Φίλες και φίλοι,

όπως παρατηρείτε, ελάχιστα αρθρογραφώ, αν και φορτικά καλούμαι προς τούτο, όχι μόνο από μέλη της παράταξής μας αλλά και από πολλούς άλλους συναδέλφους.

Είναι συνειδητή η επιλογή μου αυτή αφού με αυτόν τον τρόπο θέλω αν δοθεί ο περισσότερος δυνατός τόπος και χρόνος στους νέους συναδέλφους να τοποθετούνται, χωρίς όλοι μαζί να γινόμαστε κουραστικοί.

Αυτό, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως αδυναμία ή αδιαφορία μου και εξηγούμαι.

Με όλους στην ΠΡΟΣΥΔΕ διαφωνώ λέγοντάς τους, πως εχθρός του κλάδου και του αύριο δεν είναι η ιδεολογική επιπολαιότητα και ουτοπία αλλά ο συνδικαλιστικός αμοραλισμός, ο λαϊκισμός, η ιδιοτέλεια, το ψέμα, η συκοφαντία, η μισή αλήθεια, η ρουσφετολογία και άλλα τινά που τύφλωσαν τη χώρα μας συνολικά σε ολόκληρη σχεδόν τη μεταπολίτευση.

Μια μεταπολίτευση που σήμερα καταντήσαμε, αυτοαποκαλούμενοι συνδικαλιστές, να διαφημίζονται λέγοντας πως είμαι καλός και έντιμος επειδή έκανα μόνο 580 επιδόσεις ή γνωστοί μπούφοι-ξερόλες να εμφανίζονται παριστάνοντας τους σοφούς ως κουκουβάγιες.

Από αυτούς (και από κάποιους ακόμα) δεν περίμενα κάτι περισσότερο, μέχρι εκεί φτάνουν – αυτό είναι το ανάστημά τους…. τεράστιοι ως πυγμαίοι !!!

Από κάποιους άλλους όμως περίμενα πολύ περισσότερα…. Ας πούμε ο φίλος μου Γιάννης Χαλκιαδάκης….. κρίμα Γιάννη που επέλεξες να επικοινωνήσεις μαζί μου μέσω της ιστοσελίδας σου και όχι κατευθείαν, όπως συνήθως κάνουμε οι δυο μας τα τελευταία-πολλά χρόνια ….. κρίμα, που «μυριζόμενος» ψηφοθηρικά οφέλη και τυφλωμένος από το κυνήγι αυτό, εκθέτεις πρόσωπα και υπολήψεις, ανοίγοντας το δρόμο σε “έγκριτους” σχολιαστές των κειμένων σου, να λένε όλα αυτά που λένε αλλά αφού έτσι αποφάσισες, καλώς καμωμένο, με αναγκάζεις όμως να χρησιμοποιήσω το ίδιο μέσο για την ανάπτυξη διαλόγου μεταξύ μας ή καλύτερα ανταλλαγής επιχειρημάτων.

Εκείνο, όμως, έτσι για πλάκα, που θα ήθελα να ρωτήσω την κ. Κεσίνη, είναι ποιανής πρωτοβουλία και ενέργειες ήταν ο πρόσφατος νόμος για την πληρωμή των δικαστικών επιμελητών – πέρα και πάνω από τις πιστώσεις των συγκεκριμένων κωδικών κατά 4.800.000€, για παρελθόντα έτη??  Ξέρετε κυρία μου ή σας είναι αδιάφορο και το μόνο που νοιάζεστε είναι να γράψετε όλον αυτόν το αέρα κοπανιστό που γράφετε???

Διάβασα προσεκτικά όλα τα αναρτημένα κείμενα καθώς και τα σχόλια επί αυτών και αποφάσισα να καταθέσω κάποιες απόψεις μου, γύρω από όσα γράφονται ή λέγονται.

1. Λέει: «οι νίκες δεν κερδίζονται με μια παλάμη που ζητιανεύει, αλλά με αυτήν που σφίγγεται σε μια γροθιά». Αλήθεια?? Κοινή ομολογία είναι πως οι περισσότεροι στόχοι που πέτυχε στην ιστορία του ο κλάδος ήταν την περίοδο 2010-2013. Θυμάσαι ποτέ, ρε φίλε η παλάμη να ήταν απλωμένη ή σφιχτή?? Οι επιτυχίες φίλες και φίλοι, έρχονται με έξυπνες κινήσεις, με σωστή και αντικειμενική (και πολλές φορές κυνική) εκτίμηση των δεδομένων, των συσχετισμών, των συμμαχιών, της ευρύτερης οικονομικής κατάστασης της κοινωνίας, του ύψους των μισθών και πολλών άλλων παραμέτρων.   Μπορεί κάποιος να μου δείξει ποιος με σφιχτή γροθιά τα τελευταία 5-8 χρόνια κέρδισε μια πεντάρα??? ποιος δικαιώθηκε στις επιδιώξεις του?? Έστω σε μια… κανένας.  Τι είναι αυτό που προσδοκούν οι «επαναστάτες» λοιπόν?? Την καταστροφή μας, τη λήψη των αποφάσεων από τους άλλους, χωρίς τη δική μας συμμετοχή…. και κατόπιν τη νομιμοποίηση της επανάστασης “κατά του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου ”με απεργίες διαρκείας, μέχρι τελικής πτώσεως?? Μετά όμως από την καταστροφή μας….. μετά τη νομοθέτηση εκ μέρους τους …. γιατί όχι πριν?? Γιατί όχι με τη δική μας συμμετοχή?? Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε προνοητικοί και μόνιμα είμαστε επιμηθείς??
2. Το χούι δεν κόβεται…….  Όντως, όταν έχεις μάθει να παράγεις έργο, όπως το μοναδικό Π.Δ. εξαίρεσης απελευθέρωσης από όλα τα επαγγέλματα, τις τροποποιήσεις του ΚΠολΔικ, που πάλευε ο Κλάδος 10 ολόκληρα χρόνια, την εξασφάλιση της ηλεκτρονικής επίδοσης, την αύξηση της επαγγελματικής ύλης, το πτυχίο της Νομικής, έτσι ώστε να μπορούμε να διεκδικήσουμε νέα δουλειά, την αντιμετώπιση των επιθέσεων στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια και τόσα άλλα……. Και τώρα , σήμερα, έστω αυτό το μικρό, έστω της επίλυσης προβλημάτων της καθημερινότητας, έστω κάτι που αφορά σε τοπικό επίπεδο (Αθήνα-Πειραιά),  έστω  …όμως  Ε Ρ Γ Ο !!!!!. εσείς ρε αυτοαποκαλούμενοι προοδευτικοί φωστήρες – ξερόλες – κατήγοροι κάθε τι του επιστητού – οραματιστές της ουτοπίας – επαναστάτες-φανφαροφιλόσοφοι τι έργο έχετε να επιδείξετε??? Ο Νίκος Αντωνίου, μέσω προσωπικών γνωριμιών δεν έτρεξε να πάρει δουλειές για το γραφείο του ή αναθέσεις έργων προσωπικού οφέλους, έτρεξε να βγάλει άδειες δακτυλίου – για όλους τους συναδέλφους.  Αυτό γιατί το κατηγορείτε?? Ιδού η απάντηση: Γιατί «η αλεπού όσα δε φτάνει τα κάνει κρεμαστάρια».   Το καλοκαίρι του 2010 όταν χάθηκαν οι 650 άδειες που ήδη το τρισκατάρατο δίδυμο Πρεκετές-Κριάρης είχε εξασφαλίσει για το Σύλλογο, Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας ήταν ο Γιάννης Χαλκιαδάκης, γιατί δεν έτρεξε να τις πάρει πίσω????
3. Έσωσε η Γενική Συνέλευση την κλαδική αξιοπρέπεια. Μάλιστα, είστε σίγουροι?? Λέτε: μόνο η ΠΡΟΣΥΔΕ διαφώνησε για την έκτακτη αυτή Γ.Σ.  Ψέμα: Ο Κώστας Κοττικιάς πρότεινε ημερίδα ενημέρωσης – ώστε να ακουστούν ήρεμα όλες οι απόψεις – και  ύστερα αν θέλει το Σώμα έκτακτη Γ.Σ. Που είναι το μεμπτόν?? Που είναι το λάθος ή το αντιδημοκρατικό?? Απάντηση:  στο ότι η αλήθεια δεν είναι αρεστή ή ευπρόσδεκτη από εσάς – ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΝΤΕΧΕΤΕ. Έπρεπε να αποκομίσετε όσο το δυνατόν περισσότερα ψηφοθηρικά οφέλη.  Να δείξετε (στήνοντας και ακροβολίζοντας συμμάχους στην αίθουσα) ποιος είναι ο εχθρός, ποιος πάει να μας πάρει το ψωμί από το στόμα….. Να λέτε στους συναδέλφους πως επίσημο έγγραφο δεν μας έστειλε η τρόϊκα, πως μόνοι τους (Πρεκετές-Κριάρης) το έφτιαξαν – ΕΝΩ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ όλοι οι σύμμαχοι πως ποτέ δεν στέλνεται τέτοιο έγγραφο σε εμάς, παρά μόνο στο Υπουργείο Δικαιοσύνης – ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ – να ποτίζετε με αφιόνι το ακροατήριο – το οποίο συνειδητά κρατήσατε ανενημέρωτο – λέγοντας – ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΕΝ ΧΟΡΩ– «με ποια ιδιότητα πήγε ο Κριάρης στη συνάντηση τα συμπεράσματα δικά σας….» ενώ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ πως θα πήγαινε, το μεν γιατί ο εις εκ των συμμάχων του το ζήτησε στις 28.03.2014, το δε γιατί όλοι οι λοιποί πρόεδροι του το ζήτησαν και τέλος γιατί δεν έκρυψε κανείς τίποτα από κανέναν. ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ…!!!   Μήπως όλα αυτά αποδεικνύουν το δόλο σας και την ανικανότητά σας.
4. Γράφετε πως η ΠΡΟΣΥΔΕ έχει αλλεργία στις έκτακτες Γ.Σ.   Ε, λοιπόν για να ξεκαθαρίσουμε κάπως τα πράγματα και τις απίστευτες παρεξηγήσεις της μεταπολίτευσης που η κομμουνιστική αριστερά των μειοψηφιών επικαλείται συνεχώς και αδιαλείπτως.  Το σύστημα διακυβέρνησης που υπάρχει τα τελευταία 40 χρόνια στη χώρα αυτή είτε στην κεντρική πολιτική σκηνή είτε οπουδήποτε αλλού είναι το αντιπροσωπευτικό.  Κάθε  τετραετία ή τριετία – όποτε, ανάλογα, προβλέπουν οι οικείοι νόμοι-   γίνονται εκλογές, οι οποίες αναδεικνύουν πλειοψηφίες και μειοψηφίες. Οι πλειοψηφίες για να παίρνουν αποφάσεις, να τις εφαρμόζουν και να κυβερνούν και οι μειοψηφίες για να ελέγχουν και στο τέλος της θητείας να κριθούν και οι δύο από τα αποτελέσματα – θετικά ή αρνητικά.  Επειδή πάντα η αριστερά ήταν ισχνή μειοψηφία ανακάλυψε το «παιχνιδάκι» των δημοψηφισμάτων με την αιτιολογία πως τάχα «ο λαός» δεν ψήφισε για τούτο ή για κείνο, για όποιο θέμα προκύπτει την κάθε φορά,  άρα πρέπει να οδηγούμαστε σε δημοψηφισματικού χαρακτήρα εκδηλώσεις – συγκεντρώσεις ή εκλογές προκειμένου ο λαός να αποφασίσει.  Ουδέποτε όμως επιτρέψατε -καλή ώρα όπως στις 16 Οκτωβρίου – να ενημερωθεί ο λαός για όλες τις απόψεις με ησυχία και σεβασμό, ώστε να ακουστούν τα επιχειρήματα και εν τέλει να αποφασίσει.   Αυτό εσείς οι σύμμαχοι το λέτε δημοκρατία.  Εύγε και εις ανώτερα…… Εγώ, λοιπόν, κυρίες και κύριοι αυτό το λέω υποκρισία, εξαπάτηση, υφαρπαγή ψήφου, επικίνδυνο  λαϊκισμό, αμοραλισμό.  Στο συνδικαλισμό αμοραλισμός είναι και η σκόπιμη ποδηγέτηση μιας Γ.Σ. για λήψη αποφάσεων που παρουσιάζονται τεχνητά και επικοινωνιακά ως «κοινωνικά δίκαιες» αλλά στην πραγματικότητα υποκρύπτουν σκοπούς άλλους, τέτοιους που πολύ απέχουν από την απόδοση κοινωνικής, οικονομικής ή άλλης δικαιοσύνης. Αποφάσεις Γ.Σ. που εμφανίζονται κοινωνικά δίκαιες, οι οποίες ωστόσο, στην εφαρμογή τους οδηγούν σε πλήρη εκτροχιασμό με ολέθριες εντέλει επιπτώσεις για εκείνους που υποτίθεται πως θέλουν να προστατεύσουν «οι δημοκρατικά σκεπτόμενοι συνδικαλιστές».
5. Στην ίδια αυτή έκτακτη Γ.Σ. – ενορχηστρωμένα βεβαίως- συνάδελφος ακούστηκε να με κατακεραυνώνει σχετικά με το ηλεκτρονικό βιβλίο επιδόσεων. Είναι , λέει, αμφοτεροβαρείς οι σχέσεις δικαστικών επιμελητών-τραπεζών.!!!!!!!!   Ουάου….  Άρα το βάρος της ευθύνης της μειοδοσίας να το έχουν οι τράπεζες και όχι οι συνάδελφοι.    «Τι τα θες τώρα τα ηλεκτρονικά βιβλία» συνέχισε ακάθεκτος…  Με αυτά τα μάτια κοιτάζουμε το σήμερα. Δεν λέω το αύριο γιατί τα παρακάτω γίνονται σήμερα.

• Από 23.9.2014 λειτουργεί πιλοτικά, μέσω ενός προγράμματος της B-Logica, «το σύστημα ηλεκτρονικής διαβίβασης στοιχείων και αντιγράφων συμβολαιογραφικών πράξεων με χρήση ψηφιακής υπογραφής στη βάση δεδομένων της ΕΚΧΑ ΑΕ για τις εγγραφές των συμβολαίων. Το ίδιο θα πρέπει να ισχύσει και για τους δικαστικούς επιμελητές (ο νόμος το προβλέπει από το 2012) σε ότι αφορά τις εγγραφές των κατασχέσεων………το ξέρεις συνάδελφε, το άκουσες από κανέναν τους???
• Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της επιτροπής (στην οποία με έστειλε η ΟΔΕΕ –μην πουν πάλι ότι αυθαίρετα πήγα) επεξεργασίας του Προεδρικού Διατάγματος (ήδη βρίσκεται στο ΣτΕ για Γνωμοδότηση), σχετικά με τις ηλεκτρονικές και μόνον δημοσιεύσεις των πλειστηριασμών – πανελλαδικά – {μέσω προηγμένων ηλεκτρονικών υπογραφών-ταυτοποίησης μέσω ΤΑΝ κλπ}, το ξέρεις συνάδελφε, το άκουσες από κανέναν τους???
• Τελειώνουν τις εργασίες τους οι επιτροπές για τις ηλεκτρονικές επιδόσεις στο ΝΣΚ και το ΣτΕ και μέχρι το καλοκαίρι, το αργότερο θα συσταθεί επιτροπή και για τις ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ.  Το ξέρεις συνάδελφε, το άκουσες από κανέναν???      Κατά τα άλλα τι θέλουμε το ηλεκτρονικό βιβλίο επιδόσεων!!!!

Αναρωτιέται κάποιος σε ιστοσελίδα: υπάρχει δουλειά για όλους?? Δεν είδα κάποια κίνηση αύξησης της ύλης, η τελευταία έγινε τον Ιούνιο 2012 με τις επιδόσεις των διοικητικών δικαστηρίων-βέβαια όχι με τη γροθιά σφιγμένη!!!!. Τα στοιχεία είναι απογοητευτικά. Στις 31.12.2012 ο γενικός αριθμός κατάθεσης δικογράφου στο Πρωτοδικείο Αθήνας ήταν 302.000, στις 31.12.2013 ήταν 169.500 και στις 31.12.2014 προβλέπεται να πέσει στις 140.000.  Μείωση 63%. Ανάλογα είναι σε όλα τα δικαστήρια της χώρας. Στα Ειρηνοδικεία της χώρας το 60% των δικογράφων, περίπου αντιστοιχούν στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Ύλη η οποία οσονούπω θα τελειώσει.   Τι προτείνουν σύμμαχοι κι αντίπαλοι στην κατεύθυνση αυτή??? Τίποτα!!! ……να διατηρήσουμε το υπάρχον ΦΕΚ.  Αυτό θα μας σώσει από τον κακό το λύκο.

Άλλος συνάδελφος ο κ. Γιαννακόπουλος κατηγορεί λέγοντας, εντελώς υποκριτικά και χύνοντας – αυτός και άλλοι πολλοί- κροκοδείλια δάκρυα πως η Ομοσπονδία δεν έκανε και δεν κάνει τίποτα ώστε να εξασφαλιστεί δουλειά σε όλους τους νέους συναδέλφους.  Κύριοι, από πότε το επάγγελμά μας έπαψε να είναι ελεύθερο και ανταγωνιστικό?? Πόσους πελάτες σου, εσύ Σπύρο Γιαννακόπουλε επέτρεψες να σου “πάρει” νέος συνάδελφος, στα 25 χρόνια της θητείας σου??? ΚΑΝΕΝΑΝ!!!, όπως κανέναν δεν επέτρεψαν οι παλιότεροι και στο παρελθόν να πάρεις εσύ. Ότι κέρδισες το κέρδισες με τον αγώνα και την αξία σου. Πάψτε λοιπόν να παραμυθιάζετε εαυτούς και αλλήλους, πάψτε να ικανοποιήστε με ανούσιες κουβέντες-τσιτάτα και κοιτάξτε ρεαλιστικά, ορθολογικά αυτό που συμβαίνει σήμερα, αυτό που η κοινωνία – έτσι όπως είναι δομημένη σήμερα – εδώ στη γη, χώρα Ελλάδα, ήπειρος Ευρώπη- απαιτεί από το σύγχρονο δικαστικό επιμελητή, πως τον θέλει, τι ανάγκες ζητά από αυτόν να της καλύψει, και όχι όπως την ονειρεύεστε (αν την ονειρεύεστε). Αποφασίστε πως, αν θέλουμε να επιβιώσουμε, πρέπει να αποδείξουμε στην οικονομική ζωή πως τους είμαστε απαραίτητοι, πως μας χρειάζονται, πως μπορούμε να τους εξασφαλίσουμε την εύρυθμη λειτουργία των οικονομικών επενδύσεών τους.

Αν δεν αλλάξει ρότα το συνδικαλιστικό μας καπετανάτο, αν δε βγει στον πραγματικό κόσμο, έξω από τα κρασοπουλιά (συγνώμη, τους χώρους χαλάρωσης των συναδέλφων) ή τις ετεροχρονισμένες γιάφκες, τότε σε λίγο θα τραγουδάμε όλοι μαζί το τραγούδι του Νταλάρα: «έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε, είμαστε λέει, το παρατράγουδο σε ωραία άσματα…………….»

Αυτό που καταφέρατε κύριοι «ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ» δεν ήταν κάτι θετικό ή προστατευτικό για τον κλάδο. Δεν καταφέρατε να αποτρέψετε κανέναν κίνδυνο, ως στρουθοκάμηλοι ενεργήσατε, αρνηθήκατε να σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων, δειλιάσατε να πάρετε το βάρος της ευθύνης και της απόφασης.  Την δικαιολογία για τους εαυτούς σας χτίσατε, για να κρυφτείτε πίσω της όταν έρθει η κακιά η ώρα, ότι δήθεν: «Η Γενική Συνέλευση πήρε τέτοιες αποφάσεις όχι εμείς». Τώρα πάμε σε απεργία διαρκείας, μέχρι οριστικής πτώσεως, δίνοντας κάθε ρανίδα του αίματός μας, κάθε ικμάδα.  Την παροιμία κάλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε, δεν την έχει ακούσει κανείς σας???

Αχαμνοί, δειλοί και μοιραίοι………. ως τέτοιοι θα μείνετε στην ιστορία.

Διονύσης Κριάρης