοσιογράφοι αλήτες και ρουφιάνοι? (ναι είναι…) Ειρήνη ύφεση αφοπλισμός, Αμήν Παναγιά μου!!!

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΜΠΟΡΕΙΣ? ΟΧΙ, ΟΧΙ! τραγουδούσε ο Μηλιώκας με τη Γλυκερία το 1991. ΟΧΙ , δεν μπορώ να ψηφίσω ούτε «την πανανθρώπινη αξία της πίστεως στις ηθικές και εθνικές αξίες του λαού μας», ούτε τις κολεκτίβες δικαστικών επιμελητών που θα υλοποιήσουν άνθρωποι που υπερασπίζονται τραπεζικά συμφέροντα ή/και εκτελούν ταμειακές βεβαιώσεις Δ.0.Υ. ύψους 1.500 €, δηλώνοντας βέβαια και αριστεροί ~ριζοσπάστες ή κομμουνιστές!

Μαζί θα το πάμε το Σάββατο: είμαι βέβαιος μοναδικέ μου αναγνώστη.  Αν εντούτοις έχεις άλλη γνώμη και πάλι φίλοι! Απλώς να μη λες μετά ότι δεν ήξερες… Εγώ στα είπα! Με συναδελφικούς χαιρετισμούς, ΄Ακης (στο ψηφοδέλτιο για το Σύλλογο Αθηνών με αναφέρει ως ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΧΟΝΔΡΟΝΙΚΟΛΑΣ).

Υ.Γ.: «Αν οι εκλογές αλλάζαν τα πράγματα θα ήταν παράνομες» γράφει ένας τοίχος στη γειτονιά  μου στα Εξάρχεια. Γενικά τους πιστεύω τους τοίχους. Ξέρουν πολλά και συνήθως έχουν δίκιο ~ως γνωστόν έχουν αυτιά! Μη σου πω, μοναδικέ μου αναγνώστη,  ότι από τον Οκτώβρη του 1981 που θυμάμαι 12ετή τον εαυτό μου να βλέπει τον πατέρα μου να ψηφίζει ΑΝΤΡΕΑ ΠΑΠΑΝΤΡΕΟΥ για ΑΛΛΑΓΗ («Στις 18 Σοσιαλισμό» ο αείμνηστος Ανδρέας που μετά τον έτρεχε η Μιμή στη Μεγαλόχαρη της  Τήνου ~βοήθειά μας!~ σοσιαλιστή άνθρωπο!) έως τον Ιούνιο του 2015 (που το ΟΧΙ που ψήφισε κατά 62% ο Λαός έγινε ΝΑΙ σε όλα από τον γίγαντα Αλέξη) ο τοίχος ΠΑΝΤΑ δικαιώνεται. Ε, λοιπόν ήρθε η ώρα να διαψεύσουμε την άποψη του τοίχου για τις εκλογές (έστω και για πρώτη φορά). Το Σάββατο συμμετέχουμε μαζικά, ψηφίζουμε ΠΡΟΣΥΔΕ, ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ!

Ιγνάτιος (Άκης) Χονδρονικόλαος