Περί σκηνοθετών και πρωταγωνιστών
Επιχειρείται τις τελευταίες μέρες μια σκηνοθετημένη προσπάθεια διαστρέβλωσης καταστάσεων και γεγονότων, μια προσπάθεια δημιουργίας επίπλαστης πραγματικότητας που έχει ένα και μόνο σκοπό, τη δημιουργία εντυπώσεων προκειμένου να μετατοπιστούν οι ευθύνες από εκείνους στους οποίους πραγματικά ανήκουν σε εκείνους που ανέδειξαν το πρόβλημα. Σκηνοθέτης, πρωταγωνιστές και κομπάρσοι στόχευαν στα Oscar, είναι όμως τελικά υποψήφιοι για Χρυσό Βατόμουρο.
Αντί να απολογούνται στα μέλη των Συλλόγων τους για τις εγκληματικές τους αδράνειες και απραξίες, κατηγορούν ένθεν κακείθεν όλους τους άλλους πλην τους εαυτούς τους.
Ας τα κάνουμε λοιπόν πιο λιανά για αυτούς που κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Αφού παρέλθω την αναδρομή στα γεγονότα του Ιουνίου στο συμβούλιο της Αθήνας και της κατατεθειμένης πρότασής μας. Είναι άλλωστε γνωστά από προηγούμενες αναρτήσεις και σχόλια , θα σταθώ λίγο στην προσπάθεια ορισμένων να αποποιηθούν τις ευθύνες τους.
Εγκαλεί ο Πρόεδρος της Θεσσαλονίκης τον Νίκο Αντωνίου (γιατί σε αυτόν αναφέρεται) πως ήταν αυτός που ζήτησε η γνωμοδότηση να παρθεί από τον εισαγγελέα του Α.Π. Αληθές!
Αληθές όμως είναι, όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο πρόεδρος της Θεσσαλονίκης , πως ήταν αυτός που έθεσε το θέμα εξ αρχής, αφού ζήτησε, εκτός ημερησίας διάταξης, την γνωμοδότηση (ως μη όφειλε ισχυριζόμαστε εμείς) από καθηγητή πανεπιστημίου, θεωρώντας προφανώς ότι το κύρος, η νομική κατάρτιση και η αξιοπιστία ενός προσληφθέντα καθηγητή υπερισχύουν αυτών του Εισαγγελέα του Α.Π. (εκτός αν εννοεί κάτι διαφορετικό και αν ναι οφείλει να μας το πει).
Τέθηκε, μας λέει, σε ψηφοφορία το θέμα και αποφασίστηκε τελικά η πρόταση του Αντωνίου, αποφεύγοντας να πει πως ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΟΜΟΦΩΝΑ, την ψήφισε και ο ίδιος ο πρόεδρος της Θεσσαλονίκης κ. Γιάννης. Από κοντά την υπερψήφισε και ο κ. Μήτσης
Μπορεί να μας εξηγήσει τις απλές, μικρές και δευτερεύουσες απορίες μας :
Γιατί άραγε δεν μειοψήφησαν;
Γιατί αφού παρήλθε η 15η Αυγούστου και η απόφαση της Ε.Γ. τους έδινε αυτό το δικαίωμα, δεν ζήτησε ο ίδιος ή άλλος που είχε την ίδια άποψη με τον κ. Γιάννη γνωμοδότηση από καθηγητή;
Αυτά τα ερωτήματα θα μπορούσε να θέσει κάποιος σε σχέση με τη γνωμοδότηση. Θα μπορούσε όμως κάποιος άλλος να θέσει και κάποια άλλα, πιο ουσιαστικά.
Γιατί κανένας από αυτούς που ισχυρίζονται πως η γνωμοδότηση ήταν αναμενόμενη και κυρίως οι πρόεδροι Αθήνας και Θεσσαλονίκης, ως οι πρόεδροι των δύο μοναδικών συλλόγων που εφαρμόζουν διατάξεις αναδιανεμητικών λογαριασμών, προκειμένου να διαφυλάξουν τα συμφέροντα των μελών τους δεν ενεργοποιήθηκαν από το 2015, χρονολογία ψήφισης του νόμου για τις ΕΔΑΔΠ και ΕΑΑΔΠ ή το 2016, το 2017, το 2018 προκειμένου να ζητήσουν από την ΟΔΕΕ τροποποίηση του 51, ως προς την αδιάστικτη γραμματική του διατύπωση; Κανείς δεν τους εμπόδιζε και εύκολα θα το κατάφερναν αφού την τριετία 2016-2019 πρόεδρος της Αθήνας και πρόεδρος της ΟΔΕΕ ήταν το ίδιο και αυτό πρόσωπο. Ο κ. Μήτσης Επίσης πρόεδρος της Θεσσαλονίκης ήταν ο κ. Γιάννης . Και αφού παραμένουν πρόεδροι ο μεν στην Αθήνα ο δε στη Θεσσαλονίκη , ένα ερώτημα γεννάται. Γιατί δεν το κάνουν τώρα;
Γιατί στη διατύπωση του αιτήματος περί γνωμοδότησης ομαδοποιούνται οι απαιτήσεις εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις (ΕΔΑΔΠ) με αυτές εταιρειών απόκτησης απαιτήσεων (ΕΑΑΔΠ);
Στις μεν πρώτες η εταιρεία εμφανίζεται διαχειρίστρια «ως μη δικαιούχος διάδικος» τράπεζας (δείτε πχ αναρτήσεις πλειστηριασμών της C……. η οποία λειτουργεί επ’ ονόματι και για λογαριασμό της Α….. ΤΡΑΠΕΖΑΣ) ενώ στις δεύτερες η διαχειρίστρια εταιρεία εκπροσωπεί εταιρεία π.χ. που εδρεύει στο Δουβλίνο Ιρλανδίας κι έχει αγοράσει την απαίτηση από την τράπεζα. Άρα στην πρώτη επισπεύδουσα εντολέας είναι η ελληνική τράπεζα που υπόκειται σε παρακράτημα κατά την -αδιάστικτη γραμματική διατύπωση- ενώ στη δεύτερη όχι. Ποιος ανέλαβε την ευθύνη να συντάξει το ερώτημα προς τον κ. Εισαγγελέα του Α.Π.;
Θεωρούνται αυτοί οι πίνακες; Θα συνεχίσουν να θεωρούνται;
Επειδή τα ερωτήματα είναι πολλά και οι απαντήσεις μπορεί να ποικίλουν. Επειδή η μείζονα σκέψη του κ. Εισαγγελέα στην γνωμοδότηση του (που δεν είναι απόφαση) υιοθετεί την κατατεθειμένη από εμάς πρόταση, απλά στέκεται στη ρητή γραμματική διατύπωση των άρθρων χωρίς να μπαίνει στην ουσία (κάτι που θα κάνει, πιθανότατα, ένα δικαστήριο) και προκειμένου να αποφύγουμε πολυετείς δικαστικές περιπέτειες, είναι καιρός να δούμε με σοβαρότητα και νηφαλιότητα μια τροποποίηση του 51 στη βάση μιας δικαιότερης και αποτελεσματικότερης μορφής.
Περί κομπάρσων
Αν και προκληθήκαμε αρκετές φορές στο πρόσφατο παρελθόν από τον “αδικημένο πρώην” επιλέξαμε συνειδητά να μην εμπλακούμε σε κανένα διάλογο μαζί του και αυτό, με μοναδική εξαίρεση τις ελάχιστες επόμενες παραγράφους, θα εξακολουθήσει να ισχύει.
Μας εγκαλεί λοιπόν ο συγκεκριμένος για δημοκρατικό έλλειμμα.
Ας του υπενθυμίσουμε λοιπόν πως απευθύνεται στην μακροβιότερη και μοναδική συνδικαλιστική παράταξη του κλάδου με πραγματικά ενεργά μέλη. Με όργανα που λειτουργούν, ανανεώνονται και εκσυγχρονίζονται. Με μια Εκτελεστική Γραμματεία που απαρτίζεται από 13 άτομα. Μια διευρυμένη γραμματεία που απαρτίζεται από 20 άτομα και μια ολομέλεια 68 ατόμων. Με ομάδες εργασίας υπαρκτές και δημιουργικές. Με έγγραφες εισηγήσεις αυτών προς την Εκτελεστική Γραμματεία για περαιτέρω επεξεργασία και τελική έγκριση από την Ολομέλεια της παράταξης για κατάθεση στα αρμόδια όργανα του κλάδου (Σύλλογο ή ΟΔΕΕ). Προσωπικές απόψεις μέσα στην παράταξη υπάρχουν πολλές, όσα και τα άτομα που την απαρτίζουν. Η τελική πρόταση όμως για κάθε εισήγηση είναι προϊόν ομόφωνης ή ευρύτατης πλειοψηφίας της εκτελεστικής γραμματείας ή της ολομέλειας της.
Καταλαβαίνουμε πως αυτό είναι ιδιαίτερα επώδυνο για κάποιους, ειδικά για τον «αδικημένο πρώην» αφού, πριν ένα χρόνο περίπου, θέλησε να δοκιμάσει τα δημοκρατικά αντανακλαστικά αυτής της παράταξης με το άκρως δημοκρατικό δίλημμα “ή θα είμαι ο μοναδικός υποψήφιος για την Προεδρία της παράταξης και υποψήφιος πρόεδρος για τον Σύλλογο ή παραιτούμαι” με τα γνωστά αποτελέσματα, αφού η απάντηση που έλαβε δεν ήταν τόσο ευχάριστη για το ίδιο. Ήταν όμως αναμενόμενη για εμάς που γνωρίζουμε τις αρχές με τις οποίες έχει γαλουχηθεί αυτή η παράταξη. Αρχές που δεν της επιτρέπουν να ανέχεται εκβιασμούς και τελεσίγραφα και στο τέλος να παραμένει μεγάλη.
Αγαπητέ φίλε Δημήτρη, η ιστορία δυστυχώς επαναλαμβάνεται και πάλι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το ερώτημα αν έχουμε μπροστά μας ισχυρή διοίκηση με ενεργό Πρόεδρο Συλλόγου ή απλώς παθητικούς παρατηρητές με επικεφαλής διαιτητή. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ποιοι ήταν Διοίκηση τα τελευταία χρόνια που οι εταιρείες ΕΔΑΔΠ και ΕΑΑΔΠ ξεπετάγονται σαν τα μανιτάρια.
Δύο είναι τα καίρια ζητήματα σ’ αυτό το σημείο και δεν θα επεκταθώ περισσότερο: 1) Θέλει ο κος Πρόεδρος του Συλλόγου μας να διανέμεται μέρισμα στα μέλη του; Ναι ή όχι;
2) Εάν θέλει, ποια ακριβώς είναι η πρότασή του για να το πετύχει αυτό; Ποιές είναι οι ενέργειες που έχει κάνει για να διασωθεί το μέρισμα; Ποιές είναι οι νομοθετικές ή άλλες πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει; Ποιά είναι τελικά η θέση του για την εφαρμογή του άρθρου 51; Ας μας την αποκαλύψει και εμείς θα είμαστε δίπλα του να τον υποστηρίξουμε με όσα μέσα και όσες δυνάμεις έχουμε για την προάσπιση των συμφερόντων των συναδέλφων μας μελών του κοινού μας Συλλόγου.
Η παράταξή μας, όπως πάντα, έχει και άποψη και θέση τεκμηριωμένη και συγκεκριμένη. Κι ας μας κατηγορούν διάφορες πλευρές ότι παριστάνουμε τους φωτεινούς παντογνώστες. Γιατί να ενοχλεί η άποψη, που έχει προκύψει από έρευνα κι όχι η μη- άποψη που ρίχνει την μπάλα στην κερκίδα εκ του αποτελέσματος;
Και καταλήγω. Με μια απλή οδηγία του ΔΣ μας, το πρόβλημα θα είχε λυθεί. Αντ’ αυτού το πρόβλημα μετατοπίζεται, διευρύνεται και διαιωνίζεται, με αβέβαιη εξέλιξη.