Χάρηκα ιδιαιτέρως όταν στο κάλεσμα για την Ετήσια Γενική Συνέλευση είδα πολλούς συνδικαλιστές ακόμα και «οκτρούς» μας συνδικαλιστές να υποστηρίζουν το πρόγραμμα της ΠΡΟ.ΣΥ.ΔΕ., (άλλωστε ένα μεγάλο κομμάτι του Συλλόγου προέρχεται από την ΠΡΟΣΥΔΕ). Βέβαια θα πουν ότι εμείς τώρα ανακαλύψαμε ότι η γή είναι στρογγυλή και όχι επίπεδη, θα μας πουν ότι είναι δικό τους πρόγραμμα το είχανε πεί παλιά, αλλά με άλλη διατύπωση και διάφορα άλλα. Ο κ. Χαλκιαδάκης χαρακτηριστικά είπε, ότι το πρόγραμμα στο φυλλάδιο της ΠΡΟ.ΣΥ.ΔΕ έχει καθυστερήσει κατά πολλά χρόνια, ναι, είναι δικό μας πρόγραμμα και είναι προσπάθεια και δουλειά πολλών ετών.
Τα κοινά προγράμματα και ιδέες επιγραμματικά είναι το άρθρο 51, η προείσπραξη, το άρθρο 139, ο αθέμιτος ανταγωνισμός, και η προετοιμασία των Δικαστικών για την ηλεκτρονική επίδοση και κατάσχεση, και η συνεχής επιμόρφωση και αναβάθμιση.
Στο σημείο αυτό θέλω να τονίσω ότι οι προτάσεις αυτές της ΠΡΟΣΥΔΕ αντανακλούν την πρόθεση της παράταξης για αναβάθμιση και την εξέλιξη του κλάδου, για την υποστήριξη των νέων συνάδελφων, και την ισοτιμία μεταξύ των Δικαστικών Επιμελητών, διαψεύδοντας περίτρανα τις όσες κατά καιρούς κακόβουλες κατηγορίες της προσάπτονται.
Όμως τέτοια συγκυρία υπήρχε και παλιότερα και σε άλλα θέματα ή ακόμα και στα ίδια, που συνεχίζουν μέχρι σήμερα. Μια κατάρα διχάζει τον κλάδο και δεν τον ενώνουν ούτε οι δύσκολες εποχές, ούτε οι εξωτερικοί κίνδυνοι και απειλές. Μοιάζει σαν να προσπαθούμε να κτίσουμε έναν πύργο, και κάτω από τις γνωστές πλέον μάστιγες του κλάδου, αυτός συνέχεια να καταρρέει σαν τον Πύργο της Βαβέλ. Στο τέλος μόνο τα ερείπια μένουν.
Από την μία δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε ιδεολογικά αλλά και φρασεολογικά, γιατί η κάθε παράταξη θέλει να τα βλέπει με το δικό της μοναδικό πρίσμα πχ. Αστικές Εταιρείες / Συνεργατικός Οργανισμός / Συνεταιρισμός λαϊκής Βάσης / και πολλά άλλα τέτοια παραδείγματα, με τις περισσότερες αποχρώσεις να προέρχονται από το κόκκινο χρώμα, το κόκκινο του αίματος, το κόκκινο του γαρύφαλλου, το κόκκινο του τριαντάφυλλου, το πορτοκαλί και ……. πιστεύω να εννοήσατε τι εννοώ.
Από την άλλη είναι το ποιος θα εισπράξει τα περισσότερα συχαρίκια. Ποιος θα θεωρηθεί σωτήρας του κλάδου. Και ποιος θα διαιωνίσει την συνδικαλιστική του παράταξη, και θα εξασφαλίσει τις περισσότερες καρέκλες στον Σύλλογο ή στην Ομοσπονδία, δηλαδή τα προσωπικά συμφέροντα. Αλλά, και άλλα, προσωπικά συμφέροντα και ωφελήματα.
Ευτυχώς για τον κλάδο και δυστυχώς για τους παραπάνω, υπάρχει και η παράταξη της ΠΡΟ.ΣΥ.ΔΕ. η οποία προσπαθεί να υλοποιήσει ένα ολοκληρωμένο έργο για όλους του Δικαστικούς Επιμελητές (και όχι αποσπασματικά, ανοργάνωτα και ψηφοθηρικά). Μπορεί όμως μόνη της, μία παράταξη να επιτύχει όλους τους στόχους και να επιλύσει όλα τα προβλήματα του κλάδου ? Η αλήθεια είναι ότι ούτε δίκαιο, ούτε δημοκρατικό αλλά ούτε και ασφαλές θα ήταν για μια παράταξη να εξουσιάζει εντελώς όλο τον κλάδο. Έτσι λοιπόν και στα δικά μας Όργανα η ΠΡΟ.ΣΥ.ΔΕ. μπορεί να πρωτοστατεί, όμως δεν είναι αυτοδύναμη. Η συνεργασία με τις υπόλοιπες δυνάμεις του κλάδου είναι τόσο σημαντική, όσο και επιβεβλημένη. Αυτή την άποψη δυστυχώς, καμία άλλη παράταξη δεν την ενστερνίζεται και δεν την συμμερίζεται. Ο εγωισμός η στενοκεφαλιά η ασυνεννοησία και τα προσωπικά συμφέροντα πρωτοστατούν. Να γιατί το πρόγραμμα της ΠΡΟ.ΣΥ.ΔΕ. δεν υποστηρίζεται και δεν υλοποιείτε, να γιατί πάντα θα γκρεμίζεται ο πύργος της Βαβέλ.