Διευκρίνιση :

Προς τα Παπαγαλάκια και τις τηλεφωνήτριες !

κ.κ . Η συζήτηση για την τοπική αρμοδιότητα και τις αμοιβές μας ξεκίνησε πριν μερικά χρόνια με το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, Ο κακός ο Λύκος που λέγεται Διονύσιος Κριάρης, Πρόεδρος τότε της ΟΔΕΕ και Αντιπρόεδρος της Διεθνούς ένωσης Δικαστικών Επιμελητών, με πλήρη ευθύνη του ρόλου του και την διορατικότητα του ενημέρωσε έγκαιρα τον κλάδο μας για αυτό που ξεκινούσε στην Ευρώπη και ερχόταν ένεκα μνημονίου και στην Ελλάδα . Δυστυχώς οι ινστρούχτορες του κλάδου τον λοιδόρησαν και όταν κατέθεσε το κείμενο της ΤΡΟΙΚΑΣ είπαν ότι το προκάλεσε ο ίδιος για να ανοίξει την συζήτηση των αμοιβών. Η αλήθεια είναι ότι ήθελαν να καλύψουν την πλήρη ανικανότητα τους να αναλάβουν πρωτοβουλίες….

Μικρού δ’ αγώνος ου μέγα έρχεται κλέος.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός
(μτφρ: από ασήμαντο αγώνα δεν προκύπτει μεγάλη δόξα)

–

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Τα τελευταία χρόνια ο κλάδος μας ζει τη δική του άλωση από έναν επιθετικό απαξιωτισμό, από δυνάμεις δηλαδή που θέλουν να εγκαθιδρύσουν μια νέα τάξη πραγμάτων μέσα από την απαξίωση του Δικαστικού Επιμελητή.

 Εδώ ακριβώς βρίσκεται η δική μας συλλογική αποτυχία να κάνουμε δύσκολες επιλογές και να προετοιμάσουμε τον Δικαστικό Επιμελητή για την νέα εποχή.

 Δυστυχώς, η ευμάρεια δημιουργούσε ψευδαισθήσεις, και η γήρανση των συνδικαλιστικών ‘βολεμένων’ ιδεών και τακτικών θέτει τους σημερινούς συνδικαλιστές που φορούν παρωπίδες και κοιτούν μόνο το παραταξιακό τους συμφέρων προ των ευθυνών τους και γενικότερα τον κλάδο απέναντι στις ανάγκες των επόμενων γενεών.

 ΦΤΑΣΑΜΕ στο τέλος μιας εποχής που σημαίνει ότι πρέπει να ξεμπερδεύουμε ως χώρος με τις παλιές συνήθειες , τις πελατειακές σχέσεις , τα παπαγαλάκια, τους κλακαδόρους, τους ξερόλες, τους κωλοτούμπες, τους ινστρούχτορες, τους δεξιότσεπους παντελονάτους, τα ραδίκια, αυτούς που ό,τι δεν κατανοούν το υποβαθμίζουν, που παράγουν μόνο πιτυρίδα, που βάζουν το κάρο μπροστά από το άλογο.

 Αναφέρομαι στη σύμπραξη των συμμάχων (Μήτση – Χαλκιαδάκη) που με την τακτική που ακολούθησαν, απέδειξαν ότι είναι εκτός τόπου και χρόνου, λαμβάνοντας μια λανθασμένη απόφαση και εμμένοντας στην ακατανόητη και επιζήμια στάση τους υπέρ του υπάρχοντος ΦΕΚ για τις αμοιβές αντί της ορθής εναλλακτικής που αφορούσε την ολοκλήρωση- σύμφωνα και με την κοινοτική οδηγία- της πρότασης της ΟΔΕΕ.

Με τον τρόπο αυτό μεθόδευσαν, με τις διαδικασίες που ακολούθησαν, το αποτέλεσμα, αφήνοντας ένα θολό και ασταθές τοπίο σύγχυσης.

 Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα «Μέση οδός» δεν υπάρχει: πρέπει να δώσουμε ένα τέλος… ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΟΥΝ ΤΩΡΑ !!!

 Μόνο έτσι θα αναλάβουν πρωτοβουλίες οι δυνάμεις που είναι ικανές να δώσουν λύσεις, που έχουν το θάρρος , την πυγμή και τα ΜΕΖΕΑ (κατά τον κ. Ζουράρι) να ανατρέψουν τα πάντα και να αναλάβουν πλήρως την ευθύνη των πράξεων και την υλοποίηση των αποφάσεων τους.

 Σήμερα έχουμε το διοικητικό συμβούλιο της Αθήνας να τροφοδοτεί την αστάθεια, έχοντας ως αυτοσκοπό την εξουσία, την καρέκλα της αναγνωρισιμότητας για τις επόμενες εκλογές, οχυρωμένοι πίσω από την εκλογική νομιμοποίησή τους, την οποία χρησιμοποιούν συνεχώς για να δικαιολογήσουν την άρνησή τους να αναλάβουν οποιαδήποτε ευθύνη.

Το διοικητικό συμβούλιο βασίζεται στην ξέπνοη σύμπραξη (Χαλκιαδάκη- Μήτση) που μας παγιδεύει στο χτές και μας βουλιάζει στο ίδιο τέλμα, χωρίς να μπορούν να υπερβούν το παλιό κατεστημένο και να δώσουν μια νέα πραγματική βάση για να πατήσουμε σταθερά ΚΑΙ να μην βρεθούμε ποτέ πια στη δυσάρεστη θέση να διαλέξουμε ανάμεσα στο κακό και στο χειρότερο.

 Ο κ. Μήτσης, που με βαριά καρδιά αποχώρησε από την ΠΡΟΣΥΔΕ, μεταξύ των άλλων στην επιστολή της παραίτησης του έγραψε «μαζί με τα εξαίρετα και ικανότατα μέλη του Δ.Σ θα προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας .,…. με τις επεξεργασμένες ιδέες μας και κυρίως με τις αποφάσεις μας …… απόρροια δημοκρατικού διαλόγου …….λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων μας ……ΤΙΘΕΤΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΑΜΟΙΒΩΝ από μέλος της παράταξης τον πρώην πρόεδρο της ΟΔΕΕ ……..».

 ΕΝΑΜΙΣΗ χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του στις 18-9-2014 και έχοντας πλήρη ενημέρωση για τα μνημονιακά κείμενα (ΤΡΟΙΚΑ από τις αρχές του 2014 ) και αφού έχουν παρθεί αποφάσεις από την ΟΔΕΕ, ενημερώνει για πρώτη φορά το Δ.Σ του Συλλόγου.

 Στη συνεδρίαση αυτή υποστηρίζει ότι το θέμα των αμοιβών είναι ένα ζήτημα που δεν έπρεπε για κανένα λόγο να ανοίξει και μάλιστα είπε μεταφορικά ότι μάλλιασε η γλώσσα του να το λέει και να το επαναλαμβάνει να μην ανοίξουμε ζήτημα αμοιβών.

 Την ίδια στιγμή να μην ξεχνάμε ότι ο κ. Μήτσης δήλωνε ότι στην ολομέλεια της Θεσσαλονίκης (η οποία ήταν τον Ιούλιο 2014) ως πρόεδρος του Συλλόγου και αντιπρόεδρος της ΟΔΕΕ ΨΗΦΙΣΕ ΥΠΕΡ των ενιαίων αμοιβών.

 Στην συνέχεια έλαβε τον λόγο ο κ. Ιωάννης Χαλκιαδάκης ο οποίος ανέφερε «ότι η απόφαση της Θεσσαλονίκης καλό είναι να ανατραπεί, να μην εφαρμοστεί , γιατί αν γίνει κάτι τέτοιο ο κλάδος κινδυνεύει ……και προτείνει την έκτακτη Γεν.Συνέλευση με εισηγητές τον πρόεδρο και τον εαυτό του».

Η πρόταση του Κωνσταντίνου Κοττικιά και μέλους της Γραμματείας της ΠΡΟΣΥΔΕ για ημερίδα ενημέρωσης καταψηφίστηκε με 12 ψήφους κατά και μία υπέρ. (Πρακτικό Συλλόγου 643/18-9-2014)

 Στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση του ΔΣ., ο Πρόεδρος του Συλλόγου δήλωσε ότι για το θέμα των αμοιβών πρέπει να παγώσουν όλες οι διαδικασίες και ότι είναι τελείως ακατάλληλη η ώρα, καθώς πρέπει πάση θυσία να κρατήσουμε τα κεκτημένα μας. (Πρακτικό 644/14-10-2014).

 Μετά τις παλινωδίες αυτές, η Ρ.Π υποστήριζε ότι «Η Γ.Σ της Αθήνας…. έσωσε την κλαδική αξιοπρέπεια!.… νίκησε τα συμφέροντα αλλά και τον λαϊκισμό» (!!!), την στιγμή που η ΠΡΟΣΥΔΕ την 28-10-2014 ενημέρωνε τους συναδέλφους ότι έφθασε «… Η ώρα της αλήθειας για τις αμοιβές με αναφορά στα κείμενα της ΤΡΟΙΚΑΣ προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης» (Αναθεώρηση των απαιτήσεων, προκαθορισμένων αμοιβών και αποκλειστικών δραστηριοτήτων για τους δικαστικούς επιμελητές προκειμένου να ευθυγραμμιστούν με τις βέλτιστες πρακτικές στην EE» κ.λ.π).

 Και ενώ οι μνημονιακές απαιτήσεις βρίσκονταν πλέον ante portas, η σύμπραξη Χαλκιαδάκη – Μήτση και οι συν αυτών, κλακαδόροι, φιρφιρίκοι, κίσσες και αριστεροί παντελονάτοι, το αμφισβητούσαν και έχοντας αποσπάσει την απόφαση της Γ.Σ πανηγύριζαν και το δήλωναν.

 Είναι χαρακτηριστικό της υποκριτικής στάσης και της διγλωσσίας της Ρ.Π ότι στις 07-11-2014 από τη μία πλευρά υποστηρίζει ότι «Για μας, …όσο αφορά στις αμοιβές ,….. Είναι η ενιαία στάση όλων των συναδέλφων στην τήρηση του ισχύοντος ΦΕΚ» και αμέσως μετά, στην αμέσως επόμενη παράγραφο για να είναι καλυμμένος, έκανε και την δίγλωσση κωλοτούμπα του υποστηρίζοντας ότι «Οι πιέσεις που ασκούνται εναντίον μας είναι τέτοιες και τόσες, που ανά πάσα στιγμή μια νέα ΚΥΑ [δηλαδή νέο ΦΕΚ] μπορεί να καταργήσει την παλιά»»

 Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

με την δυσάρεστη εξέλιξη, σύμφωνα με το περιεχόμενο της πρότασης των 47 σελίδων από την ελληνική κυβέρνηση, διά χειρός του- πρώτη φορά Αριστερά -Έλληνα Πρωθυπουργού, προς την Τρόικα, ο κλάδος αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη πρόκληση όσο αφορά τον ν. 2318/95. Ανθρώπινα λάθη και αδυναμίες, ακόμη και προσωπικές στρατηγικές υπήρξαν, αλλά το μείζον είναι ότι δεν αναζήτησαν οι ταγοί του κλάδου εναλλακτικούς δρόμους και δεν προώθησαν λύσεις που να αποτελούν θετική εξέλιξη.

 Η κρίση ενθαρρύνει περισσότερο τη δημαγωγία από ό,τι τον ορθολογισμό, περνώντας λανθασμένα μηνύματα με το ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΙ ανάλογα με την οπτική γωνία των θεμάτων.

 Όταν ο κλάδος πρέπει να προετοιμάζεται για αλλαγές, όταν η ισορροπία μεταξύ της εξουσίας των αγορών και της εξουσίας των κρατικών θεσμών κινδυνεύει να χαθεί, όταν είμαστε συνδικαλιστικά γερασμένοι, όταν οι ανισότητες αυξάνονται συνεχώς σε βάρος των νέων, όταν σήμερα βασικός παράγοντας πρόβλεψης για το αν κάποιος θα εξελιχθεί στη ζωή του είναι οι οικονομικές επιδόσεις των γονιών του, δηλαδή της προηγούμενης γενιάς, όταν οι έχοντες αποκτούν πιο πολλά και οι πένητες στερούνται ακόμη περισσότερα, όταν οι νέοι δικαστικοί επιμελητές ζητιανεύουν ευκαιρίες στον χώρο και αναγκάζονται να δέχονται προσκλήσεις από μεγαλοϊνστρούχτορες για συνεργασίες υπαλληλοποίησης. ΑΥΤΟΙ ΣΦΥΡΙΖΑΝ ΑΔΙΑΦΟΡΑ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΘΈΑΤΡΟ ΣΚΙΏΝ για να κρύβουν μέσα από την συνδικαλιστική κοροϊδία την ανικανότητα τους στην παραγωγή ιδεών και την καθυστέρησης τους- «την χρονική καθυστέρηση τους»- να κατανοήσουν και να προβλέψουν τις εξελίξεις, δίνοντας κοινωνικό περιεχόμενο στις έννοιες «μεταρρύθμιση», «εκσυγχρονισμός», «αναλογικότητα», «συλλογικότητα», κ.λ.π για να μπουν στο δικό μας οπλοστάσιο ως τα βασικά εργαλεία στα χέρια και των μη προνομιούχων!

 Ιδού λοιπόν πεδίου δόξης λαμπρό κύριοι… ήρθε η ώρα, με όση αξιοπρέπεια σας απομένει,- μιας και αποτελείται πλέον συνδικαλιστικά βαρίδια- ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ για να υπάρξει επιτέλους μέσα από τις μεταρρυθμίσεις που προτείνονται ένα μέτωπο προόδου απέναντι σε αυτούς που εκμεταλλεύονται τις κοινωνικές ανισότητες, τον φόβο και την ανασφάλεια ξυπνώντας τους κακούς δαίμονες του κλάδου των δικαστικών επιμελητών.

Με Εκτίμηση,

Ο Γραμματέας

Μιχάλης Κανέλλος