Όλοι λάβαμε ένα, γεμάτο απόγνωση, μήνυμα από το σύλλογο, όπου διαψεύδει άλλα και υποστηρίζει ότι ο στόχος του είναι η προάσπιση των κεκτημένων μας, Ακούστε ποιος το υποστηρίζει:
Το 2010 όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του, του παραδόθηκε ο σύλλογος με εξακόσιες πενήντα (650) άδειες κυκλοφορίες στον δακτύλιο της Αθήνας. Πόσος χρόνος, άραγε, του χρειάστηκε (για να χάσει) αυτό το απλό κεκτημένο μας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μόλις λίγοι μήνες!!!!
Τον θεωρείτε ικανό να προασπιστεί και σοβαρότερα κεκτημένα μας;
Το ζήτημα τοπικής αρμοδιότητας είναι εξαιρετικά σοβαρό και καλό θα ήταν να αποφεύγεται η όποια συζήτηση γύρω από αυτό και μάλιστα από ανθρώπους που η ιστορία τους δείχνει ότι δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν σοβαρά ζητήματα.
Αυτά γίνονται όταν παραιτείσαι μόνο από εκεί που σε συμφέρει!
Και κάτι άλλο ακόμη, για ποιον λόγο παραταξιακες διάφορες και διαφωνίες ή η απάντηση σε φήμες, να γίνονται στο όνομα του Συλλόγου;;; Ελπίζω τουλάχιστον να μην γίνονται και με έξοδα του συλογου…
Η ΠΡΟΣΥΔΕ θα ασκεί το συνδικαλιστικό της δικαίωμα και αγώνα στο όνομα αυτής και όχι στο όνομα της εκάστοτε Ομοσπονδίας ή Συλλόγου.
Άραγε, οι αυτόκλητοι υπερασπιστές των κεκτημένων του κλάδου που συμπεριέλαβαν στα θέματα ημερήσιας διάταξης της προσεχούς έκτακτης γενικής συνέλευσης του συλλόγου, τις «προϋποθέσεις εισόδου στο επάγγελμα», συμφωνούν με τους υπέρμαχους της άποψης ότι η προϋπόθεση ύπαρξης πτυχίου νομικής σχολής για άσκηση του επαγγέλματος έχει σκοπό να παραμείνει το επάγγελμα του δικαστικού επιμελητή κλειστό και να αποκτήσει χαρακτηριστικά ολιγοπωλίου; Εκτός και αν γι’ αυτούς, μια πάγια διεκδίκηση του κλάδου που επιτέλους πραγματοποιήθηκε, δεν αποτελεί κεκτημένο…