Κ.κ συνάδελφοι .

Λίγους μήνες μετά τις εκλογές του κλάδου μας άρχισαν τα δύσκολα με την ακινησία που μας επέβαλαν να παράγει τα αποτελέσματα της.

Οι τάσεις είναι δεδομένες, ξεκαθαρίζοντας το τοπίο με την ενίσχυση των συναδέλφων εκείνων που κοιτούν μόνο το προσωπικό τους συμφέρον .

Φυσικά, όλοι πρέπει να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες. Πρέπει να ξεχωρίσουμε το μέλλον, από το παρελθόν, αυτούς που θέλουν έναν κλάδο εγκλωβισμένο στα δικά τους συμφέροντα και αυτούς που βλέπουν το μέλλον . Είναι αλήθεια ότι η στασιμότητα είναι δικό τους εφεύρημα από την εποχή των παχιών αγελάδων .

 Η ψήφος τους στις εκλογές όμως δεν υποκινήθηκε ούτε από τις προτάσεις και τα προγράμματα αλλα από τις διαμορφούμενες συνθήκες που τους επιτρέπουν να παίρνουν μεγαλύτερο κομμάτι πίτας αδιαφορώντας για το μέλλον των νέων συναδέλφων και του κλάδου εν γένει. Φυσικά, κανείς δεν υποτιμά την σημασία της αύξησης των κοινωνικών ανισοτήτων των τελευταίων ετών .

Ωστόσο, κυριότερη αιτία είναι οι φαντασιώσεις και μύθοι που φρόντισαν τα συμφέροντα να επικρατήσουν σε ορισμένες ομάδες του εκλογικού σώματος, με τους βολεμένους συναδέλφους να ψηφίζουν μαζικά υπέρ της στασιμότητας και του πισωγυρίσματος σε αντίθεση με τους νέους αυτούς που εχουν χρόνια δουλειάς μπροστά τους, που ψήφισαν συγκεκριμένο πρόγραμμα για την επιβίωση τους , για το μέλλον τους .

Σε κάθε περίπτωση, οι βολεμένοι έκαναν την επιλογή τους και θα πρέπει να ζήσουν με τις συνέπειες αυτής. Το ζήτημα είναι τι θα κάνουμε εμείς οι υπόλοιποι που μας επηρεάζει το αποτέλεσμα των επιλογών τους . Ένα πρώτο συμπέρασμα, είναι ότι στην πραγματικότητα βρισκόμαστε με τις σημερινές εξελίξεις σε αχαρτογράφητα ύδατα. Αυτό όμως δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση. Ουσιαστικά, αυτό που θα έχουμε , είναι μια αβεβαιότητα που δυστυχώς, αναμένεται να παραταθεί τα επόμενα χρόνια, θα είναι μια περίοδος στην οποία θα κυριαρχεί η αστάθεια και η οικονομική ανασφάλεια.

Και σε αυτό το πλαίσιο, ο κλάδος τι πρέπει να κάνει; Το ερώτημα συνδέεται άμεσα με τις προοπτικές του οράματος και του σχεδίου που έχουμε. Είναι προφανές, ότι πρέπει να υπάρξουν αλλαγές στην αρχιτεκτονική δομή του κλάδου ώστε αυτός να μπορέσει να ανταποκριθεί στις προκλήσεις των καιρών.

Ο κλάδος πρέπει να βρει τον δρόμο του , να προσαρμοστεί στην σημερινή εποχή το συντομότερο και αυτό αναπόφευκτα περιλαμβάνει και μια νέα χάραξη στόχων ξεκαθαρίζοντας το τι είναι και πού αποσκοπεί.

Πρακτικά, υπάρχουν πολλές απόψεις και επιλογές μπροστά μας. Μια άποψη είναι ότι οι δικαστικοί επιμελητές δεν έχουν πλέον λόγο ύπαρξης «ότι έπαθαν οι εκτελωνιστές» δηλαδή όσοι θέλουν στο δημόσιο οι άλλοι σπίτι τους .

Μια άλλη προερχομένη από τους γνωστούς κύκλους, υποστηρίζει ότι ο κλάδος θα είναι πολλαπλών ταχυτήτων «γιατί είναι βολεμένοι και ο καναπές τους είναι πιο βολικός από το να επιμορφωθούν η απλά σε λίγα χρόνια βγαίνουν στην σύνταξη » Σε αυτό το σενάριο, ένας αριθμός κυρίως αυτών των συναδέλφων που αμφιταλαντεύονται και έχουν χρόνια δουλειάς ακόμη στο τέλος θα προχωρήσουν στην επιμόρφωση τους αφήνοντας όσους δεν θέλουν στο σημερινό επίπεδο.

 Μια άλλη άποψη – επιλογή, είναι η προοδευτική θέση της ΠΡΟΣΥΔΕ που υπογραμμίζει την ανάγκη εξέλιξης , επιμόρφωσης και ένταξης του κλάδου στις νέες τεχνολογίες με γενναίες τομές στην κατανομή υλης στην αναλογικότητα , συλλογικότητα και περαιτέρω αλληλεγγύης για όλους.

Είναι προφανές ότι οι στόχοι του κλάδου ειδικά στην σημερινή συγκυρία, μπορούν να εξυπηρετηθούν μόνο μέσω της επιλογής επιμόρφωση, εξέλιξη, τομές, κατανομή υλης κ.λ.π Ο κλάδος πρέπει να αποφασίσει τη στρατηγική επιλογή που εξυπηρετεί καλύτερα την προσαρμογή του στα νέα δεδομένα, με προτεραιότητες, με δεδομένη θέση στην εξέλιξη του να βρίσκεται με τις επιλογές του μπροστά από τα γεγονότα. Ο κλάδος πρέπει να κινητοποιηθεί προς αυτή την κατεύθυνση ώστε να αποφύγουμε άσκοπες περιπέτειες.

Με εκτίμηση

Ο Γραμματέας

Μιχαήλ Κανέλλος